سلاح زیستی|Biological weapon

شیوع بیماری‌های مختلف و عجیب و غریب، اسناد و مدارک موجود، بر دستکاری و پرورش انواع ویروس‌ها و باکتری‌ها در آزمایشگاه‌ها دلالت می‌کند. افرادی که نتیجه آزمایش‌هایشان، کشتار میلیون‌ها انسان بی‌گناه، وسعت بخشیدن به قبرستان‌هااست.

💬|:سلاح زیستی(Biological weapon) یا جنگ‌افزار زیستی به هر نوع عامل بیماری‌زا (مانند باکتری، ویروس، قارچ یا سموم تولید شده توسط موجودات زنده) گفته می‌شود که به طور عمدی برای آسیب زدن به انسان‌ها، حیوانات یا گیاهان استفاده شود. این سلاح‌ها می‌توانند باعث ایجاد بیماری، مرگ و اختلال در جوامع شوند.

نخستین مستندات تاریخی درباره استفاده از سلاح‌های بیولوژیک در کتابی به زبان «هیتی» مربوط به ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، گزارش شده است. به نوشته این کتاب، در جنگ‌های آن دوران، بیماران مبتلا به تولارمی به میان نیروهای دشمن فرستاده و باعث شیوع این بیماری، در میان دشمنان خود می‌شدند. طی جنگ جهانی اول، عوامل آلمانی اسب‌ها و گاوها را قبل از حمل آن‌ها به آمریکا و فرانسه به بیماری آلوده می‌کردند. پروتکل ژنو در سال ۱۹۲۵ استفاده از جنگ‌افزار شیمیایی و بیولوژیک را ممنوع اعلام کرد.

سلاح‌ های بیولوژیک یا میکروارگانیسم‌هایی مانند ویروس‌ها، باکتری‌ها یا قارچ‌ها هستند و یا مواد سمی تولید شده توسط موجودات زنده که عمداً برای ایجاد بیماری و مرگ در انسان‌ها، حیوانات یا گیاهان تولید و منتشر می‌شوند.عوامل بیولوژیکی و بیماری‌هایی مانند سیاه زخم، سم بوتولینوم و طاعون می‌توانند یک چالش مهم برای سلامت عمومی باشند و اگر قدرت انتقال و انتشار بالایی داشته باشند می‌توانند باعث مرگ و میر زیادی در مدت زمان کوتاهی و اپیدمی شوند.علاوه بر کاربردهای نظامی استراتژیک یا تاکتیکی،از سلاح‌های بیولوژیکی می‌توان برای ترورهای سیاسی، آلودگی دام یا محصولات کشاورزی برای ایجاد کمبود مواد غذایی و زیان اقتصادی، ایجاد فجایع زیست محیطی، و ایجاد بیماری‌های گسترده، ترس و بی اعتمادی در میان عموم استفاده کرد.سلاح‌ های بیولوژیک زیرمجموعه‌ای از کلاس بزرگ‌تری از سلاح‌ها را تشکیل می‌دهند که گاهی اوقات به عنوان سلاح‌های غیر متعارف یا سلاح‌های کشتار جمعی شناخته می‌شوند که شامل سلاح‌های شیمیایی، هسته‌ای و رادیولوژیکی نیز می‌شوند.

تاکنون بیش از ۱۲۰۰ نوع عامل زیستی با قابلیت استفاده به عنوان سلاح شناسایی شده و مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. کنوانسیون سلاح‌های بیولوژیک یک معاهده بین‌المللی است که کاربرد و ذخیره‌سازی این سلاح‌ها را ممنوع کرده‌است. ۱۶۵ کشور دنیا این معاهده را امضا کرده‌اند. با این حال بسیاری از کشورهای دنیا با مقاصد دفاعی به تحقیق در مورد این سلاح‌ها مشغولند.

سلاح‌های زیستی از هر نوع سلاح دیگری مرگبارترند و در عین حال قیمت چندانی ندارند. به همین دلیل کشورها این گونه سلاح‌ها را حتی به سلاح‌های هسته‌ای که فناوری ساخت آن‌ها دشوار است و بسیار گران تمام می‌شوند، ترجیح می‌دهند. علاوه بر این خطر این که برخی افراد ناآرام یا سازمان‌های تروریستی سلاح زیستی بسازند یا بدزدند، یک نگرانی امینتی عمده است.

نمونه‌هایی از جنگ بیولوژیک در طول هزاره گذشته: ۱۴۹۵:اسپانیا شراب را با خون بیماران جذامی مخلوط کرد تا به دشمنان فرانسوی خود، ناپل، ایتالیا بفروشد. ۱۷۶۳:بریتانیایی‌ها پتوهای بیماران آبله را بین بومیان آمریکا توزیع کردند. ۱۷۹۷: ناپلئون دشت‌های اطراف مانتوا، ایتالیا را زیر آب گرفت تا شیوع مالاریا را افزایش دهد.