آخرین شانس (پارت دوازدهم)

دو سال از شروع همه چیز گذشته و حالا آرتین باید....

آرتین: همه‌چیز برای امشب آمادس؟ دختر:آره آرتین، همه چیز آمادس ولی...من و مهدیار نتونستیم بیشتر از ده نفر جمع کنیم. آرتین:مهم نی، کافیه. شیرین، به چند نفر بگو آذوقه بردارن، چون ممکنه دیگه برنگردیم کمپ. مطمئنید که همه با شرایط راضی بودند؟ این یه سفر تفریحی نیست، ما میخوایم مسئولای این اتفاقات رو پیدا کنیم و راه خیلی خطرناکی داریم. شیرین:همه شرایط رو قبول کردند.

مهدیار:با این کار...رفاقتت با آریا تموم میشه ها! آرتین: رفاقت ما خیلی وقته تموم شده. شیرین:ام.... بردیا و آترینا چی؟ آرتین:بردیا....اون آدم خوبیه و.... فکر نکنم نبود من تاثیری رو زندگیش بزاره و آترینا...خب چی بگم،توی این دو سال در وجود زامبی ها واقعا دوست خوبی برای من بود. مهدیار دستش را روی شونه آرتین میگذارد:مشکلی نیست،وقتی باهم مقر های یوز هارو نابود کنیم...حالت بهتر میشه...

شب روز بعد:ساعت:3:00 آرتین و افرادش شروع به حرکت میکنند و پس از چند دقیقه به دروازه کمپ میرسند، اما آریا و نیرو هایش را میبینند. آرتین عصبانی میشود و تعجب میکند. آریا:منو دست کم گرفتی؟من انقدر آدم و اطلاعات دارم که که تمام حرکاتت رو میفهمم. در همین لحظه نصف افرادی که پشت آرتین ایستاده بودند به سمت آریا میروند و آن طرف می ایستند.

افراد آرتین به سمت آنها تفنگ نشانه میگیرند. آرتین با یک خنده ترسناک: خوبه خوبه. ولی منم آدمای خودم رو دارم،اونقدری که میدونستم امشب قرار بود جلوم وایستی. درهمین لحظه شش نفر از افراد آریا به سمت آرتین می‌آیند و هردو گروه تفنگ هایشان را به سمت هم میگیرند. آریا: همیشه بازی رو بلد بودی، اما... هرچقدرم خائن بین افرادم باشن،همچنان تعداد ما بیشتره.

آرتین: واقعا میخوای با من دربیافتی؟ آریا:درسته قویترین جنگجوی کمپ هستی و میدونم چقدر از یوز ها نفرت داری...همه ما یچیزایی از دست دادیم اما نمیزارم بخاطر نفرتت، مردم کمپ رو بخطر بندازی. آرتین:پس مبارزه میخوای؟قبول میکنم. آرتین سریع روی کمر اسبش می ایستد و به سمت آریا میپرد و چاقویش را از کمرش بر میدارد روی زمین قلت میخورد و پای اسب آریا را میزند. آریا و اسب روی زمین می‌افتند. افراد آریا تفنگ هایشان را به سمت آرتین نشونه میگیرند. آریا: اسلحه هارو کنار بگیرید. این بین من و اونه.