عروسک من2

باید حتما یجوری خودمو قانع میکردم که عروسکو ندیدم.اما چه دلیلی میاوردم ؟؟با خودم گفتم:ندیدی دیگه!ندیدی.مشکلی نیست اروم باش.و با این افکار مسخره خوابیدم.

صبح روز بعد روی میز نشستم و صبحونه خوردم.وسط خوردن بودم که احساس کردم از توی اتاقم صدای خنده میاد.عروسکم توی اتاق بود.با دو خودمو رسوندم به اتاق.عروسک روی زمین نشسته بود و از اون صدای خنده میومد.بررسیش کردم صدا از داخلش بود پس صداگذاری شده بود..پشتشو نگاه کردم.یه کاغذ بود که روش نوشته شده بود:لیندا.پس اسم عروسک لیندا بود!!

توی ماشین نشتمو رفتم طرف دانشگاه...وسط اتوبان یهو ترمز کردم...عروسک چطور صداشو در اورد؟تا نخشو که نمیکشیدم صداش نمیومد پس کاسه ای زیر نیم کاسه بود..خودمو همینجوری قانع میکردمو میرفتم اما با خبری که تو دانشگاه پیچیده بود نمیدونستم با چی خودمو قانع کنم.!!

خبر این بود:ایلایدا خودکشی کرده.نمیدونستم چیکار کنم.برم ببینم واقعیه یا بمونم دانشگاهو و به همه ثابت کنم این خبر واقعی نیست و ساخته ی تخلیات دانشجو هاست؟

با دو رفتم سمت ماشین.باید ایلایدا رو میدیدم.باید دلیل میوورد که چرا این خبر پیچیده تو دانشگاه..رسیدم جلوی خونه ی ایلایدا..اما با صحنه ی جلوم دیدم از اشک تار شد!!!

ایلایدا طبقه ی پنجم زندگی میکرد.اگر خودشو مینداخت پایین کارش تموم بود.اما انگار دیر کردم.همینکه رسیدم خودشو انداخت پایین.نمیدونم درست دیدم یا نه اما انگار لیندا«عروسکم»داشت به من از پشت پنجره لبخند میزد.چشمامو مالیدم و دوباره نگاه کردم.نبود..اونموقع ها فکر میکردم توهم میزنم اما الان که فکر میکنم میفهمم هیچ چیز توهم نبوده!

10روز از خاکسپاری ایلایدا میگذشت و منو خانوادش تو شک بودیم.اون ترس از مرگ داشت و حالا خودکشی کرده بود.چیزی که تا عمارت دارم بهش شک نمیکردم..اما چیزی که منو میترسوند...

توهماتی بود که میزدم...واقعا ترسناک بودن.اون موقع ها فکر میکردم توهمه اما حالا میدونم که همشون واقعیت بودن.همه توهماتم مربوط به لیندا میشد!!!

مثلا یک روز که میرفتم سر مزار ایلایدا دیدم نشسته رو خاکش اما بعد که چشامو مالوندم اون نبود یا وقتی که یکبار رفته بودم دستشویی دیدم پشتمه اما وقتی چشامو باز و بسته کردم نبود!!!

داستانی مبهم و بینهایت ترسناک??