نقاشی شام آخر

نقاش:لئوناردو داوینچی تاریخ:۱۴۹۴–۱۴۹۹ نوع نقاشی: چسب‌رنگ بر گچ، قیر و مصطکی ابعاد ۷۰۰ سانتی متر × ۸۸۰ سانتی متر

این اثر هنری نشانگر صحنه‌هایی از شام آخر روزهای پایانی عمر مسیح است آن طوری که انجیل به آن اشاره کرده‌است. این نقاشی بر پایه ی کتاب یوحنا، باب ۱۳ آیه ۲۱ است آنجا که مسیح می‌گوید:« که یکی از ۱۲ حواری اش به وی خیانت خواهد کرد.» این نقاشی یکی از مشهورترین و باارزش‌ترین نقاشی‌های جهان است، که برخلاف بسیاری از نقاشی‌هایی از این دست قابل مالکیت شخصی نیست به دلیل ایینکه که به آسانی نمی‌توان آن را جابجا کرد.

شام آخر داوینچی به دلیل تکنیک اشتباه چسب‌رنگ و گسو به همراه نفوذ رطوبت از همان زمان کشیده‌شدن در سال ۱۴۹۸ میلادی تاکنون در حال از بین‌رفتن است. این نقاشی سراسر یک دیوار تالار مستطیل شکلی را می‌پوشاند که سالن غذاخوری صومعه سانتا ماریا دله گرتزیه در شهر میلان بوده‌است.

داوینچی این نقاشی را برای فرمانروای حامی خود یعنی (دوک لودوویچو اسفورتزا) کشید. کشیدن این نقاشی حدود سه سال طول کشید. این نقاشی در جریان بمباران اوت ۱۹۴۳ آمریکایی‌ها در آستانه تخریب کامل بود که این اتفاق آخرین فصل از کتاب بدشانسی‌های شام آخر است. رمان‌نویس معروف، آلدوس هاکسلی این اثر را «غمگین‌ترین» اثر هنری دنیا نامید.

بعد از صرف هزینه و وقت بسیار و تلاش متخصصین، بعد از مدت‌ها بالاخره شاهکار لئوناردو داوینچی بدون داربست و عاری از هرگونه گرد و غبار و آلودگی قابل رویت بود. حتی با وجود دقت فوق‌العاده داوینچی در ترسیم و نامگذاری حواریون در طرح اولیه این اثر، در نقاشی نهایی چند چهره وجود دارد که در مورد هویت آن‌ها تردید وجود دارد اما بی شک چهره کوچک و تیره‌ای که دست به سمت نان دراز کرده‌است یهوداست. لئوناردو داوینچی، از فن ژرفا نمایی (پرسپکتیو) به منظور جلب توجه بیننده به چهره مسیح در این نقاشی استفاده کرد.