نخستین نگاه

وقتی برای اولین بار از نزدیک دیدمت، فکر نمی‌کردم که یه آدم بتونه انقدر زیبا و پرستیدنی باشه..

بهت نزدیک شدم و دوستی،اولین کلمه ای بود که دلیل کنار هم بودنمون رو توصیف میکرد.

نمیدونم کی و چطور اتفاق افتاد اما وقتی به خودم اومدم که خیلی دیر شده بود برای فرار کردن از احساسات ضدونقیضی که داشتم،برای فرار کردن از ماهیت وجودت.‌

ازت نوشتم و کم کم شدم نویسنده ای که مضمون ثابتش،دلیل کلافگی ها و خنده های بیموقعش تو بودی..شدی بلای جونم که اگه از خودم دورت میکردم مرگ روحم رو رقم میزدم.