اگر دنیا دست من بود

اگر دنیا دست من بود، ستاره ها را برایت می‌چیدم، زمین را به رنگ لبخندت در می‌آوردم.

اگر دنیا دست من بود، تمام ساعت‌ها را از حرکت بازمی‌داشتم تا لحظه‌های خوش کنار تو، ابدی شوند. شب را کوتاه می‌کردم تا خورشید بیشتر بر تو بتابد و روز را پر از عطر شکوفه‌های بهاری شروع می‌کردی.

اگر دنیا دست من بود، هیچ فاصله‌ای جرأت نمی‌کرد میان ما باشد. جاده‌ها همیشه به هم می‌رسیدند و هیچ دری بسته نمی‌ماند. هیچ دلی از دوری به درد نمی‌آمد و هیچ اشکی بی‌دلیل نمی‌ریخت.

اگر دنیا دست من بود، غم را در دورترین نقطه‌ی هستی دفن می‌کردم. همه‌ی ترانه‌ها از شادی و عشق می‌خواندند، همه‌ی کتاب‌ها از امید می‌نوشتند.

اما دنیا دست من نیست و این حقیقتی است که حتی هزار رؤیا هم نمی‌تواند تغییرش دهد. پس تنها می‌ماند این دل، که با هر تپش، نامت را صدا می‌زند، و هر ثانیه، تو را همه جا جست‌وجو می‌کند.