الپاکا

آلپاکا گونه‌ای لاما است که در آمریکای جنوبی زندگی می‌کند. مانند لامای معمولی اهلی است ولی برعکس لاما که گوشی موزمانند دارد گوش‌های آلپاکا صاف است. پشم آلپاکا از پشم لاما نرم‌تر است. بهای مرغوب‌ترین پشم آلپاکا نزدیک به بهای کرک کشمیر معمولی است.

گله‌های آلپاکا برای چرا در بلندی‌های ۳۵۰۰ متر به بالا در کوهستان آند در اکوادور و جنوب پرو، شمال بولیوی و شمال شیلی نگهداری می‌شود. آلپاکاها از لاما کوچک‌ترند و از آن‌ها برای بارکشی استفاده نمی‌کنند بلکه تنها از الیاف آن‌ها استفاده می‌شود.

از الیاف آلپاکا برای تهیه بافتنی‌هایی همچون پتو، جوراب، کلاه، دستکش، روسری و پونچو بهره می‌گیرند. الیاف آلپاکا در پرو در ۵۲ رنگ طبیعی، در استرالیا در ۱۲ رنگ طبیعی و در ایالات متحده در ۱۶ رنگ طبیعی طبقه‌بندی شده‌اند.

در صنعت نساجی واژهٔ آلپاکا بیشتر به یک روش پارچه‌بافی گفته می‌شود که در اصل در آن روش در آغاز از پشم آلپاکا استفاده می‌شد. امروزه در آن روش بیشتر از پشم‌های بز مَرغُز موسوم به موهر بهره می‌گیرند.

شترها شامل دو گروه شترهای کوهان دار و شترهای بی کوهان هستند که شترهای بی کوهان یا لاماسان ها حدود ۴۰ میلیون سال پیش در دشت های مرکزی آمریکای شمالی زندگی می کردند و سه میلیون سال پیش، حیوانات شبیه لاما، از آنجا به آمریکای جنوبی پراکنده شدند. لاماسانان ۴ تا ۵ هزار سال پیش، از گوآناکو در ارتفاعات آند پرو اهلی شدند و جز قدیمی ترین حیوانات اهلی در جهان هستند که شامل لاما (Lama glama)، ویکونا (Lama vicugna)، گوآناکو (Lama guanaco) و آلپاکا (Lama pacos) می باشند.

جالب است بدانید که آلپاکاها که کمی هم عجیب به نظر می رسند، ترکیبی از نژاد شتر و گوسفند هستند که در زمان حکومت اینکاها پرورش یافتند. در آن زمان قوم اینکاها یکی از عجیب ترین اقوام تاریخی بوده اند که پیشرفت های عجیب و شگفت انگیزی که آن ها در جهان داشتند نیز باورنکردنی بوده به گونه ای که عده ای اعتقاد داشتند این قوم با موجودات فرازمینی در ارتباط بوده اند داشته‌اند وگرنه نمی‌توانسته ‌اند تا این حد رشد کنند.