نیمی از من رویاست ۱

امروز اولین روزی که قرار لیوا به مدرسه قدم بزاره مدرسه ای که مدت هاست برای قبولی در اون تلاش کرده و قراره امروز تلاش هایی که کرده به نتیجه برسه و اون به مدرسه لیکوا پا بزاره و به اون مدرسه بره

لیوا با خود اینطور می گفت : شاید سر کلاس ها گند بزنم اگه امتحانا رو رد بشم اگه قبول نشم چی میشه لیوا مدادم با خود این جملات را تکرار می کرد و آرام قدم بر می داشت بدون آنکه بداند به کجا خواهد رفت و چه خواهد شد وقتی از افکار خود بیرون آمد نمی دانست اکنون در کجا قرار دارد....

او اکنون در بیابان بود باورش نمی شد چطور از آنجا سردر آورده از ترس نمی دانست چه کند هیچ کاری از دستش بر نمی آمد از ترس بر خود می ارزید پاهایش سست شده بود تنها قدم می زد تا راهی را پیدا کند که از آن بیابان فرار کند آفتاب به تندی زبانه می کشید که لیوا یک دفعه یک برکه آب را دید آیا آن یک سراب بود لیوا که از تشنگی داشت از پا در می آمد به سرعت به سمت برکه رفت

باور نمی کرد آن برکه سراب نبود واقعیت بود در آن لحظه تمام غصه هایش تبدیل به شادی شده بود با سرعت به سمت برکه رفت تا از آن آب بخورد اما ......