✨گلوله عشق ✨ᵖᵃʳᵗ𝟷𝟺

_درسته. به خانم مین و یانگ هم خبر بدید فردا .ما. رو دست گیر میکنیم. بعد از اینکه تهجین رفتن احساس خفگی میکردم ذهنم خیلی شلوغ بود توقع همچنین چیزی رو نداشتم زمان ماموریت نزدیک بود و فشارها بیشتر میشد این اخرین شانسمون بود. لباس پوشیدم و سوار ماشین شدم رفتم به یکی از جاهای بلند و خلوت سئول. (مین هو) خسته از فشار کاری این روزا رفتم جایی که همیشه موقع خستگی میرفتم اصولا خیلی ساکت بود و ارتفاعش ارامش بخش. داشتم قدم میزدم که مردی که نشسته بود

روی یکی از نیمکت ها از پشت به نظرم اشنا بود نزدیکتر شدم(جونگ کوک) +آقای جئون؟ سرم رو برگردوندم که خانم یانگ رو دیدم .بلند شدم تعظیم کردیم و سلام دادیم. _شما اینجا چیکار میکنید خانم یانگ +خستگیم رو با بیرون رفتن از بین میبرم شما چی؟ _بابت اتفاقات اخیر ذهنم درگیره +بله فکر کنم خارج از اداره بتونیم راحت تر صحبت کنیم _درسته بفرمایید بشینید. کنارم نشست. حس عجیبی داشت تابه حال کسی به جز هیونگام انقدر بهم نزدیک نبود به اسمون نگاه کردم امشب ستارا ها

زیاد بودن. مین هو نگاهم رو دنبال کرد و به ستاره ها زل زد _قشنگه +اره. همزمان برگشتیم و بهم زل زدیم. مردمک چشماش میلرزید، چشمای سیاهش درست مثل اسمون بود. سیاه اما درخشان. هیچ صدایی یا کسی قصد پاره کردن گره نگاهمون رو نداشت. به خودم اومدم و بایک سرفه ضایع متوجهش کردم. سرش رو پایین انداخت. _نظرتون چیه یه چیزی بخوریم+فکر خوبیه _من میرم بستنی بگیرم  +همراهتون بیام؟_نیازی نیست منتظر بمونید

برمیگردم +باشه. رفتم به سمت بستنی فروشی انگار فقط اون قسمتی که ما بودیم خلوت بودصف بستنی حسابی شلوغ بود. تا نوبت بهم رسید یک ربع گذشت دوتا بستنی رو گرفتم و برگشتم به سمت نیمکت که دیدم مین هو با دو، سه تا پسر درگیر شده بستنی هارو پرت کردم و دویدم به سمتشون به مین هو کمک کردم بلند بشه و رفتم سراغ پسرا یه لگد زدم به یکی و یه مشت زدم توی صورت اونی که کوچکتر نسبت به اون دوتا بود مین هو بهم کمک کرد و بعد از یه گرد و خاک حسابی  پسرا رفتن به جایی که اومده بودن_خوبی؟ متاسفم نباید تنهات میزاشتم +مشکلی نیست خوبم. بستنی ها که سهم زمین شدند