بر او ببخشایید

بر او ببخشایید بر او که جز تردید در سراسر عمر کاغذی اش یادگاری ندارد. بر او ببخشایید بر چهره ی ساده خیال بر سایه های و هم برانگیز بر او ببخشایید زیرا که در دل شبهای بی پایان تنهایی را همچون دوستی به آغوش کشید.

او زنی که در دنیای رنگ ها گم شده بود و در هر خطی که بر کاغذ میکشید دردها و آرزوهایش را نقش میزد. بر او ببخشایید زیرا در دلش دریایی از احساسات به تلاطم درآمد بر او ببخشایید که در آغوش یادها به انتظار صبحی نشسته که هرگز نیامد.

بر او ببخشایید زیرا در هر لبخندش تلاشی برای فراموشی در هر اشکش یادگاری از عشق هایی که با تردیدهایش نابود شدند پنهان بود. بر او ببخشایید که در دلش دریایی از امید و ناامیدی به تلاطم درآمد و هرگز نتوانست صدای قلبش را بشنود.

بر او ببخشایید بر او که در آینه ی زندگی تنها تصویر سایه اش را دید و در هر قدمی که برداشت باری از تردید را به دوش کشید. بر او ببخشایید بر زنی که در شبهای بی پایان خواب هایش را در دل تاریکی چید و هر بار با بیداری خود را در دنیایی بی صدا یافت.

بر او ببخشایید که در دل شب چشم به ستاره ها دوخت و هر بار تنها با دلشکستگی به خواب رفت. بر او ببخشایید که در سکوت دردهایش را با خود به گور برد

او زنی با چهره ای ساده که در سایه های و هم برانگیز به دنبال نور میگشت و هر بار تنها با تردید به خانه ی خویش باز می گشت