زیباترین قتل پارت 4

با حالت زار وارد اتاق شدم. دیگه چجوری می‌تونم پیش استاد برم؟ رسما دار و ندارم‌و دیده! حالا خوب شد حداقل تروش پام بود وگرنه… از فکرش چهار ستون بدنم لرزید. نکنه حالش ب.د شده باشه و ... هینی کشیدم و دستم‌و روی دهنم گذاشتم. این حرف‌ها نزن، الکیم به یکی تهمت نزن. نفس پر استرسی کشیدم و شروع کردم اماده شدن.یه پیراهن سبز خوشرنگ کوتاه و جذب با کفش پاشنه 10 سانتی کِرِمیم بعد از اینکه آماده شدم یه ریمل زدم و رژ لب سرخابی رو کم رنگ روی لبم کشیدم و نگاهی به خودم انداختم. از مرتب بودنم که اطمینان پیدا کردم گوشیم‌و تو کیف کرمیم گذاشتم . از خونه بیرون اومدم. دیدمش که به یه آزرای سفید تکیه داده و با گوشیش ور میره. آروم به سمتش رفتم. به خاطر صدای تق تقی کفشم حضورم‌و حس کرد که به سمتم چرخید. همین که نگاهش به چشم‌هام افتاد سرم‌و پایین انداختم. خندید و سوار شد که اخم‌هام به هم گره خوردند. پررو به جای معذرت خواهی می‌خنده! دستگیره‌ی در جلو رو گرفتم و مکث کردم که آخرش شیشه رو پایین کشید و گفت: بشین دیر شد. نفس عمیقی کشیدم و در رو باز کردم و نشستم. در رو بستم و خوب به در نزدیک شدم. به راه افتاد. تمام مدت با ناخون‌هام بازی می‌کردم و سرم به زیر بود. صدای آهنگ‌و کمتر کرد و با خنده گفت: بپا یهو در باز نشه بیوفتی بیرون. با حرص اخم کردم و سرم‌و به سمت شیشه چرخوندم. – نمی‌خواد ازم خجالت بکشی. دیگه نتونستم تحمل کنم، به طرفش چرخیدم و با حرص گفتم: خجالت نکشم؟ کوتاه بهم نگاه کرد و خندید. – هی*کل خوبی داری، بدنسازی کار می‌کنی؟ داد زدم: هیکل من به شما چه؟ هان؟ ..به در زدم. – اصلا وایسید می‌خوام پیاده بشم، من با شما هیچ جا نمیام.

پوفی کشید. – مرینت؟ بلند گفتم: میگم وایسید. لبش‌و با زبونش تر کرد. – آروم باش. به در زدم. – نمی‌خوام آروم باشم، وایسا. نفسش‌و به بیرون فوت کرد و کنار خیابون وایساد. خواستم پیاده بشم که زود قفل مرکزی‌و زد. دلم هری ریخت و سریع به سمتش چرخیدم. – بذار برم. سرش رو به فرمون تکیه داد. – استاد؟ محکم گفت: بهت گفتم بیرون از دانشگاه بهم نگو استاد. نفس عمیقی کشیدم و چشم‌هام‌و باز کردم. – میگم چون استادمید، غیر از استادی هم هیچ ارتباطی با من ندارید‌. نفس عصبی کشید. نیشخندی زد. – نکنه تو مهمونی هم می‌خوای بهم بگی استاد؟ – اصلا صداتون نمیزنم، اگه هم حرفی داشتم میام رو به روتون میگم. نفسش‌و به بیرون فوت کرد. – ببین مرینت… اخم کردم. چه زودم پسر خاله شد. – مرینت نه، مرینت خانم یا خانم دوپن چنگ. با پررویی گفت: من هر جور خواسته باشم صدات می‌کنم. با تعجب گفتم: خیلی پررویید! خندش گرفته بود اما سعی می‌کرد اخمش‌و نگه داره. – ببین چی بهت میگم، تو رو دارم می‌برم که شر اون دخترا رو از سرم کم کنم، ازت خواهش می‌کنم سوتی نده، بذار امشب به خوبی و خوشی بگذره، اونوقت منم سر قولم هستم، باشه؟ نفس عمیقی کشیدم.

نگاهش کوتاه بد*نم‌و زیر نطر گذروند. – بخدا من نمی‌تونم اس.‌.. با نگاهی که بهم انداخت لال شدم. – ببینم بهم استاد بگی من می‌دونم با تو، فهمیدی؟ به در چسبیدم و سرم‌و بالا و پایین کردم. – خوبه. خواست ماشین‌و روشن کنه که آروم گفتم: منم ازتون می‌خوام چشمتون دیگه به جز صورتم… به هیچ جایی دیگم نگاه نکنه. خندون بهم نگاه کرد. نفس عمیقی کشیدم. اهنگ مورد علاقم پلی شد. اروم و با ارامش با اهنگ می خوندم. ادرین کوتاه بهم نگاه کرد.(شهر رو چراغون کنین ستاره بارون کنین مری بالاخره گفت ادرین🥹😂) – آرامش توی صدات‌و دوست دارم. لبخندی زدم:)/نزدیک عمارت بزرگ و شیک نگه داشت.کتش و برداشت و درو باز کرد منم کیفم رو برداشتم و زودتر پیاده شدم.اونم پیاده شد و ماشینو قفل کرد . همونطور که سمت عمارت میرفتیم کتش و پوشید.از گوشه چشم نگاهش کردم.کی فکرش رو میکرد من یه روز،با این پسر با این هیکل،به این خوشتیپی بیام مهمونی؟(اب قند بیارم مری؟😂)البته خودمم دست کمی از اون نداشتم و نخواهم داشت چون هم بدون ارایش خوشگلم هم با ارایش . وارد عمارت شدیم.رفتیم داخل اسانسور تا بریم طبقه ی اخر عمارت که جشن اونجا بود .دکمه رو زد و به میله تکیه داد و گوشیش و توی دستش گرفت.سرش که خم شده بود باعث شده بود موهاش توی صورتش بریزه.چقدر جذا*به اخه؟!🥲

در باز شد که اول من خارج شدم بعدم خودش. با صداش بهش نگاه کردم. – امشب همه چیز به تو بستگی داره، هر کار گفتم انجام بدم. – چشم. لبخند کم رنگی زد. خواستم قدمی بردارم که جلوم‌و گرفت و دستش‌و بالا آورد. با تعجب بهش نگاه کردم. – دس*تت‌و بده دیگه. اخم کردم. – عمرا! پوفی کشیدم و به بازوش اشاره کرد. – حداقل بازوم‌و بگیر، اینکه دیگه پوست به پوست برنمی‌خوره! – خب حالا نمیشه هیچ جا*تو*ن‌و نگیرم؟ سعی کرد نخنده. از اونجایی که فکرم من*ح*رفه از خجالت لبم‌و به دندون گرفتم. اینبار خندید. – انگار خیلی من*حر*فی! اخم کردم. – نخیرم، منکه حرفی بد*ی نزدم. با خنده سری تکون داد. – باشه، حالا هم بازوم‌و بگیر. نفسم‌و به بیرون فوت کردم. دستم‌و‌ دور بازوش حلقه کردم که اگه بگم حس خوبی بهم دست نداد دروغ گفتم. صدای آهنگ و همین‌طور گاهی صدای خنده‌ی دخ*ترا تو فضا پر بود . از است*رس قلبم تند می‌تپید. می‌ترسم خرابکاری کنم و اعتمادی که استاد بهم کرده رو بر باد فنا بدم. یه پسر چهار شونه و حسابی شیک اومد نزدیک که با دیدن من ابروهاش بالا پریدند.(تاحالا دختر به این جذ*ابی ندیده😌) استاد با خنده گفت: چته؟ پسره نی*شش باز شد و بهم اشاره کرد. – دوست دخ*تر جدیدته؟