دخترک گمشده 𝕥ꫝꫀ ꪶꪮડ𝕥 ᧁⅈ𝕣ꪶ ღp8

«راستی پریزاد بالارو بخونی! 🌙» وقت نامه ها و هدایا از طرف اقوام شده بود که دراکو به ربکا و جنا گفت :پاتر بی چاره باید بشینه به کادو ها ما نگاه کنه چون کادویی براش نیو....» در همان لحظه شش جغد بزرگ یک بسته باریک و درازی را حمل میکردند و به سوی میز گریفیندوری ها و صندلی چهارم از سمت چپ که هری صاحب ان صندلی بود میبرد. چهره ی متعجب هری پاتری که تا دیروز فقط نامه ای از طرف شکاربان انجا یعنی هاگرید گرفته بود و امروز بزرگترین هدیه متعلق به او بود، بسیار دیدنی بود. حتی جنا نیز کنجکاو شده بود درون ان بسته ی دراز چیست!؟. دراکو ادامه داد :نه انگار اومده! اخه اون کیو داره؟!» اس پنج و تمام سپس جغد دیگری نامه ی دیگری را برای هری پاتر مشهور اورد و دراکو بیشتر از قبل حسادت کرد و گفت : اهم.... احتمالا هزارتا طرفدار داره اما چرتن.... ع...خب منم.... یه عالمه طرفدار دارم مگه نه؟!» جنا پوزخندی زد و دراکو گفت :تو عادت داری همرو ضایع کنی جنا نه؟» جنا که پوزخند خودرا به صرفه تغییر داد گفت : نه براچی؟!» دراکو : میشه فقط ساکت شی؟!»

____________________(هدیه ای از طرف مکناگال) _________ رون گفت : یه نیمبوس دوهزار؟ من هنوز از نزدیکم نتونستم ببینمش، خوش به حالت هری» آیلین جونیور، هری پاتر و رون ویزلی برای باز کردن ان هدیه فوق العاده ی پرفسور مکناگال قبل از رفتن به اولین کلاسشان به سمت سرسرای ورودی رفتند و متوجه شدند کراب و گویل سد راهشان شده اند. در همان موقع مالفوی بسته را از دست پاتر قاپید و از حس لامسه خود کمک گرفت و تشخیص داد که ان یک جاروی پرنده اس. جنا از نا کجا آباد سر دراورد و اما چیزی نگفت و فقط مشاهده میکرد، ربکا نیز به طور ترسناکی پشت هری ظاهر شد، و هری از روی شکه شدن فریادی خفه زد و گفت :ربکا؟ اونجا چیکار میکنی؟»

ریکا گفت :نمیخواستم بترسونمت هری!» دراکو گفت :این یک جاروی پرنده اس؟!» هری با تکان دادن رخ خویش تایید کرد. خطوط کینه و حسادت ارام در دل ان پسرک نوجوان اسلیترینی ریشه افکند و بسته را به سوی پاتر پرت کرد و گفت : این دفعه دیگه اخراجت میکنن.... اخه سال اولی ها که نباید... جا.. جارو داشته باشن» آیلین طاقت نیاورد و گفت : اینکه از اون جارو های قدیمی نیست. نیمبوس دوهزاره سریع ترین مدل تا به امروز تا حالا دستتم به این جارو نخورده... خونه چی داری؟ ستاره ی دنباله دار دویست شصت؟» و رون حرف آیلین را ادامه داد و گفت : جاروی دویست شصت ظاهر خوبی داره اما به گرد پای جاروی هری نمیرسه، هری نیمبوس داره مالفوی» و پوزخندی را چاشنی سخنش کرد. دراکو مالفوی که گویا آیلین و رون بر روی زخمش نمک پاشیده بودند با صورتی خشمگین گفت :خیل خب تو دیگه حرف نزن ویزلی» و با صدایی مضحک سعی کرد مثل رون حرف بزند و گفت : به گرد پای جاروی هری نمیرسه....»و با صدای پیشین خودش ادامه داد :حرف نزن بابا تو حتی نمیتونی نصف شاخه ی جاروی منو بگیری حالا بلکم اگه کل خانواده ات باهم پول بزارین شاید بتونین نصف دسته ی جاروی دویست شصت و بگرید اما کلشو نه»

و کرب و گویل پوخندی را یاور سخنان مالفوی کردند. رون دهان خودرا باز کرد و خواست چیزی بگوید که پرفسور فیلت ویک خودرا به سمت انان سوق داد و با صدایی جیر جیر مانند گفت : امیدوارم دعوا نکنید بچه ها» دراکو بلافاصله گفت : پرفسور هری نیمبوس داره باید اخراجش کنید» پرفسور فیلت ویک گفت : درمورد جارو داشتنش میدونم اما قرار نیست اخراجش کنیم» دراکو که خشمگين شده بود گفت :میدونم قراره بره کوییدیچ بازی کنه و جویینده بشه واسه من... اما داشتن نیمبوس دوهزار دیگه زیادیه» پرفسور فیلت ویک به سخنان مالفوی بی اعتنایی کرد و گفت :مدلش نیمبوس دوهزاره هری؟» هری سعی میکرد به چهره ی وحشت زده و سراسر حسادت دراکو مالفوی و سرازیر شدن خشمش نخندد گفت :بله به لطف دراکو مالفویِ عزیز» دراکو مات و مبهوت و همینطور متعجب به ان سه نگاه کرد. آیلین گفت :ممنونم دراکو بابت اینکارت!» و با هری و رون برای اینکه خنده ایشان را مخفی کنند فرار کردند. دراکو میتوانست صدای خنده هایشان را بشنود. ربکا گفت :با رون بد حرف زدی دراکو... تو که میدونی خانواده اش واقعا نمیتونن بخرن»

دراکو که همانند کودکی شده بود که نیاز به همدردی داشت گفت :مگه ویزلی با من درست حرف زد؟ اون گفت جاروی دویست شصت من به درد نخورده» ربکا گفت : اره خب ولی تو بدتر گفتی» دراکو حرفی نزد و روی پاشنه پا چرخید و از انها دور شد. ربکا از جنا پرسید :منظور هری چی بود؟ اخه گقت چمیدونم ممنونم دراکو و...» جنا پوزخندی زد و گفت : وقتی پاتر داشت دنبال دراکو میرفت تا اون دایره چی بود؟... یاداور و بگیره مکناگال قدرتش توی پرواز و دید و همین باعث شد که بیاد تو کوییدیچ» ربکا گفت :تو چی؟ تو هم دوست داری بیای کوییدیچ» جنا که نمیدانست چه بگوید زیرا تا به حال بازی کوییدیچ را از نزدیک ندیده بود گفت :عااام.... مطمئن نیستم» ربکا با حالتی خودپسندانه گفت : من وقتی بچه تر بودم روی حومه ی شهر با جارو پرواز میکردم.... میدونی اصلا تو خون مالفوی هاست که کوییدیچ بلد باشن»