زیباترین گیاهان مرگبار

این گیاه عموماً به نام برگ بوی کوهستانی نیز شناخته می‌شود. نام علمی آن کالمیا لاتیفولیا است و جزء خانواده بلوبری است. این گیاه در اواخر بهار گل‌های صورتی و سفید زیبایی می‌دهد که ظاهر دلفریبی دارند. معمولاً کالمیا در اغلب مناطق شرقی ایالات متحده رشد کرده و به نوعی گل بومی این مناطق است، به خصوص به عنوان گل دو ایالت پنسیلوانیا و کانکتیکات شناخته می‌شود. در پشت این ظاهر زیبا و دل‌پسند، سم خطرناک آندرومدوتوکسین (Andromedotoxin) نهفته است که باعث تپش و بی نظمی ضربان قلب می‌گردد. این سم بخش‌هایی از قلب را وامی‌دارد با سرعتی بیش از حالت معمول بتپند، در عین حال عملکرد این سم بسیار کند است. در دوزهای بالا، این سم گره سینوسی قلب را تحت تأثیر قرار می‌دهد. زمانی که عملکرد گره‌ی سینوسی مختل شود، ریتم قلب نیز دچار مشکل و بی‌نظمی می‌گردد، در این حالت ممکن است قلب سریع‌تر تپیده یا بالعکس ضربانی آهسته و کند را تجربه کند. البته در مواردی نیز ممکن است تلفیقی از هر دو نوع را شاهد باشیم، در نتیجه در نهایت فرد دچار ایست قلبی خواهد شد. در دوزهای پائین سم موجب استفراغ شدید، کندی ضربان قلب، فلج و به خواب رفتن بیمار یا کما می‌شود. زنبورهای عسلی که با این گیاه در ارتباطند نیز می‌توانند این سم را منتشر نموده که در این صورت باعث بیماری موسوم به دیوانه عسل می‌شوند. از دیگر گیاهانی که از سمی مشابه برخوردارند می‌توان گل صدتومانی، پیریس و آگاریستا را نام برد.

جاکوبه ولگاریس یا " رگورت " (Ragwort) گیاهی است وحشی که نقشی مهم در اکوسیستم کشور انگلستان بازی می‌کند. این گیاه منبع غذایی بسیاری از گونه‌های حشرات بوده و حتی برخی از آنها به صورت مستقیم و انحصاری تنها از آن تغذیه می‌کنند. بر طبق نظر کارشناسان علی رغم نقش مهم زیست محیطی، این گیاه به عنوان عاملی مضر و سمی برای سلامت انسان شناخته می‌شود. سازمان سلامت جهانی تصدیق کرده که دست کم هشت آلکالوئید خطرناک در این گیاه یافت می‌شوند که اثرات سمی خود را به مرور زمان در کبد انسان نشان داده و در نهایت منجر به سیروز کبدی می‌گردند. وقتی که کبد آسیب ببیند فرد دچار مشکلات متعددی می‌شود که علائم آن شامل کاهش هماهنگی، کوری، دردهای شکمی تیرکشنده و زرد شدن چشم‌ها است. از آنجایی که این گیاه منبع اصلی غذای بسیاری از انواع حشرات است، سم موجود در آن ممکن است وارد منابع غذایی انسان از جمله عسل شود، همچنین این نوع سم در شیر بزهایی که از این گیاه تغذیه کرده‌اند نیز دیده می‌شود. چیدن این گیاه از مزارع مستلزم دقت کافی است چرا که دانه‌های آن به پوست دست فرو می‌روند

خربق سفید یا وراتروم عموماً در نزدیکی مناطق کوهستانی و در نیمکره شمالی زمین می‌روید. این گیاه خوشه‌های مارپیچ متعددی از گل‌های سفید رنگ دارد. هر ذره از این گیاه زیبا مرگ به ارمغان خواهد آورد، چرا که از ریشه گرفته تا گل آذین آن در حدی مهلک سمی و کشنده هستند. از آنجایی که این گیاه دارای مقادیر بالایی از آلکالوئیدهای استروئیدی سمی است، خوردن تصادفی آن می‌تواند منجر به مرگ شود. این مواد یون سدیم را در بدن فعال کرده و باعث آسیب دیدگی سریع قلب و نهایتاً منجر به مرگ می‌شوند. اولین نشانه مسمومیت با خربق سفید، دردهای انقباضی معده است، پس از آن و زمانی که سم جذب شده و وارد جریان خون شود، شاهد تشنج و بی‌نظمی ضربان قلب خواهیم بود . این گیاه را عامل مرگ اسکندر مقدونی معرفی می‌کنند. گونه‌های این گیاه اسامی متعددی دارند که از آن جمله می‌توان هلبور* سفید آمریکایی (Hellebore) ، زنبق ذرتی، هلبور بزرگ، هلبور هندی، دانه‌ی خارش زا، آنه بیچاره (Poor Annie) ، خربق آبی و علف قلقلک را نام برد.

Zantedeschia یک گل همیشگی و زیبا است که در همه‌ی قاره‌ها به جز قطب جنوب رشد و نمو می‌کند. معمولاً آن را به نام سوسن کالا (Calla Lily) نیز می‌نامند. گل‌های لوله‌ای شکل این گیاه رنگ‌های متعددی دارند، از سفید گرفته تا پرتغالی، قرمز، زرد و حتی بنفش تیره. این گیاه یکی از گونه‌های متعددی است که حاوی میزان کشنده‌ای اُکسالات کلسیم *(Calcium Oxalate) هستند، یک ماده شیمیایی به شکل کریستال‌های سوزنی که وارد اندام‌های داخلی بدن می‌شود. دوز اندکی از این ماده کافی است تا منجر به تورم حنجره شده که به دنبال آن صدمه دیدن مسیرهای تنفس و در نهایت مسدود شدن آنها را در پی خواهد داشت.

Colchicum Autumnale به صورت خودرو و وحشی در اغلب نقاط اروپا و نیوزلند رشد کرده و بومی کشور انگلستان است. هنوز هیچ پادزهری برای سم این گیاه شناخته نشده است، سمی که به اندازه آرسنیک کشنده و مرگ‌آور ارزیابی می‌شود. این سم تمامی عملکردهای بدن انسان را مختل کرده و در نتیجه باعث کارکرد نامناسب اندام‌های بدن، لخته شدن خون و مختل شدن سیستم عصبی می‌گردد. اگر مقادیر اندکی از این سم مورد استفاده قرار گرفته باشد، مرگ شخص هفته‌ها به طول خواهد انجامید، اما در دوزهای بالا مرگ آنی خواهد بود. بعضی از مردم این گیاه را با بیماری وبا مقایسه می‌کنند

دیگر گیاه خطرناک فهرست ما لابرنوم نام دارد که عموماً به نام "زنجیر طلایی" نیز شناخته می‌شود، این گیاه حاوی ماده‌ی شیمیایی موسوم به سایتیزین*(Cytisine) است. این ماده در دوزهای پائین به صورت جدی خطری ایجاد نکرده و در حالت کلی بیشتر به صورت دارو و برای آندسته از افرادی که قصد ترک سیگار را دارند تجویز می‌شود، چرا که روی گیرنده‌های نیکوتین در بدن اثرگذاری دارد. خطر اصلی در پس خوردن دوزهای بالای آن نهفته، چون که در این صورت مر.گ را به دنبال خواهد داشت. لابرنوم معمولاً کودکانی را درگیر می‌کند که از گل گرفته تا غلاف دانه‌های آن را خورده‌اند. سم آن تقریباً اندکی بعد از هضم کار خود را شروع کرده و موجب تهوع، تشنج، کما و در نهایت م.رگ می‌شود