( حقیقت پنهان ) پارت : 14

چند دقیقه گذشت و همه چشاشون رو باز کردن مارسیس : اممم میگم ازمایشگاه یه تغییراتی کرده ولی مطمئنین که واقعا کار کرده ؟ استنلی دستش رو بالا گرفت : سه دو و یک یهو در باز شد و وندی با یه تبر و سوز با لگد و داد وارد شدن ! استنلی : خب اره کار کرده ! وندی : راستی شما پسرا_ میبل : و دخترا ! وندی : کجا بودین ؟ استنلی : خب رای گیری میکنیم بریم بخوابیم یا_ همه : بریم بخوابیم ! استنلی : پس همه متفرق شین ! ، و در عرض یه ثانیه همه رفتن تو تخت خواب وندی : اینا چشون بود ؟ ( صبح روز بعد ) : استنلی و فورد و میبل و دیپر بلند شدن و به سمت اشپزخونه حرکت کردن که با صحنه ای عجیب رو به رو شدن : مارسیس و بیل تو آشپزخونه بودن و داشتن صوبونه میخوردن ! ( همه پشت سر هم ) دیپر : چی شده ؟! فورد : دشمن ! میبل : هم خونه ای ! استن : کی پول اینا رو میده !؟

استن : اصن پول اینا رو دادین ؟! بیل : البته ! مارسیس : که نه ! استن : حله ! و بعد به سمت تلوزیون میره اخبار : خبر فوری هم اکنون نصف بیشتر یکی از فروشگاه های این شهر غارت شده اما تا کنون هیچ سرنخی از غارتگران پیدا نشده ! فورد : از خونه من برین بیرون ! استن : حرف نزن اولا که فعلا من خونه رو اداره میکنم بعدشم اونا اینجا میمونن خیر سرشون اندازه ی چند ماه ازوقه برامون جور کردن ! فورد : ولی بیل یه شیطانه ! مارسیس : اوه ! ماشالا برادر گرامی دیگه به چیا معروفه من خبر ندارم ؟؟ بیل ( با خنده ای استرسی ) : هه هه مارس بیخیال حرف های بامزه ای میزنی ! فورد : زیادی بامزه... دیپر : اصن چجوری وارد خونه شدین ؟ مارسیس : واقعا دیشب رو فراموش کردین ؟ دیپر : صحیح میبل : اممم منم میرم یه شربت عالی درست کنم !

مارسیس : اوه ! منم آشپزیم خوبه ! باید یه بار براتون صوبونه درست کنم ! میبل : فکر خوبیه ! بیل : هه هه هه ارررهههه ( کش دار )...نه ! مارسیس : چی ؟ بیل : منظورم اینه که ما الان کلی غذا داریم ! اصلا فکر نکنم نیاز بشه تو غذا درست کنی ! مارسیس : ولی بالاخره که تموم میشن مگه نه ؟ بیل : هه هه بیل*: شاید نه اخبار : دوباره به اطلاع میرسونم که این غارتگران یه غارت دیگر انجام دادن ! کی پشت این غضایاس ؟ بیل : کی میدونه...؟ مارسیس : راستی میتونیم خیلی زود بریم بازار سیاه ! فورد : کجا ؟ مارسیس : به خاطر همون دستنوشته ها یادته ؟ فورد : صحیح استنلی : اه انگار قراره پشت سرهم دردسر داشته باشیم ها ؟ خب بزار یچی رو روشن کنم برات ! من باهاتون نمیام !

فورد : باشه تو نیا خودمون میریم ! استنلی : واقعن ؟ فورد : اره تازه عسلیا هم پیشت میمونن استنلی : عالیه ! فورد : عالیه ! حالا بریم ! بیل : حداقل میزاشتین غذامونو بخوریم ! مارسیس : خب من برات_ بیل : فکر کنم سیر شدم ! مارسیس : باشه...؟ خب بزنین بریم ! ( اون یه دروازه باز میکنه و واردش میشن ) مارسیس : و باید رسیده باشیم ! ، اونا وسط یه بازار بزرگ و پر از دست فروش بودن فورد : واو چیزایی راجبش شنیده بودم ولی تا حالا نیومده بودم اینجا ! مارسیس : اره خب ولی اینجا پر از دزدا خلافکارا و فروشا ی غیر قانونیه ! فورد : اها مارسیس : و همین باعث میشه هر چیزی رو بتونی اینجا پیدا کنی ! بیل : و تو کی وقت کردی که این چیزا رو بفهمی ؟ مارسیس : امم خب نظرت چیه خودت بگی این همه مدت کجا بودی ؟ بیل : تسلیم ! مارسیس : خوبه !

فورد : خب حالا چیکار میکنیم ؟ مارسیس : دو دیقه صبر کن ؛ بعد چند لحظه یه تیر از بغل گوش مارسیس رد میشه فورد : اون دیگه چی بود ؟! بیل : کی بود ؟! مارسیس : تیراندازیت داره بهتر میشه ماکی ! _ممنون مارس ! مارسیس : خب با دوست من اشنا بشین ! بیل : این الان دوستته ؟ مارسیس : اره بیل : صحیح فورد : خب حالا این دوستت قراره چجوری بهمون کمک کنه ؟ مارسیس : خب اون مسلط به انواع زبان های باستانیه ! ماکی : خب حالا چیو میخواین معنی کنین ؟ مارسیس عکس اون دست نوشته ها رو به ماکی نشون داد ماکی : هم این یکی زیادی قدیمیه ! ولی میتونم معنیش کنم ! خب بزار ببینم میگه که...ای که امده ای..به اینجا ، بشنو سخن های مرا شیطانی خفته در این مکان که باشد دور ازین جهان ، مارسیس*: انگار داره شعر میگه ! 😂 ماکی : بقیش هم حرف های معمولی و... اها اینجا میگه که اگر که باز شود زندان او سقوط جنهان حتمیست مگر با مرگ او

ماکی : در ادامش نشونه های ازادیش رو هم نوشته فورد : خب اونا چین ؟ ماکی : خب اونا به ترتیب یه نشونن اولیش : جا به جایی موجودات به طرز عجیب ! دومیش : اختلال در کار کردن بعضی قدرت ها در مواقع خاص و اخرینشون هم یعنی سومیش میشه پایان دنیا ! مارسیس : خب میدونی واقعا امیدوارم که این شیطان اصلا ازاد نشه ! بیل : کار نکردن قدرتا مشکل ساز میشه ! فورد : باید یه فکر به حالش بکنیم ( یهو صدای جیغ و انفجار از پشت سر اونا میاد ) فورد : ها اون دیگه چی بود !؟ ( سرش رو برگردوند ) به نظر میاد یه هاله ی قرمز اونجاست ! بیل و مارسیس : هاله ی قرمز...؟...قرمز ! بیل : احتمالش خیلی کمه ! مارسیس : ولی به هر حال یه کم که احتمال داره ! بیل : اره !

اونا به سمت انفجار با زیاد ترین سرعت ممکن رفتن و با صحنه ای ( یه سایفر قرمز داشت اونجا رو نابود میکرد و چنتا از مردم هم سعی میکردند به اون تیر بزنن ) فورد : اون دیگه چیه یا کیه ؟! مارسیس : عضو خانواده ! بعد هم به سمت اون دوید ولی یکی از دست های اون سایفر میخوره به مارسیس و یکم پرت میشه عقب ولی سریع بلند میشه بیل : خوبی ؟ مارسیس : اره ولی انگار یه نفر باید ادب بشه اینجا ! بعد هم داد میزنه : کککیلللل !!!! کیل متوجه متوجه نشد که کی داره داره داد میزنه پس اهمیتی نداد ، مارسیس : اینطوریه ؟ ، بعد یکی از غرفه ها رو برداشت و پرت کرد سمت کیل بیل : حالا ارامش خودتو حفظ کن ! مارسیس : ببند ! ؛ اون غرفه به کیل برخورد میکنه و اون هم با عصبانیت میگه : کدوم ( سانسور ) این کارو کرد ؟! مارسیس : ای درد بی درمون ادبت کجاست بیشعور ؟! ، بعد یه غرفه ی دیگه سمتش پرت میکنه کیل : تویی ؟! مارسیس : پ ن پ عمته ! معلومه منم ! فورد رو به بیل : میگم اینا طبیعیه دیکه نه ؟ بیل : چه جورم !

این داستان ادامه دارد...

چیه اقا برو دیگه 😐