پاییز؟!

غم انگیز است پاییز و غم‌انگیزتر، وقتی تو باشی و من برگ‌ها را با خیالت تنها قدم بزنم

آخرین پرنده را هم رها کرده‌ام اما هنوز غمگینم چیزی در این قفسِ خالی هست که آزاد نمی‌شود

پاییز، رنگ زندگی پُر غمِ من است من درک می‌کنم غمِ این سرخ و زرد را

چه زیبا بود، اگر پاییز بودم وحشی و پر شور و رنگ‌آمیز بودم شاعری در چشم من می‌خواند شعری آسمانی در کنارم قلب عاشق شعله می‌زد در شرار آتش دردی نهانی