سکوت میان نت ها.

پیانو خودش یک جهان است، وقتی پشت آن می‌نشینی، گویی که در کهکشان صدای بی پایان سفر میکنی. _فرانتس لیست

در اتاق کوچک، پیانو با ملایمت نواخته می‌شد. هر کلید فشار داده‌شده، داستانی از لحظه‌های آرام و پر تأمل بود.

او فهمید که سکوت میان نت‌ها به اندازه خود نت‌ها اهمیت دارد؛ همان‌جایی که فکر و احساس، فضای کافی برای نفس کشیدن پیدا می‌کنند. گاهی نگاهش از پنجره‌ی بارانی می‌گذشت و قطرات روی شیشه، ریتم ملودی را همراهی می‌کردند.

هر ملودی، تصویری از گذشته و امید به آینده را بازتاب می‌داد و او حس کرد زمان در موسیقی حل می‌شود. نت‌ها مثل قطرات زندگی روی قلب او می‌نشستند و باعث می‌شد دوباره به لحظه‌های ساده و ارزشمند فکر کند.

وقتی آخرین نت به صدا درآمد، لبخندی زد؛ فهمید که زندگی هم همین است: لحظه‌هایی پر از صدا و لحظه‌هایی پر از سکوت، و هر دو با هم معنای واقعی را می‌آفرینند.