تبریک! شما یک گرگینه اید!

تبریک شما یک گرگینه اید! همه اول همین فکر را میکنند لیکانتروپی بالینی، یک سندروم روان‌شناسی است که فرد این توهم را می‌زند که می‌تواند به شکل یک حیوان دیگر در بیاید. در قدیم زیاد دیده شده که فرد یا افرادی ادعا کرده‌اند گرگینه بوده و به راحتی می‌توانند هر ماه به گرگ تبدیل شوند. این دسته از افراد از لیکانتروپی بالینی رنج می‌برند؛ یک اختلال روان‌شناسی به شدت نادر که در این پست میخام شمارو با این سندرم آشتا کنم

شاید این سوال در ذهن‌تان شکل گرفته چطور این بیماری در گذشته شناسایی شد؟ در ایام بسیار قدیم که نه علم و دانش درستی گسترش پیدا کرده بود و نه تجهیزات پیشرفته‌ای برای تصویربرداری از مغز وجود داشت، چطور لیکانتروپی بالینی کشف شده و در وهله‌ی بعدی چطور به عموم شناسانده شد؟

کاترین کلارک کروگر نویسنده، استاد دانشگاه، محقق مذهبی و یکی از اعضای فعال در حوزه‌ی دین مسیحیت که اهل آمریکا بوده در زمینه‌ی نگارش بخش‌هایی از انجیل دخیل بوده است. به نظر می‌رسد اولین اشاره به بیماری لیکانتروپی بالینی، در متونی بوده که کروگر آنها را نوشته است. در این متون، رفتارهای پادشاه نبوکدنصر به تفضیل توضیح داده می‌شود که به یک نوع لیکانتروپی بالینی دچار شده بود. گویا این پادشاه، که یکی از پادشاهان بابل محسوب می‌شود، مدت‌ها با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد. با این حال نبوکدنصر اول توانست ۲۳ سال بر تخت پادشاهی فرمان‌روایی کند

حتی در یکی از داستان‌های ایران باستان هم رگ و ریشه‌هایی از بیماری لیکانتروپی بالینی دیده می‌شود. یکی از پادشاهان آل بویه به اسم ابو طالب رستم تصور کرده که به یک گاو تبدیل شده است. این اتفاق در زمانه‌ای رخ می‌دهد که ابن سینا زنده بود. در نهایت امر، ابن سینا توانست این بیماری را در آن دوران با روش ابداعی‌اش درمان کند.

ایده‌‌ی بیماری لیکانتروپی به قرن هفتم و حتی عقب‌تر هم برمی‌گردد؛ درست زمانی‌که یک پزشک به اسم پائولوس آژینتا درباره‌ی این بیماری تحقیق کرده بود و به این نتیجه رسید که این سندرم با مالیخولیا در ارتباط است. با محدودیت‌های علم پزشکی در آن زمان، محققین و دانشمندان متوجه برخی از علائم جسمانی در این بیماری شده بودند. بر طبق دست نوشته‌ها، افراد مبتلا به لیکانتروپی بالینی صورت و بدنی رنگ پریده داشته‌اند. همچنین پزشکی به اسم یوهان وِیِر در پژوهش‌هایش پیرامون ادعاهای گرگینه شدن بیماران توضیح می‌دهد که زبان بیماران خشک شده و آنها به شدت حس تشنگی را از خود بروز می‌دهند؛ درست همانند فردی که در دریا در حال غرق شدن بوده و او را نجات داده‌اند

مسمومیت دارویی بیماری‌های مغزی عروقی جراحت و آسیب به مغز دمانس یا زوال عقلی توهم و هذیان تشنج و بیماری صرع

محققین این فرضیه را هم مطرح کرده‌اند که لیکانتروپی بالینی زمانی رخ می‌دهد که ارتباط بین مغز و تصویر انسان از خود، به طور موقت یا دائمی قطع شود. با این حال، تحقیقات بیشتری نیاز است تا این مسئله درک شود که سایر عوامل و شرایط چطور به بیماری لیکانتروپی بالینی ارتباط پیدا می‌کنند.

بیمار ادعا می‌کند که در هنگام تماشای بدنش در آینه، تغییرات فیزیکی خاصی را مشاهده می‌کند؛ برای مثال بلند شدن دندان‌های نیش، به وجود آمدن پنجه و چنگال و حتی بلند شدنِ به یک‌باره‌ی موی سر و بدن. تقلید و درآوردن صدای حیوانات مثل زوزه کشیدن تمایل به مصرف و نشخوار کردن گوشت خام؛ درست رفتاری شبیه به حیوانات راه رفتن همانند حیوانات روی چهار پا

از آنجایی که لیکانتروپی بالینی در تمامی بیماران شبیه به یکدیگر نیست، نمی‌توان یک دستور العمل واحد و مشخصی را برای این بیماری ارائه کرد

داروهای شیمیایی، پزشکان در حال حاضر تنها چند گزینه‌ی محدود در اختیار دارند؛ داروهای ضد افسردگی یا داروهایی که روی خلق‌وخو تاثیر مثبت القا می‌کنند. البته تجویز این دسته از داروها تنها به شرطی است که بیمار پیش‌زمینه‌ی ابتلا به افسردگی یا مانیا (شیدایی)‌ را در خود داشته باشد. بررسی متون نشان می‌دهد که اگر لیکانتروپی بالینی نشات گرفته از بیماری‌های افسردگی باشد، با مصرف داروهای ضد افسردگی و سایر داروهایی از این قبیل، وضعیت بیمار به تدریج و با گذر زمان بهبود می‌یابد.