آخرین امید💔💚

به اندازه ی پلک زدن بود.... چشمام رو که باز کردم دراکو رو دیدم که قیافش یکم با چیزی که تو فیلم بود فرق داشت خوشگل تر بود و داشت با یکی از اعضای گریفیندور دعوا میکرد.. منم جزو تماشاچی ها نشسته بودم.

داشتم بال در می اوردم!!اونجا هاگوارتز بود!! توی حیاط هاگ بودیم.

یه دختر نزدیک من نشسته بود که معلوم بود خودشو به زور می خواد به دراکو بچسبونه! چون با صدای بلند دراکو رو تشویق و پاچه خواری میکرد..اون دخترِ یکی از دوستای مامانم بود! اسمش هم سروین بود. نمیدونم اون من رو شناخت یا نه آخه یه چند باری بیشتر هم رو ندیدیم اونم خیلی وقت پیشا!

وقتی دعوا تموم شد من همینجور تو شوک بودم که چجوری تونستم وارد هاگوارتز بشم! رفتم نزدیک دراکو نشستم یه چند کلمم با خجالت و آروم باهاش حرف زدم.میخواستم چیزی رو بگم ک از نظرم واقعیت بود. شب بود.... ماه هم کامل بود... بهش گفتم تو شبیه ماهی... مثل ماه کامل بی نقصی(: سرم رو بلند کردم و به آسمون خیره شدم....البته دراکو زیاد نمیشنید که چی میگم... ولی خیلی خوشش اومد از این حرفم اما اصلا جوابی نداد.

سروین دووید پیشش و با صدای بلند و پر هیجان باهاش حرف زد بهش گفت اووو منم این کفشات رو دارم البته رنگی رنگیش رو.. کلا دختر شاد و خنگیه-_- دراکو هم کلی ذوق کرد و گفت وای چه جالب!

ب کفشای دراکو نگاه کردم،نیم بوت چرم جیر بند دار پاش بود که منم دقیقا همون رو همون شکلیش رو دارم! ولی چیزی نگفتم بهش و فقط پوزخند زدم... دختره(همون سروین) دست دراکو رو گرفت و باهم رفتن../