هویت دیجیتال:واقعیت یا نسخه مجازی

هویت دیگر فقط در دنیای فیزیکی معنا ندارد. شبکه‌های اجتماعی بستری ساخته‌اند که در آن کاربران می‌توانند تصویری از خود بسازندگاهی واقعی، گاهی تغییر‌یافته

هویت سنتی از تجربیات فردی، تعاملات اجتماعی و ویژگی‌های شخصیتی شکل می‌گرفت. اما اکنون، هویت دیجیتال شامل نام کاربری، عکس پروفایل، نظرات و رفتارهای آنلاین افراد است. افراد می‌توانند تصویری از خود بسازند که با هویت واقعی‌شان همخوانی دارد یا تغییر یافته است. این نسخه‌ی دیجیتال بخشی از شناخت اجتماعی آن‌ها را تعیین می‌کند، طوری که دیگران بر اساس این تصویر، آن‌ها را قضاوت می‌کنند.

در شبکه‌های اجتماعی، افراد تصویری کنترل‌شده از خود ارائه می‌دهند. آنچه نشان داده می‌شود، همیشه بازتاب کاملی از زندگی واقعی نیست شخصیت، سبک زندگی، و حتی عقاید تغییر می‌یابد تا با انتظارات جامعه مجازی هماهنگ شود. این تفاوت می‌تواند فرد را در پذیرش هویت واقعی خود دچار چالش کند، به‌ویژه زمانی که تصویری که دیگران از او دارند، بیشتر به نسخه‌ی مجازی او وابسته باشد تا آنچه در دنیای فیزیکی تجربه می‌کند

هویت دیجیتال فقط فرد را تعریف نمی‌کند، بلکه بر روابط او نیز تأثیر می‌گذارد. افراد بر اساس تصویری که از دیگران در شبکه‌های اجتماعی می‌بینند، تصمیم می‌گیرند که چگونه با آن‌ها تعامل کنند. این نوع ارتباط می‌تواند فرصت‌های جدیدی ایجاد کند اما همزمان ممکن است افراد را از حقیقت یکدیگر دور کند. در این فضا، افراد کمتر با نسخه‌ی واقعی همدیگر مواجه می‌شوند و بیشتر با تصویری مواجه می‌شوند که در دنیای دیجیتال ساخته شده است.

با پیشرفت فناوری، مفهوم هویت نیز دچار تغییر خواهد شد. هوش مصنوعی، واقعیت افزوده و متاورس در حال شکل‌دهی به شیوه‌های جدیدی از تعامل و هویت دیجیتال هستند. شاید در آینده، نسخه‌ی دیجیتال افراد به اندازه‌ی نسخه‌ی فیزیکی آن‌ها واقعی به نظر برسد. اما این تغییر می‌تواند باعث تقویت شناخت فرد از خود یا بالعکس، فاصله‌ی بیشتری میان واقعیت و تصویر ساختگی او ایجاد کند.