میان مار و ستاره پارت ۱

با سلام ، این داستان فن فیکیشنی‌ هست که در دنیای جادویی ای که خانم رولینگ خلق کرد یا بهتره بگم دنیای هری پاتر اتفاق میوفته ولی می تونم بهتون قول بدم که این داستان متفاوت تر از هر فن فیکی که درباره ی هری پاتر خوندید خواهد بود بیشتر از این توضیح نمیدم چون دیگه قراره داستان خودش حرف بزنه .

📖 صفحه‌ای از دفتر چرمی مشکی، با جوهر زمردی... ۱ سپتامبر سال ۱۹۷۷ – سال پنجم قطار هاگوارتز، کوپه ۸ – نزدیک پنجره امروز صبح دوباره خواب اون راهروی تاریک رو دیدم. همون‌جایی که دیوارها نفس می‌کشیدن و نور از چوب‌دستی‌ام فرار می‌کرد. ولی این‌بار، یه صدای آشنا از دور صدام کرد... نه مامان بود، نه بلاتریکس. خودم بودم. بچگی‌م. با لباس خونه، پا برهنه، و چشم‌هایی که دیگه نمی‌شناختمشون.

شاید اینم یکی از اون نشونه‌هاست. از اون خواب‌هایی که برای ما لسترنج‌ها بیشتر از رویاست. اما من دیگه اون دختربچه نیستم. اسم من امیلیا لسترنجه. نه بلاتریکس‌ام، نه نارسیکا، نه آندرومدا.

و امسال، سالیه که باید خودم باشم. همه فکر می‌کنن من منزوی‌ام. فقط چون با اونا نمی‌خندم، یا مثل بقیه به دنبال قهرمان‌بازی و دعواهای مسخره‌ی بین خانه‌ها نیستم. ولی من فقط صبر می‌کنم. نگاه می‌کنم. می‌نویسم. و توی نوشتن... خودمم. آزاد.

امسال می‌خوام بیشتر دیده بشم. نه چون محتاج توجه‌ام—چون دیگه خسته‌ام از پنهون بودن پشت سایه‌ی اون‌هایی که فقط اسم بزرگ دارن و حرف‌ پر از هیاهو. من جادو رو بهتر از خیلیاشون بلدم. حرف زدن هم بلدم. ولی سکوت، قوی‌تره. سکوت آدمارو کنجکاو می‌کنه. قطار نزدیکه به رسیدن. لباسامو هنوز نپوشیدم. سال پنجم، قراره سال من باشه. نمی‌دونم چرا، ولی حس می‌کنم... یه چیزی، یا کسی، امسال منتظرمه. امیلیا