۸ تا از بهترین سبک های انیمه در تمام دوران

اگر می خواهید با بهترین سبک های انیمه آشنا شوید خوش آمدید

سبک Josei: نسخه‌ای پخته‌تر از زیبایی‌شناسی انیمه های Shojo انیمه‌های جوسی از بسیاری جهات شبیه آثار شوجو هستند، با این تفاوت که بلوغ و پختگی بیشتری در آن‌ها به چشم می‌خورد. همان‌طور که «سِینن» را می‌توان نسخه بزرگ‌سالانه‌تری از ژانر شونن دانست، جوسی نیز در واقع نسخه‌ای بالغ‌تر از شوجو محسوب می‌شود. رنگ‌ها در انیمه‌های جوسی معمولاً ملایم‌تر و کم‌فروغ‌تر از آثار شوجو هستند، اما این کم‌فروغی نه‌تنها ضعف محسوب نمی‌شود، بلکه به خلق فضای واقع‌گرایانه‌تر و بزرگ‌سالانه‌تری کمک می‌کند. درحالی‌که همچنان در این آثار داستان‌های عاشقانه باشکوه و پایان‌های خوش به چشم می‌خورند، انیمه‌های جوسی با مسائل واقعی‌تری مانند چالش‌های محیط کاری و مشکلات روابط عاطفی دست و پنجه نرم می‌کنند.

Seinen: دارای فضایی تاریک و تم‌های واقع‌گرایانه انیمه‌های «سِینن» برای مخاطبان بزرگسال طراحی شده‌اند؛ در واقع، سِینن نسخه‌ی پخته‌تر و جدی‌تری از شونن به شمار می‌آید. به همین دلیل، داستان‌های این سبک اغلب حاوی پیام‌هایی تاریک و سنگین هستند، مانند آنچه در انیمه Parasyte: The Maxim دیده می‌شود. این فضای تاریک نه‌تنها در داستان، بلکه در طراحی بصری آثار سِینن نیز به‌وضوح منعکس می‌شود. داستان‌هایی پر از رمز و راز، خشونت و خون‌ریزی در این ژانر رایج هستند. برخلاف بسیاری از ژانرهای انیمه، آثار سِینن معمولاً از اغراق در حالات چهره و شوخی‌های بی‌مقدمه پرهیز می‌کنند. البته استثناهایی هم وجود دارد، مانند انیمه Delicious in Dungeon که علی‌رغم تعلق به سبک سِینن، با طنز آشکار خود پیش می‌رود. طراحی شخصیت‌ها در سِینن نیز واقع‌گرایانه‌تر از شونن و شوجو است. بدن‌ها اغلب تناسبات طبیعی‌تری دارند، هرچند در این مورد هم استثنائاتی وجود دارد. مشابه جوسی، در این سبک معمولاً از رنگ‌های طبیعی مو استفاده می‌شود. آثار سِینن از فضای بصری تاریک و سنگین خود برای روایت داستان‌هایی درباره رنج، فقدان و درام‌های جدی بهره می‌برند. همچنین، معمولاً از یکی از کلیشه‌ای‌ترین تم‌های انیمه، یعنی “قدرت دوستی”، دوری می‌کنند.

سبک Kemonomimi: محوریت انیمه شخصیت‌هایی با ویژگی‌های حیوانی Kemonomimi که در لغت به معنای «گوش‌های حیوانی» است، سبکی در طراحی شخصیت است که در ژانرهای مختلف انیمه حضور دارد، اما آن‌قدر رایج و منحصربه‌فرد شده که می‌توان آن را به‌عنوان یک سبک مستقل در نظر گرفت. در این سبک، خالقان با افزودن ویژگی‌هایی چون گوش‌ها، دم و پنجه‌های حیوانی به شخصیت‌ها، آن‌ها را دارای صفات جانوری می‌سازند.

سبک Kodomo: مناسب برای مخاطبان کودک انیمه‌های «کودومو» آثاری هستند که مستقیماً برای کودکان ساخته شده‌اند. این آثار معمولاً پر از رنگ‌های روشن، شخصیت‌های بامزه‌ی حیوانی و انسانی و داستان‌هایی هستند که بر آموزش مفاهیم اخلاقی و رفتاری تمرکز دارند. ماجراجویی‌های شاد، کشف دنیای اطراف و مقابله مهربانانه با چالش‌ها از عناصر رایج در این ژانر هستند. طراحی بصری در این سبک ساده است، اما گاهی ممکن است در آثاری مانند فرنچایز Digimon به سمت زوایای تند و طراحی پیچیده‌تری حرکت کند. شخصیت‌های اصلی اغلب کودکان یا حیوانات هستند و معمولاً با چشمان بزرگ و بدن‌هایی کوچک طراحی می‌شوند. همچنین، رنگ موهای آن‌ها می‌تواند بسیار متنوع و غیرواقعی باشد. هدف اصلی سبک Kodomo جذب کودکان با استفاده از فضای شاد، مثبت و دلگرم‌کننده است. نام این ژانر نیز از واژه ژاپنی «کودومو» گرفته شده که به معنای «کودک» است.

استودیو Trigger: صاحب‌سبکی منحصربه‌فرد و متمایز در دنیای انیمه استودیو Trigger موفق شده با ترکیب المان‌هایی از سبک‌های مختلف، هویتی بصری خاص برای آثارش بسازد. دو نمونه برجسته از این سبک منحصربه‌فرد، انیمه‌های Kill la Kill و Little Witch Academia هستند. یکی از ویژگی‌های بارز آثار این استودیو، حرکت‌های سریع و پویا است که به‌شکلی روان با سبک طراحی بصری تلفیق شده‌اند. Trigger به‌ندرت از CGI استفاده می‌کند و معمولاً فقط در آثاری خاص مثل Promare به آن متوسل می‌شود. در آثار Trigger توجه ویژه‌ای به خط فک و ساختار صورت شخصیت‌ها دیده می‌شود. بدن شخصیت‌ها اغلب نرم و شل به نظر می‌رسد، درحالی‌که صورت‌ها با خطوط واضح و مشخص ترسیم شده‌اند. همچنین، شخصیت‌ها معمولاً سرهای بزرگ‌تری نسبت به بدنشان دارند، خصوصاً شخصیت‌های زن که شانه‌هایی باریک دارند. استفاده وفادارانه از پالت رنگ‌های خاص برای هر شخصیت، باعث شده تا طراحی‌ها به‌شدت چشم‌نواز و متمایز باشند. در آثاری مانند Promare و Cyberpunk: Edgerunners، این استودیو توانایی خود در استفاده از رنگ‌های اشباع و طیف‌های نئونی را به‌خوبی نشان داده است؛ ویژگی که باعث شده آثارشان ظاهری درخشان، مدرن و فراموش‌نشدنی داشته باشند.

: سبکی کاملاً مستقل و ویژه انیمه JoJo’s Bizarre Adventure یکی از خاص‌ترین و متمایزترین سبک‌های بصری را در تاریخ انیمه دارد. این مجموعه به‌دلیل «حالت‌های معروف جو‌جو» و دیالوگ‌های قابل‌نقل بسیار شناخته‌شده است. JoJo’s با خطوط برجسته و رنگ‌های جسورانه‌اش، حسی شبیه تماشای یک کمیک‌بوک متحرک به مخاطب می‌دهد. در این سبک، تمرکز زیادی روی حالات چهره و اغراق‌های نمایشی گذاشته شده، درحالی‌که لباس‌ها و ظاهر شخصیت‌ها با وسواس و جزئیات بالا طراحی می‌شوند. هر صحنه در JoJo’s با نوعی درخشش خاص همراه است؛ گویی هر کدام از قاب‌ها تابلویی مستقل و پرشکوه هستند.

سبک کارتونی: الهام‌گرفته از انیمیشن‌های غربی سبک کارتونی در انیمه با رنگ‌های شاد، طراحی‌های انتزاعی و بیانی اغراق‌آمیز شناخته می‌شود. طراحی شخصیت‌ها در این سبک نسبت به دیگر ژانرهای انیمه ساده‌تر است، اما این کم جزئیاتی را با حالات چهره اغراق‌شده و حرکات فیزیکی غیرمنطقی جبران می‌کند. این آثار، ظاهری کاملاً متفاوت از آنچه که معمولاً از انیمه در ذهن داریم ارائه می‌دهند. یکی از بارزترین ویژگی‌های این سبک، استفاده از خطوط ضخیم‌تر نسبت به انیمه‌های کلاسیک است. تمرکز روی طراحی کلی و هماهنگی رنگ‌ها به‌جای پرداختن به یک ویژگی خاص از شخصیت‌ها، باعث شده تا این آثار ظاهر یکپارچه و جذابی داشته باشند. رنگ‌های پرانرژی و جریان آزاد رنگ در طراحی شخصیت‌ها، سبک کارتونی را به‌راحتی قابل‌تشخیص کرده‌اند. بسیاری از این آثار از انیمیشن‌های غربی الهام گرفته‌اند و حتی در نگاه اول ممکن است بیشتر شبیه کارتون‌های آمریکایی به نظر برسند تا انیمه ژاپنی. سبک کارتونی به خالقان این آزادی را می‌دهد که بدون هیچ محدودیتی دست به خلق آثار بصری خاص و متفاوت بزنند.

Ufotable: استودیویی متخصص در ساخت انیمه هایی با نبردهای خیره‌کننده درحالی‌که طراحی شخصیت‌های استودیو Ufotable به سبک متداول شونن شباهت دارد، اما ویژگی‌هایی خاص آن را از سایر آثار متمایز می‌کند. مجموعه‌های Fate و Demon Slayer بهترین نمونه‌های هنر این استودیو هستند. چیزی که همواره می‌توان از آثار Ufotable انتظار داشت، انیمیشن‌های روان، طراحی مبارزات دقیق و صحنه‌های اکشن رنگارنگ و پویاست. به‌قدری این مبارزات چشمگیر هستند که Fate/Stay Night: Unlimited Blade Works در بین هواداران به شوخی «Unlimited Budget Works» لقب گرفته است. اما آنچه واقعاً آثار Ufotable را خاص می‌کند، استفاده هنرمندانه از انفجارهای رنگی در فضاهای تاریک است. اغلب نبردها در شب اتفاق می‌افتند، اما استودیو از این ویژگی به‌عنوان بوم سیاه بهره می‌برد تا رنگ‌ها و حرکات با شدت بیشتری به چشم بیایند. Ufotable همچنین در نمایش وسعت و مقیاس مبارزات استاد است، به‌گونه‌ای که کل صفحه‌نمایش را با جزئیاتی خیره‌کننده پر می‌کند. اگرچه استودیوهای بسیاری در تولید صحنه‌های اکشن مهارت دارند، اما Ufotable بدون شک در صف اول این میدان قرار دارد.