کمی از اشعار و جملات زیبا استاد شمس تبریزی

وعده این شد که خودم را آرام کنم نه محیط اطرافم را . معجزه شد محیط اطرافم نیز آرام گشت

ما باور کرده آیم که خدا از بالا ما را نگاه می کند . اما در واقع او از درون می نگرد

آنرا برون انداز و از این پر شو . وقتی که رها می کنی و خالی می شوی فضا برای ورود چیز های بهتر به زندگی تو به وجود می آید

ساعاتی میزان آنی / ساعاتی موزون این بعد از این میزان خود شو / تا شوی میزان خویش

تا خود را به چیزی ندادی به کلیت ، آن چیز صعب و دشوار می نماید . تا خود را به کلی به چیزی دادی ، دگر دشواری نماند .

تو با خود خیالی کردی و از خیال خود می‌رنجی و از خیال، خیالی دیگر زایید و با آن یار شد و باز دیگری و دگر. سه بار بگو ای خیال برو اگر نرود، تو برو .

شادی همچو آبِ لطیفِ صاف به هرجا می‌رسد درحال شکوفۀ عجبی می‌روید.

مرا اگر هزار برنجانند، هیچ جز قوی‌تر نشوم و جز عظیم‌تر نشوم

هرکه فاضل‌تر، دورتر مقصود. هرچند فکرش غامض‌تر، دورتر است. این کار دل است، کار پیشانی نیست.

عرصه سخن بس تنگ است، عرصه معنی فراخ است، از سخن پیشترآ تا فراخی بینی و عرصه بینی.

خلل از این است که خدا را به نظر محبت نمی‌نگرند، به نظر علم می‌نگرند و به نظر معرفت و نظر فلسفه، نظر محبت کار دیگر است.