شاهزاده فراری۲:خون بیگناهان۱۷

درود بر همگی 🙋

ایزابل با عصبانیت که هر لحظه در وجودش بیشتر شعله می‌کشید ، به جای خالی آروبا خیره شد و بعد با دست هایی گره کرده ، از بار استخوون اژدها خارج شد و به طرف قصر راهی شد . بعد از اینکه با سریع ترین راه ممکن خودش رو به قصر رسوند ، وارد اتاق سرد و تاریکش شد ، به طرف یکی از جا شمعی ها رفت و تنها شمعش رو روشن کرد و بعد روی تخت نشست و درحالی که عصبانی و نا امید بود با خودش زمزمه کرد : احمق ، احمق ، احمق ، معلوم‌ نیست خودت رو قاطی چه موضوعی کردی ، وقتی پیدات کنم اول از همه یه مشت تو اون صورت رومخت میخوابونم . همون موقع یه نفر در زد و بعد از چند ثانیه گفت : خواهر ، منم ، چارلی . ایزابل هوا گرفته اتاق رو وارد ریه هاش کرد و بعد سریع گفت : میتونی بیای داخل . در باز شد و چارلی با لباس های رسمی سفید در چهارچوب در نمایان شد ( چارلی همون مو نقره ای با چشم های آبیه ، گفتم یادآوری بشه 🙃 ) ، وارد اتاق شد و یکم دور و اطراف اتاق رو برانداز کرد و بعد گفت : اینجا چرا انقدر تاریک و سرده ؟ و ایزابل تنها با سکوت پاسخ سوال معلق در هوای چارلی رو داد . چارلی به طرف جا شمعی های دیگه رفت و شمع هاشون رو روشن کرد ، بعد به طرف ایزابل رفت و کنارش روی تخت نشست و گفت : خوبی ؟ ایزابل در حالی که تو چشماش اشک جمع شده بود ، لبخند زد و گفت : آره ، فقط یکم خسته ام ‌. چارلی به چشم های غم آلود خواهرش خیره شد و گفت : مطمئنی فقط یکم خسته ای ؟ ایزابل سرش رو انداخت پایین و بعد از چند ثانیه سرش رو آورد بالا و در حالی که اشک از چشماش جاری میشدن گفت : راستش دیگه نمی دونم باید چیکار کنم ، توی این یه هفته هر جا که میشد رو گشتیم اما هیچی که هیچی ، دست از پا دراز تر برگشتیم سر خونه اولمون . همون موقع با پشت دستش اشکاش رو پاک کرد و ادامه داد : دیگه واقعا مغزم حواب نمیده که باید چیکار کنم . چارلی لبخند غم آلودی زد و گفت : پس شاید بد نباشد الان یه خبر خوب بهت بدم البته چیز زیادی نیست ولی هنوز هم یه تیر توی تاریکیه .

ایزابل که متعجب و هیجان زده بود بی‌صبرانه منتظر ادامه حرف های چارلی بود ، چارلی هم بدون معطلی ادامه داد : رد یه نفر که به رستگاران جهنمی منتهی میشه رو زدیم ، طرف حرفه ایه ، اما فعلا فقط مطمئنیم که توی یکی از مسافرخونه های سِلِسین ساکنه ‌. ایزابل لبخند زد و گفت : مرسی چارلی ، میگم بهتر نیست الان بریم سراغش تا قبل از اینکه ردش رو گم کنین ؟ چارلی با اخم به ایزابل نگاه کرد و گفت : مثل اینکه کلا یادت رفته که شام خانوادگی امشب رو رسما توسط مادرم دعوت شدی و دیگه نمیتونی واسه نیومدنت دلیل بیاری و از زیرش در بری . ایزابل با اخم و خستگی به چارلی نگاه کرد و گفت : یه جور میگی انگار حالا از زیر چندتا شام خانوادگی در رفتم . چارلی خندید و گفت : دقیقا از زیر صد و پنجاه و هفت تا شام خانوادگی در رفت . ایزابل که تعجب کرده بود ، پوزخند زد و گفت : تو هم همه رو شمردی ؟ خیلی نامردی چارلی ‌. چارلی از جاش بلند شد و داشت به طرف در میرفت که گفت : سریع آماده شو که همه منتطرتن ، شاهدخت ایزابل . ایزابل پوزخند زنان به چارلی نگاه کرد و گفت : اگه دست من باشه که تا آخر دنیا طولش میدم ولی از اونجایی که دست من نیست ، الان آماده میشم ، میام . بعد از اینکه چارلی از اتاق خارج شد ، ایزابل هم پاشد و با خستگی به طرف کمد مملو از لباسش رفت و یه لباس کرم رسمی با طرح های ساده سیاه رو انتخاب کرد و برای شام خانوادگی پر دردسری که انتظارش رو می‌کشید آماده شد . در همین حین که داشت به طرف سالن غذاخوری برای صرف شام میرفت ، ذهنش درگیر طولانی شدن ماموریت مارگارت شد .

بعد از چند ثانیه به در ورودی سالن غذا خوری رسید و ندیمه ای که جلوی در ایستاده بود در دو باز کرد و ورود شاهدخت ایزابل رو اعلام کرد ، پادشاه استفان در بالایی میز با لباس های رسمی زرشکی ، ملکه دوم ، بانو ویرجینیا در سمت راست پادشاه با لباس های سرمه ای نشسته بودن ، شاهدخت رفت نزدیک تر و ادای احترام‌ کرد و بعد کتار پدرش ، پادشاه استفان در سمت چپ دقیقا رو به روی باتو ویرجینیا نشست ، چارلی کنارش نشسته بود و رِی هم کنار بانو ویرجینیا نشسته بود . اول خدمتکارا پیش غذا ، سوپ ذرت و قارچ رو سرو کردن و بعد از اون هم غذای اصلی مرغ بریون رو آوردن ، صرف شام داشت تموم میشد که بانو ویرجینیا به پادشاه استفان نگاه کردن و گفتن : سرورم اگه اجازه بدین تمایل دارم مطلبی رو در این شب به خصوص عنوان کنم . پادشاه لبخند زدن و گفتن : لطفا بفرمایید ملکه . بانو ویرجینیا لبخند زنان به ایزابل نگاه کرد و گفت : دوک اعظم ، شاهدخت ایزابل رو برای پسر بزرگترشون خواستگاری کردن و یه قطعه از زمین های تحت نفوذشون رو هم پیشکش کردن . در اون لحظه ایزابل با شنیدن چنین حرفایی در آستانه از دست دادن کنترلش و خالی کردن تمام غم و ناامید و عصبانیتش سر نامادری اش بود که یه دفعه پادشاه استفان گفتن : ملکه ، به نظرم باید قبل از اینکه این پیشنهاد به اطلاع شما برسه ، به اطلاع من می‌رسید موافق نیستین ؟ . بانو ویرجینیا لبخند زد و گفت : حق با شماست سرورم ؛ فردا دوک اعظم به همراه پسر ارشدشون برای ملاقات با شما به قصر تشریف میارن اما قبل از رسمی شدن خواستگاری از بنده خواستن تا نظر شاهدخت رو جویا بشم . پادشاه به چشم های سبز زمردی ایزابل خیره شدن و گفتن : ایزابل ، نظرت چیه ؟ ایزابل که از اعماق وجودش مطمئن بود مطرح کردن همچین موضوعی در این زمان اون هم توسط ملکه دوم فقط یه دلیل داره و اون هم این که ایزابل نتونه هیچ مخالفتی با این موضوع بکنه .

ایزابل که با تمام توانش سعی در مخفی کردن احساسات واقعی اش داشت ، لبخند مصنوعی ای زد و گفت : پدر ، من تابع اوامر شما هستم . همون موقع بانو ویرجینیا لبخند دندون نمایی زد و گفت : مطمئنم که این ازدواج به نفع هر دو خانواده خواهد شد . همون موقع ایزابل تو دلش گفت : اگه من امشب یه کاری دست خودم و اینا ندادم‌ ، ایزابل نیستم . پادشاه هم لبخند زد و گفت : پس اجازه بدین صحبت درباره این امر خطیر رو به بعد موکول کنیم . ایزابل لبخند تلخی زد و گفت : بله ، حتما پدر . بعد از سر جاش بلند شد و احترام گذاشت و گفت : با اجازتون به دلیل این که هنوز مقداری کسالت دارم ، از حضورتون مرخص میشم ، براتون شب به یاد موندنی ای رو آرزو میکنم ، پادشاه ، ملکه ، چارلی و رِی عزیزم . بعد به طرف در رفت و در سریع ترین زمان ممکن خودش رو به اتاقش رسوند و در حالی که توی تاریکی داشت به بازتاب خودش در آینه نگاه می‌کرد زمزمه کرد : حساب اون اریک احمق رو میرسم ، حالا بهت حد و حدودت رو میفهمونم پسر دوک اعظم .

به ادامه داستان از چشم شخصیت اصلی ، الک می‌پردازیم :

همون موقع ، یه دفعه در باز شد و لین تو چهارچوب در ظاهر شد ، لباس های مبارزه سفید ، مشکی تنش بود و روش هم یه شنل سفید پوشیده بود و دو تا شنل تا خورده سفید هم دستش بودن ، یکی از شنل ها رو به طرف من و اون یکی رو به طرف متیو پرتاب کرد و تو هوا گرفتمش که لین لبخند زنان گفت : از شانس خوب شما دوتا ، یه ماموریت بهمون دادن ، سریع شنل ها رو بپوشین . بعد به چهار چوب در تکیه داد و به سلنا نگاه کرد و گفت : میگم برای شرکت تو این ماموریت آمادگی دارن ؟ سلنا که در حالی که از جاش بلند شده بود و داشت وسایل روی میز رو مرتب و سازماندهی می‌کرد ، گفت : از نظر جسمی سالمن اما از نظر روانی و روحی شک دارم ، حال درست و درمونی داشته باشن . لین پوزخند زد و گفت : به مرور زمان عادت میکنن . در حالی که داشتم شنل رو بررسی میکردم ، برش گردوندم که دیدم پشتش همون ستاره است که دیروز سران رستگاران جهنمی کشیدنش ، با اخم به لین نگاه کردم و گفتم : نمیشه اینو نپوشم ؟ لین بلند بلند خندید و گفت : نه خیر ، این شنل ها نماد رستگاران جهنمی هستن ، حالا هم بپوشش . سریع پوشیدمش و چکمه های سیاه تا مچ پای کنار تخت رو هم برگشتم و اونا رو هم پوشیدم . بعد از جام‌ بلند شدم که لین گفت : آفرین ، حالا دنبالم بیایین . از سر اجبار دنبال لین راه افتادیم .

داشتیم در راهرو های پیچ در پیچ عمارت ریفیا حرکت میکردیم ، که بعد از چندیدن رفت و آمد به در ورودی که اولین بار از اونجا وارد شده بودیم رسیدیم ، لین جلوتر از من و متیو در رو باز کرد و رفت بیرون ، وقتی خواستم وارد فضای باز بشم ، حس غریبی داشتم چون برای دو هفته ی کامل توی تاریکی بودم و الان دیدن نور خورشید یکم عجیب غریبه برام ، دستم رو آوردم بالا و سایه بون چشمام کردم و سعی کردم و به خورشید خیره بشم اما چشم درد گرفتم و سرم رو انداختم پایین و فقط گرمای خورشید رو حس کردم . همون موقع مارتین که پشتش اِرین و سباستین بودن ، بهمون نزدیک شدن همشون هم لباس های مبارزه سفید ، سیاه با شنل های مشابه من و متیو پوشیده بودن . مارتین با جدیت اول به متیو و بعد به من نگاه کرد و گفت : انتظار یه خوشامد گویی دوست داشتنی و گرم رو نداشته باشین ، خب برم سر اصل مطلب ، وارثان جهنم به صورت گروه های دو نفره ماموریت ها رو انجام میدن و همکار ها هم دیگه عوض نمیشن ، من با اِرین ، لین با سباستین و شما دو تا تازه وارد هم با همدیگه ، ماموریتمون هم از این قراره که باید یه خانواده نجیب زاده رو بکشیم . با تعجب به چشم های مشکی مایل به آبی مارتین خیره شدم و گفتم : چرا باید یه خانواده نجیب زاده رو بکشیم ؟ مارتین با جدیت نگاهم کرد و گفت : قانون شماره یک ، ما فقط دستورات رو انجام میدیم و حق پرسیدن هیچ سوالی رو نداریم . همون موقع اِرین که چشم هاش رو با یه پارچه سفید بسته بود گفت : بهتره حرکت کنیم وگرنه دیرمون میشه . مارتین با همون چهره جدی اش برگشت و گفت : بهتره اول اسب هامون رو برداریم .

بعد از اینکه سوار اسب ها شدیم به طرف مکانی که حداقل من ازش اطلاعی ندارم راه افتادیم ، بعد از چند ساعت نزدیکای غروب خورشید به یه کلیسای نسبتا قدیمی با آجرنما های طوسی ، خاکستری و پنجره های رنگارنگ رسیدیم . مارتین که از اسبش اومد پایین ، بقیه هم به تبعیت ازش از اسب ها اومدن پایین ، مارتین قدم زنان به طرف یه درخت عجیب غریب که تنش خیلی بزرگ بود رفت و بعد از پشت درخت چهار تا بیل بیرون آورد ، سه تا از بیل ها رو بین من و متیو و سباستین تقسیم کرد و آخری رو برای خودش برداشت و گفت : من و الک دنبال قبر ماریانا جکسون و شما دو تا هم دنبال قبر ماریانا رینچ بگردین ، وقتی که پیداش کردین زمین رو بکنین تا به تابوت ها برسین بعد تابوت ها رو بیارین بالا . در حالی که میخواستم کلی سوال بپرسم اما یاد قانون اولی که مارتین گفت افتادم برام عجیب بود که چرا باید چندتا قانون شکن قاتل برای خودشون قانون های مخصوص بزارن . همون موقع مارتین به طرف قبرستون پشت کلیسا رفت . منم به ناچار پشت سرش راه افتادم . بعد از یکم بررسی کردن و گشتن لا به لای سنگ قبر ها به قبری که مارتین گفته بود رسیدیم . شنل رو در آوردم و روی یه شاخه درخت گذاشتم و با مارتین شروع کردیم به کندن . بعد از یه ساعت بالاخره کل خاک رو بیرون آوردیم و داشتیم تابوت رو بلند میکردیم ، یه جورایی حس بدی داشت که دارم تابوت یه مرده رو جا به جا میکنم وقتی که خواستم بزارمش زمین مارتین به یکم دور تر اشاره کرد و گفت : بهتره ببریمش اونجا . یکم رفتیم جلوتر و تابوت رو روی زمین گذاشتیم ، متیو و سباستین هم در حالی که داشتن نگاه های عصبی و مرگبار به همدیگه مینداختن با یه تابوت مشکی تو دستاشون از راه رسیدن و تابوت رو کنار این یکی تابوت مشکی گذاشتن متیو یه نگاه سرد به اِرین و لین انداخت و گفت : چرا این دوتا کمک نکردن ؟ . لین با قیافه ای مظلومانه به متیو نگاه کرد و گفت : چجوری دلت میاد ما دخترا با بدن های ضعیف و شکنندمون رو مجبور به همچین کارهای سختی کنی ؟ با تعجب به لین نگاه کردم و زیر لب گفتم : آره ، شما شکننده تر و ضعیف تر از هرچی هستین که دیدم .

همون موقع مارتین روی زانوهاش خم شد و در اولین تابوت رو باز کرد در حالی که انتطار داشتم یه جسد نابود شده که فقط استخونا و دندونا و موهاش باقی مونده رو ببینم اما با یه تابوت خالی که پر از شمشیر و کلی سلاح دیگه بود مواجه شدم ، مارتین در اون یکی تابوت هم که کلی توش سلاح بود رو باز کرد . مارتین لبخند خسته ای زد و گفت : راحت باشین ، هر سلاحی که میخواین انتخاب کنین . بعد به من و متیو نگاه کرد و گفت : شما دو تا سلاح هاتون رو جوری انتخاب کنین که سلاح یکیتون د

این هم عکس جزوه ام ، اگه تونستین دست خطم رو بخونین 😂✌