پشت نقاب لبخند...

‌

لبخندم زخمی از تردید نقشی بر صورت خورشید

چشمم خاموش،غرق اندوه سایه ای افتاده بر امید

می‌گویند:″ای دل،چه بی باکی″ از طوفان دوری،چه خوشناکی″

لب فرو بستم ولی در دل رعدی بی فریاد،خشم خاکی

همه گویند:″تو چه آسوده زندگی بر کام تو پیموده″

خنده ای بر لب ولی در دل آتشی خاموش،شعله آلوده