تو به من اهمیت میدی؟

حتی در سکوتی که میانشان برقرار بود هم میشد عشق و صمیمیت و محبت جریان داشت. انگشت هایشان را در هم گره کرده بودند و گونه هایشان سرخ بود.یکی ماه و دیگری خورشید،به هم لبخند زده بودند و سکوتشان میگفت:دوستت دارم.

ناروتو که سرخ شده بود رو کرد به ساسکه:ساسکه..تو..تو به من..

ساسکه بدون اینکه اصلا بذاره ناروتو حرفش رو تموم کنه گفت:آره.

اعصاب ناروتو به هم ریخت:ولی تو اصلا نذاشتی من بگم چی میخوام!

یهو ساسکه زد زیر خنده:آخه میدونم چی میخوای بگی!

ناروتو هم انگار خوشحال شده بود بازوی ساسکه رو گرفت:مثل تله پاتی؟

ساسکه موهای ناروتو رو نوازش کرد:آره،مثل تله پاتی.

ناروتو که قرمز شده بود گفت:ولی..چی باعث شده من رو....؟

ساسکه جواب داد:از همون اول..همون پسرکی که روی تاب نشسته بود...توجهم رو جلب کردی. اسکل بازی درمیاوردی و فکر میکردم این پسر عجب خریه!ولی تو ناز و بانمک بودی و...تو این همه داته بایو گفتی و دنبالم گشتی،برام سر خم کردی و حتی یک دستت رو از دست دادی..وقتی اینا رو دیدم احساسات مدفون شده م برای تنها دوستم برگشتن سرجاشون.

ناروتو به دوروبر خیره شد:حتی اگه آدمای دیگه هم بینمون قرار بگیرن؟

ساسکه انگشت های ناروتو رو سفت تر توی دستاش گرفت:حتی اگه آدمای دیگه هم بینمون قرار بگیرن.

ناروتو نفس عمیقی کشید و رو کرد به ساسکه:پس بذار یه دور دیگه کامل ازت بپرسم... با چشمان زلالش به ساسکه خیره شد:تو بهم اهمیت میدی؟