عِشْق را توصیفَم کنْ

گر بيدل و بي‌دستم وز عشق تو پابستم بس بند که بشکستم ، آهسته که سرمستم...

در مجلس حيراني ، جاني است مرا جاني زان شد که تو مي داني ، آهسته که سرمستم

پيش آي دمي جانم ، زين بيش مرنجانم اي دلبر خندانم ، آهسته که سرمستم

ساقي مي جانان بگذر ز گران جانان دزديده ز رهبانان ، آهسته که سرمستم

اي مي بترم از تو من باده ترم از تو پرجوش ترم از تو ، آهسته که سرمستم