♠️یکی یه دونه خل و دیوونه♠️P1

خیلی چیزا دست ما نیست مثل مرگ ، زندگی ، عشق و خیلی چیزای دیگه ما خیلی وقتا تسلیم‬ ‫همین اتفاقا میشیم حتی اگه خودمون نخوایم یه جورایی زوریه ‫من یه دختر 20 ساله هستم که خیلی شر و شیطونم البته از نظر من دختری که شر و شیطون نباشه دختر نیست ماست موسیره ‫همه بهم میگن زبونت درازه ولی جدا طول زبون من به 20 سانتم نمیرسه! شاید اونا تو‬ ‫ریاضی مشکل دارن! چه میدونم ‫بگذریم داشتم میگفتم 20 سلامه و دارم میرم دانشگاه رشتمم گرافیکه اسمم آیوعه کیم آیو دوستام ‫میگن اسمم واقعا قشنگه ‫از زندگیم راضیم چون تکم منظورم اینه که نه خواهر دارم نه برادر ... خودمم و خودم! زندگی مال‬ ‫منه و کاملا آزادم به قول بابام یکی یدونه خلو دیوونه!😅 ‫-آیوو ‫هی وای من! شروع شد ... تا میام یکم با خودم خلوت کنم هی آیو آیو ‫- بله مامان جون؟‬ ‫- بدو بیا کارت دارم باید با هم حرف بزنیم ‫یه جا خوندم که میگفت هر وقت پدر و مادرم میگن بیا با هم حرف بزنیم هر چی کار بد تو زندگیم کرده‬ ‫بودم میومد جلو چشام منم الآن همچین حسی دارم. اروم در اتاقمو باز کردم ‫- اومدم.‬ ‫به سالن که رسیدم شیرجه زدم رو کاناپه ‫- دوباره تو اینجوری رو کاناپه نشستی! خجالت بکش دیگه بزرگ شدی!‬ ‫- غر نزن مامانی من مدلم اینه ‫مامان چپ چپ نگام کرد و گفت:‬ ‫- میشه یه دقیقه جدی باشی!‬ ‫صاف نشستمو گفتم:‬ ‫- بفرمایید اینم مدل جدی!‬ ‫مامان رو یکی از کاناپه ها نشستو گفت:‬ ‫- ازت خواستم بیای اینجا چون میخواستم یه خبری رو بهت بگم.‬ ‫- چی‬ ‫- هول نشو ... کار منو بابات تموم شد‬ ‫قیافمو مظلوم کردم و گفتم:‬ ‫- یعنی میخواید از هم جدا شید!‬

الکی بغض کردمو گفتم ‫- باشه برید. برید ‫مامان عصبانی شد و گفت:‬ ‫-انقدر چرت پرت نگو! خوب گوش کن ببین چی میگم منو بابات تونستیم کارهای ویزامونو حل کنیم داریم میریم‬ ‫کانادا پیش مادربزرگت.‬ ‫- ا ... جدی خوب زود تر بگو مادر من سکته کردم گفتم یتیم شدم رفت!‬ ‫- زبونتو گاز بگیر بچه تو چرا انقدر چرت و پرت میگی! حالا فقظ مونده یه چیز؟‬ ‫شیطون گفتم:‬ ‫- چه چیز؟‬ ‫مامان دوباره چپ چپ نگاه کرد و گفت:‬ ‫- تو رو باید بفرستیم خونه ی اقای پارک دوست پدرت.‬ ‫با شنیدن این حرف صورتم داغ کرد ‫- چی؟ درست شنیدم! من باید چیکار کنم؟!‬ ‫مامانم اینبار شمرده تر گفت:‬ ‫- باید بری خونه اقای پارک ‫- یعنی چی مامان مگه من بچم!‬ ‫- همچین بزرگم نیستی! ما هم چون فامیل اشنا نداریم اینجا مجبوریم تو رو بفرستیم اونجا!‬ ‫- من نمیرم!‬ ‫- تو خیلی بی جا میکنه! آیو به اندازه کافی من عصابم خورد هست تو دیگه انگولکش نکن!‬ ‫- اخه مامان ...‬

اخه بی اخه همین که گفتم تو میری اونجا تمام!‬ ‫با حرص به اتاقم برگشتمو در پشت سرم محکم کوبیدم! همین الآن گفتم من از زندگیم راضیم‬ ‫خودم خودمو چشم زدم! تو روحت آیو اصلا ادمو درک نمیکنن!تازه این یارو دخترم نداره که‬ ‫یکم دلمو اونجا خوش کنم فقط از بابا شنیدم که یه پسر داره اونم که تا حالا ندیدمش! خوب‬ ‫حوصلم سر میره اه!‬ ‫خودمو روی تخت انداختمو با گوشیم اهنگ lovely بیلی آیلیش رو پلی کردم و همونجور که به اهنگ گوش میکردم خوابم برد وقتی بیدار شدم‬ ‫تقریبا ساعت شیش بود! یعنی واقعا خاک تو سرت کنم بی عرضه! بجای این که یه کاری کنه‬ ‫گرفته کپه مرگشو گذاشته! ‫بلند شدم و از اتاقم بیرون رفتم . یه ابی به صورتم زدمو به سمت اشپزخونه راهی شدم!‬ ‫- چه عالی بالاخره ما تونستیم شما رو با وقت قبلی ملاقات کنیم ‫برگشتمو بابا رو دیدم که روی کاناپه لم داده بود.‬ ‫- سلام بهترین بابای دنیا چطوری ‫بابا با خنده گفت:‬ بیا کنارم بشین ‫سرمو اروم تکون دادم رفتم کنارش نشستم.‬ ‫- مامانت قضیه رفتنمونو بهت گفت؟‬ ‫- بله شنیدم ... ولی بابا من بجز اینکه برم خونه اقای پارک نمیتونم جای دیگه ای برم؟‬ ‫- نه دخترم اون ادم مورد اطمینانیه من بهش خیلی اعتماد دارم در ضمن وقتی موضوع رو‬ ‫فهمیدن خیلی‬ ‫خوشحال شدن که تو قراره بری پیششون . از اون وجح هم اگه کاره ما یکمی طول بکشه خیالمون از‬ ‫بابته تو راحته. در رابطه با دانشگاه رفتنتم گفت خیالت راحت باشه خودم یاجیمین میبریمش.‬ پسرش دیگه .‬ ‫یه جوری شدم . دلم میخواست زود تر این پسره رو ببینم تا یکم باهاش کل بندازم دست خودم‬ ‫نیست که این کرم تو وجودمه!‬ ‫- باشه بابایی من میرم اونجا ~~~~~~~ لبخند دندون نمایی زدم اخ که چقدر من دختر خوفو حرف گوش کنیم! بابا بهم لبخند زدو گفت:‬ ‫- افرین دختر

^^^^^^^^^^^^ ‫- به! سلام به آیوی خودم چطول مطولی؟‬ ‫- سلام به پشه ی مزاحم! بگو ببینم چیکار داری؟‬ ‫- به تو خوبی نیومده زنگ زدم حالتو بپرسم میبینم که همون ته عصابم برات نمونده! چته آیو ‫- حوصله ندارم لیا سر به سرم نذار!‬ ‫- خوب بگو چی شده؟!‬ ‫- بیخیال!‬ ‫- آیو جفت پا میام تو شخصیتتا! بنال ببینم چی شده؟!‬ ‫دیدم اونم عصاب مصاب نداره این شد که همه چیزو براش گفتم!‬ ‫- خوب دیوونه اینکه خوبه!‬ ‫- ببخشید دوست عزیز میشه بگی چیش خوبه دقیقا ‫- همین که یه نور امیدی برای نترشیدن تو روشن شد دیگه ‫بعد هر هر زد زیر خنده! فهمیدم منظورش پسر اقای پارکه ‫- ببین من مثل تو واسه شوهر کردن هول نیستم!‬ ‫- از ما گفتن بود قشنگم دیگه خود دانی!‬ ‫خلاصه اونقدر با هم فک زدیم که فکه دوتامون اوفتاد کفه اتاق!‬ ‫***‬ ~~~~~~~~~~ ‫- آیو حاضری؟‬ ‫ای بابا مخم جوییدن!‬ ‫- بله ... بله مامان جونم حاضرم!‬ ‫به حالت دو از اتاق پریدم بیرون و گفتم:‬ ‫- بریم!‬ ‫مامان نگاهی بهم انداخت و گفت:‬ ‫- دوباره دارم بهت میگم آیو اونجا از این جور کارا نکن میگن بچشون خلو چله! سعی کن‬ ‫خانومانه رفتار کنی‬ ‫باشه؟‬ ‫خندیدمو گفتم:‬ ‫- چشم سعی میکنم! دیگه بریم.‬ ‫با مامان از خونه خارج شدیم و به سمت ماشین بابا رفتیم. قرار بود منو بذارن خونه اقای‬ ‫پاذک بعد خودشون‬ ‫برن فرودگاه دلم براشون خیلی تنگ میشد ولی خوب میدونستم که دوباره میبینمشون همین بهم‬ ‫حسابی امید میداد چمدونمو داخل صندق عقب گذاشتم در نتیجه خیالم از بابتش راحت بود ‫- چیزی جا نذاشتی آیو؟ ‫- نه بابا جون خیالت تخت خواب بابا از تو آیینه ماشین نگاهی بهم انداخت و گفت ‫- از دست تو

بابا ماشینو کناره یه خونه ی ویلایی بزرگ خیلی خوشگل نگه داشت و رو به من گفت:‬ ‫- خودشه! اینجا خونه هانسوعه (اسم اقای پارک هانسوعه) ‫از ماشین پیاده شدیم . حس خوبی نداشتم! نمیدونم برای جدایی از خانوادم بود یا برای وارد‬ ‫شدن به یه مکان‬ ‫جدید! شایدم هر دو!‬ ‫بابا چمدونمو تا دم در ویلا کشوند و زنگ درو زد . ‫- اوه اقای کیم بفرماید داخل ‫حدس میزدم صدای اقای پارک باشه .‬ ‫- ممنون هانسو ‫از در وارد خونه شدیم حیاط خونه فضای باکلاسی داشت یاد برنامه ی (خانه های رویایی) افتادم!‬ ‫عجب چیزیه لامصب ‫استخرو فضای داخل حیاط هنوز از برف که دیروز اومده بود سفید بود! چه منظره توپی داشت!‬ ‫ما که پسندیدیم! با اجازه بزرگ ترا بله دیگه

سرمو چرخوندم به قسمت دیگه ی حیاط! حاضرم شرط ببندم نزدیک پنج تا ماشین اونجا پارک‬ ‫بود! اونم چه ماشینایی‬ ‫سعی کردم یکم خودمو جمع و جور کنم . با صدای خانومی به درب وورودی نگاه کردیم.‬ ‫- سلام خیلی خوش اومدید.‬ ‫هممون تشکر کردیم . خانم نگاهی به من کرد و با لحن مهربون گفت:‬ ‫- چقدر بزرگ شدی آیو خانم مقتدر و زیبایی شدی ‫لبخند زدم وگفتم:‬ ‫- خیلی ممنونم ‫با راهنمایی خانم پارک وارد سالن خونه شدیم . داخل خونه خیلی با سلیقه و شیک چیده شده بود و تمام وسایل و رنگ ها با ‫هم هماهنگی داشتن انقدر بزرگ بود جون میداد برا پیاده روی! سئولم انقدر سوراخ‬ ‫سومبه نداشت!‬ ‫بالاخره به سالن اصلی خونه رسیدیم با تعارف خانم پارک اروم روی کاناپه نشستم‬ ‫سعی کردم به‬ ‫حرف مامان گوش کنم و یکم رو ادم شدنم کار کنم .‬ ‫اقای پارک: خیلی خوشحالم که اینجایید امروز پرواز دارید؟ ‫بابا لبخند زد و جواب داد:‬ ‫- اره دیگه ساعت ۱۲ امشب پرواز داریم.‬ ‫- خوب پس میتونیم باهم ناهار بخوریم ‫- نه خیلی ممنونم ازتون همین وروجکو که پیش شما میزاریم یه ریسک بزرگه( بچه به این خوبی😂) ‫خانوم پارک: اوه باور کنین ما آیو رو مثل دختر نداشته ی خودمون میدونیم! ‫اقای پارک: بله سویون(اسم خانم پارک) درست میگه ‫مامان: خیلی ممنونیم ‫بابا: راستی هانسو ، جیمین رو نمیبینم

اقای پارک: از صبح تا بعد از ظهر نمایشگاست (بعله بعله توی این رمان جیمین ما حسابی خر پوله و نمایشگاه ماشین داره البته از اون ماشین باکلاسا ها 😁) شبم ما زیاد نمیبینیمش بیشتر وقت ها با دوستاش دورهمی میگیرن ‫بابا: درسته پسرا همینجورین دیگه ‫منظورشو از نمایشگاه نفهمیدم ولی بیشتر از اون قسمتش ناراحت شدم که گفت زیاد نمینیمش!‬ ‫بیا اینم‬ ‫نیاد سر به سرش بذارم و تو این خونه میپوسم که!‬ ‫دست سویون درد نکنه چه دسپختی داشت! شوخی کردم بابا از این کلفت نوکرا داشتن همه‬ ‫کارو اونا‬ ‫کردن ما هم همش نشستیم گپ زدیم! بعد از اون موقع وداع با پدرو مادرم شد دوروغ نگم یه نمه‬ ‫دلم گرفت‬ مامانمو محکم بغل کردم دوتاییمون‬ ‫سعی میکردیم‬ ‫گریه نکنیم ...‬ -آیو شیطنت نکنیا! حواست به درساتم باشه! ‫- مامان مگه بچم چرا اینجوری نصیحت میکنی شخصیتم خوردو خاکه شیر شد!‬

دوباره تو چرت گفتی!‬ ‫خندیدمو گفتم:‬ ‫- چشم حواسم هست نگران نباش!‬ ‫بابا رو هم بغل کردم سرمو بوسید و گفت:‬ ‫- دختر عزیزم مراقب خودت باش ‫- لبخندی زدم و گفتم چشم بابایی!‬ ‫دیگه واقعا داشت گریم میگرفت ... اما من تا حالا جلو کسی گریه نکرده بودم نباید میذاشتم گریم‬ ‫بگیره خیلی به خودم فشار اووردم ... خلاصه داشتم خفه میشدم! یه چیزی مثل سنگ وسط گلوم‬ ‫گیر کرده بود و هر لحظه ممکن بود ذایم کنه!‬ ‫بالاخره مامان و بابام رفتن و من موندم و ادمایی که خوب نمیشناختمشون! نگران بودم مثل این‬ ‫فیلما اینا منو اذیت کنن! زندانیم کنن! یا مجبورم کنن مثل کوزت خونشونو تمیز کنم! ‫- آیو جان ‫وای خدا ... قلبم ریخت!‬ ‫- بله ‫- عزیزم چرا اونجا وایستادی بیا بشین دوست دارم با هم بیشتر اشنا شیم!‬ ‫وای خدا میدونه چقدر تظاهر به خانوم بودن سخته! اصلا با سیستمه من نمیخونه! ولی خوب‬ ‫مجبورم دیگه!‬ ‫- چشم .‬ ‫کنارش روی کاناپه نشستم.‬ ‫- خوب یه مقدار از خودت بگو دوست دارم بیشتر بشناسمت ‫- چی بگم؟‬ ‫- مثلا این که چند سالته ... رشتت چیه؟ از اینجور حرفا دیگه!‬ ‫خوب بگو بیو تو بده دیگه! دوباره شدم آیوی شیطون قدیم!:‬

اهان! یعنی ... بله! خوب بنده کیم آیو هستم 20 ساله از سئول و رشته ام هم گرافیکه ‫ تک فرزندم به قول بعضیا یکیدونه خلو دیوونه! البته بیشتر خلم تا دیوونه ‫با گفتن این حرف خانم پارک شروع به قهقه زدن کرد بین خنده گفت:‬ ‫- وای آیو تو چقدر بانمکی ‫اخش داشتم خفه میشدم اخه مگه میشه آیو ساکت بمونه و شیطونی نکنه! اصلا داریم همچین‬ ‫چیزی؟‬ ‫- وای واقعا که شیرینی! ‫جوون؟! این چی میگه! نگفتم؟ نگفتم یه کاسه ای زیر نیم کاسس هنوز نرسیده میخواد منو بخوره!‬( برات نقشه داره خواهر😐) ‫- چی شده سویون صدات رو از طبقه بالا شنیدم ‫به به گل بود به سبزه گفت بیا وسط!‬ ‫- اوه خدای من هانسو بیا ببین آیو چقدر دختر بامزه ایه! ‫من نمیدونستم باید چی بگم فقط لبخند زدم! الآن میگن دختره راستی راستی خلو چله!‬ ‫اقای پارک: فعلا بهتره که اتاقش رو بهش نشون بدیم آیو لطفا همراهم بیا ‫سرمو سمت خانم پارک چرخوندم که لبخند زد و گفت ‫- اوه درسته تو حتما خسته شدی زود باش باید اتاقتو ببینی سرمو اروم تکون دادم و ‫به همراه اقای و خانم پارک به طبقه بالا رفتیم ... خونه نبود که قصر بود! از بس بزرگ‬ ‫بود!‬ ‫بالاخره اقای پارک در یه اتاقو باز کرد و گفت ‫- خیلی خب رسیدیم اینجا اتاقیه که ما برات آماده کردیم امیدوارم خوشت بیاد ما وسایل مورد نیازتو تهیه کردیم اگه بازم‬ ‫چیزی کم داشت‬ ‫بگو تا برات فراهم کنیم!‬ ‫- اروم تشکر کردم و صاف وایستادم داشتم تمرین میکردم که روی تیپ خانومانه ام کار کنم چون اگه خرابکاری کنم مامان وقتی برگرده منو از سقف اویزون میکنه

اقای پارک اروم سرشو تکون داد و گفت - خیلی خب آیو امید وارم اینجا احساس راحتی بکنی سویون تو رو با اتاق و وسایلش اشنا میکنه سرمو اروم تکون دادم ‫همچین گفت با اتاقو وسایلش اشنا کن انگار منو قراره با خانوادش اشنا کنه😐 خلاصه بعد از اینکه مراسم آشنایی به پایان رسید تصمیم گرفتم برم بخوابم ‫***‬ امشب شب اولی بود که این جا بودم ... در کل از خانم و اقای پارک خوشم اومد اخه واقعا‬ ‫مثل یه پدر و مادر‬ ‫مراقبم بودن! ولی خوب هنوز نتونسته بودم جیمین رو ببینم میتونم بگم داشتم از فضولی جان به جان افرین تسلیم میکردم حسابی کنجکاوم ببینم این پسره چجور ادمیه ‫سرمو اروم رو بالشت گذاشتم! حالا مگه خوابم میبرد! همیشه همینجوری بودم جام که عوض‬ ‫میشد نمیتونستم‬ ‫کپه مرگمو راحت بذارم!‬ ‫خلاصه هی این دنده اون دنده که بالاخره بعد از یه ساعت خوابم برد!‬ ~~~~~~~~~~~~ پایانP1