دلتنگتم'

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌

امروز دقیقا یک سال از نبودت می‌گذرد.تصمیم گرفتم برایت نامه ای بنویسم.هرچند تو هیچگاه به این نامه دست پیدا نمیکنی.یادت می‌آید؟آن نامه های ناشناسی که تا مدت ها برایت مینوشتم؟وقتی در آخرین نامه خودم را معرفی کردم و تو مرا پذیرفتی فکر میکردم تا آخرین لحظه‌ی زندگی‌ام کنارم خواهی بود.لیای قشنگ من؛گاهی با خود فکر میکنم که آیا این واقعیت است؟یا من در یک کابوس وحشتناک گرفتار شدم؟هنوز هم امید دارم که این تنها یک خواب وحشناک باشد.به نظرت یکم طولانی نشد؟کافی نیست؟بیا و مرا از این کابوس ترسناک نجات بده...لطفا

نمیتوانی حتی تصور کنی چقدر دلتنگت هستم.بیشتر از هر زمان دیگری..میدانی تا به حال آن قدر دلتنگ کسی شده ای که قلبت به درد بیاید؟جوری که نفس کشیدن برایت دشوار شود.بغض عجیبی در گلویم گیر افتاده است.یعنی میشود؟فقط یکبار لیا..فقط یکبار دیگر دستانت را بگیرم،صدایت کنم،در آغوش بگیرمت؟دلم برای صدایت هم تنگ شده است.لیا؟لیا جانم؟لیای من؟چرا جوابم را نمیدهی؟از من ناراحتی؟لیا دیگر نمی‌توانم.خواهش میکنم...

لیا...من دلم برای هرچیزی که مربوط به توست تنگ شده.یادت میاید سر اینکه هر پنجشنبه کجا برویم بحث میکردیم؟دلم برای آن بحث هاهم تنگ شده است.لیا،این هفته نوبت توست.دوست داری کجا بریم؟هر جا که بگی قبوله،باشه؟بریم بازار؟کتاب خونه؟هرجا که تو بخوای.لیا نویسنده ی مورد علاقه‌ات کتاب جدیدی نوشته،باید باهم برویم آن کتاب را بخریم و بعد در آن کافه بنشینیم و باهم بخوانیم،نمی‌آیی؟گروه مورد علاقه‌ات آلبوم جدیدی بیرون داده است،نمیخواهی به آن گوش دهی؟باید بیایی لیا.من هنوز آن را گوش نکردم.باید بیای

یک سال گذشته و من هنوز هم باورم نمیشه نیستی.این فقط یک شوخی است،درسته؟لیا یکم طولانی نشده؟هرچه بیشتر میگذرد بیشتر دلتنگت میشوم.هر چه بیشتر میگذرد بیشتر به حقیقت این موضوع شک میکنم...غم از دست دادنت چیزی نیست که عادی شود.این باید یک شوخی باشد،نه؟لیا کم کم صدایت از خاطرم میرود..نه نه،لیا نباید اینجوری بشه...لیا لطفا،فقط یکبار دیگر:))