دلم می‌خواهد بنویسم...

به نام خدا

دلم میخواهد بنویسم بنویسم تا آزاد شوم با نوشتن خود را از بند افکارم رهایی دهم با نوشتن خود را کم کم تسلی دهم با نوشتن در خیالم پرواز کنم و بی پروا به رویاهایم بی اندیشم غم هایم را یکی یکی بنویسم و در آتش شومینه بسوزانم به امید سوختن انها در واقعیت دلم میخواهد رویا هایم را بنویسم و به سقف اتاقم آویزان کنم و وقت خواب فکرشان را در سرم بپرورانم نوشته هایم را مانند یک جوجه کوچک ببینم و آنها را رشد دهم تا داستانی کامل شوند

دلم میخواهد،در وقت استرس به جای شکاندن قلج انگشتانم و خوردن لب هایم و راه رفتنه بی هدف و جویدن ناخن هایم،بنویسم و بنویسم آنقدر بنویسم تا به آرامش برسم کاغذ و قلم را مانند دوستانم ببینم و برایشان اسمی برگزینم و با نوشتن ساعت ها با آنها گپ بزنم با مداد به جای مسائل ریاضی داستان هایی جاودانه بنویسم تا در یاد ها بمانند برای کودکانی که در کوچه بازی میکنند داستان های کودکانه،و برای مو سفید کرده ها داستان هایی با رایحه گذشته بنویسم و بخوانم

دلم میخواهد با نوشته هایم،به دنیا زیبایی ببخشم با نوشته هایم به دنیای شیرین کودکان،به دنیا ی پیچیده نوجوانان،به دنیا ی سخت بزرگسالان و به دنیای خسته ی پیران عطر سرزندگی و لبخند بپاشم دلم میخواهد که ترس بچه ها مانند آتش باشد و نوشته هایم مانند آب آن را از بین ببرد دلم میخواهد یک روز در پارک قدم بزنم و پیرزنی را ببینم که با نگاه به کتابی که سه سال برای نوشتنش وقت گذاشتم لبخند میزند ولی فقط دلم میخواهد.. چه خوش بود زندگی اگر اینگونه بود..

کاش میشد نوشتن،مرا نجات دهد..