صدام کن P6

مردم پاریس به طرز عجیبی همگی دیوونه شده بودن و دنبال حقیقتی میگشتن که من اصلا نمی تونستم حدس بزنم چیه. با نگاه نگرانم داشتم بیرون از خونه رو رصد میکردم و دنبال یه دلیلی منتقی توی ذهنم برای این اتفاق می گشتم که البته قطعا تنها دلیل منتقی ، اکوما بود .

_ مرینت ... بهتر نیست تبدیل شی ؟ _ دارم دنبال منشاء اکوما میگردم . _ فکر می کنم لیدی باگ خیلی بهتر از پسش برمیاد . تغییر شکل دادم از خونه بیرون رفتم ، یویوم رو باز کردم و برای کت نوار پیغام گذاشتم . - خواهش میکنم زودتر بیا‌ ، برات لوکیشنم رو...

همون لحظه یکی از همونایی که تحت تاثیر قرار گرفته بود منو دید و بهم حمله کرد که این باعث شد یویوم از دستم پرت شه پایینو نتونم از یویوم استفاده کنم ، انگار وقتی روی قفیه ی سینم فشار میومد از شدت درد میتواستم بمیرم . - حقیقتو بهم بگو لیدی باگ

دستشو برد به سمت گوشوارم ، سرم رو تکون دادم اما وقتی که دیگه فشار خیلی زیاد شد کنترلم از دست دادم و سطح اکسیژنم پایین اومد ، میتونم بگم که تقریبا تا حالت بیهوشی هم رفته بودم . اما همون لحظه کت نوار رسید و میتونم بگم منو نجات داد .

- خیلی ممنونم پیشی ... -خواهش میکنم ... منتظر بودم بگه بانوی من ، اما نگفت . این حرفش برام قوت قلب بود .‌ سر چشمه ی این دیوونه بازیا از برج پاریس بود . - لیدی باگ و کت نوار ، دلم میخواد حقیقت پشت نقابتونو بدونم ، بهتر نیست که بدون اذیت شدن میراکلس هاتون رو بهم بدین ؟ - من چالش هارو دوست دارم

دوباره از این شوخیا کرد ، این ادم چرا درک نداشت از پرسه ی جنگ ؟!ولی انصافا چرا باید دروغ بگم . من دیوونه وار عاشق این چرت و پرت گفتناش بودم . دوباره میخوامشون ، دوباره اون احساسات رو میخوام .

از پشت سرمون یک عالمه ادم ظاهر شدن که با هر یکدونه لمسشون کلی ادمو تضعیف میکردن وقتی دیگه نهایت نیرومون بود یه جا قایم شدیم و تغییر حالت دادیم . همون لحظه reality (ریلیتی) پیدام کرد و وقتی لمسم کرد تمام انرژیم از بین رفت .

اون منو توی حالت بیهوش بالای برج ایفل برد و اخطار داد که اگر لیدی باگ و کت نوار معجزه گر هاشون رو ندن من و نابود میکنه . من بیهوش و توی بدترین حالت خودتوی خلسه بودم و نگاهم به روبرو بود ،

- کت نوار ، لیدی باگ خواهش می کنم زودتر بیایید - اوخی ... ، دختر کوچولومون ترسیده ....ابر قهرمانا ... شنا چه جور ابر قهرمان هایی هستین ... داشتم از شدت نگرانی میمردم ولی تنها کاری که میتونستم بکنم دعا کردن و اشک ریختن بود . همون لحظه بود زنگ چشم های سبزش توجهم رو جلب کرد که برای نجات من اومده بود . اون برای من اومده بود ?

شاید این جزو یکی از وضیافش بود اما اینکه اون برای من اومده بود بهم احساس رضایت و خوشحالی میداد ‌. اون از پشت بهش حمله کرد و وقتی بهش دست زد تمام نیروش تضعیف شد و اونور تر پرت شد .

اما همون لحظه دوست اون دختره اومد و چیزی بهش گفت که باعث شد اون اروم بگیره . چون توی حالت خلسه بودم و فقط نگرانی احساس میکردم هیچی از اون نفهمیدم . اون خود به خود از حالت آکوما خارج شد ولی همه شهر درب و داغون بود . کت نوار منو ازاد کرد و با کتکلیزم اکوما رو خنثی کرد منو تا یه جایی رسوند اما هیچ حرفی نزد و بهم گفت باید لیدی باگ رو پیدا کنه ‌ولی من توی بغلش بودم .

وقتی رفت تغییر شکل دادم و تبدیل به لیدی باگ شدم و وقتی رفتم پیشش بهم نگاه های خوبی نکرد . -چیشده ؟ چرا اینطوری هستی ؟ - چرا ...؟ یکم به ذهنت رجوع کن . باورم نمیشد که داشت باهام دعوا میوفتاد . - ببخشید ، باور میکنی نمیتونستم حتی راه برم ؟ - چرا اینطوری هستی ؟؟ امروز کسی که عاشقش بودم نزدیک بود به خاطر تو جونش رو از دست بده ...

صبر ببینم چی ؟؟ اون چی گفت ؟ کسی که دوستش داشت .... من بودم ؟؟ باورم نمیشد ... توی شک رفته بودم - مرینت دوپن چنگ ... ؟ همون دختر نونوا ؟ - دیگه در موردش اینطوری حرف نزن .‌ عصبانی شد وقتی اینو گفتم که خودم ازش ترسیدم . - خجالت نمیکشی؟ ادما رو به خاطر شغل پدر و مادرشو قضاوت میکنی ؟ تو مثلا ابر قهرمانی !

حالش خوب نبود ، صورتش سرخ شده بود و لپاش گل انداخته بود حس می کردم داره از عمق وجودش سرم داد میزنه . یعنی واقعا عاشق من بوده ؟ -من.... معذرت میخوام . - خ... -هیچی نگو ، فعلا خداحافظ . نمیدونستم‌باید خوشحال باشم یا نه !پسری که عاشقش بودم عاشقم بود ، اما این فقط همه چیز رو برام بدتر میکرد.

بچه ها من خیلی این قسمت رو دوست داشتم . شما چطور ؟؟ راستی دارم براتون یه داستان خارجی رو ترجمه می کنم . که خیلی خوشگله هر وقت کامل ترجمه شد براتون میذارمش ... منتظر اون باشین . راستی نظرتون در مورد این آخرین تریلری که بیرون اومد چیه ؟؟ خیلی باحال بود مگه نه ؟؟ بالاخره آدرین هویت باباش رو فهمید . من انصافا دلم ریش شد .