از منتظرانیم...

شعر از:مهدی مختار زاده

عمریست که ما زنده ولی زنده به گوریم از بدو تولد همه از اهل قبوریم

انگار که دنیا ز ازل خانه ی ما نیست یک کوچه ی تنگ است که درحال عبوریم

یک عده که راضی به رضای خودمانیم یک عده دگر دیو صفت در پی حوریم

یک جمع به دنبال رسیدن به حقیقت نزدیک به آنیم و خود آنیم که چه دوریم

یک جمع دگر دربه در نور هدایت غافل شده از خویش که ذاتا همه نوریم

دیریست که از متنظرانیم و صد افسوس غایب خودمانیم و به دنبال ظهوریم