ترومای دوران کودکی:)

در اعماق یک قلب زخمی، خاطره‌ای از یک شروع کودکی نهفته است. درد شدیدی که آرام نمی‌گیرد، ارواح خاطراتی که هرگز نمی‌میرند.

هر روز مثل یک مبارزه است، تاریکی در نور کمین کرده است. مسحور آنچه انجام شده، مسحور آنچه از دست رفته.

پژواک صداهایی که زمانی نزدیک بودند، زمزمه‌های غمی که از محو شدن سرباز می‌زنند. هر قدم مانند یک مبارزه به نظر می‌رسد، هر روز مانند یک شعبده‌بازی به نظر می‌رسد.

اما امید نمرده است، شفا در پیش است. شجاعت برای عبور از درد، خاطرات خوش کودکی برای بازیابی.

گذشته شاید ردپای خود را گذاشته باشد، اما زندگی را تلخ و بی‌رحم تعریف نمی‌کند. آینده‌ای روشن هنوز می‌تواند شکل بگیرد، فصلی نو می‌تواند زاده شود.