پیکاسو..؟

پابلو پیکاسو در 25 اکتبر 1881 در مالاگا اسپانیا بدنیا اومدهه:)

پیکاسو در 25 اکتبر سال 1881 در مالاگا، یکی از شهرهای کشور اسپانیا بدنیا اومده و نامش «پابلو دیه‌گو خوسه فرَنسیسکو د پائولا خوان رمدیوس ترینیداد روییس ای پیکاسو». او فرزند یک نقاش بنام خوزه روییس بلانکو و ماریا پیکاسو بود که از سال ۱۹۰۱ اسمشو به نام خانوادگی مادرش تغییر داد. پیکاسو از همان دوران بچگیش به نقاشی علاقه پیدا کرد و از ده سالگی پیش باباش که معلم یک آموزشگاه هنری بودش اصول اولیهٔ نقاشیو یاد گرفت و دوستاش رو با کشیدن نقاشی بدون بلند کردن قلم یا نگاه کردن به کاغذ سرگرم می‌کرد. تو سال ۱۸۹۵ به همراه خانواده به بارسلونا تغییر مکان دادن و پیکاسو در اونجا در آکادمی هنرهای عالی به نام لالُنخا به تحصیل مشغول شد. تو اوایل کار دیدار او از مکان‌ها و گروه‌های مختلف هنری تا سال 1899 در پیشرفت هنریش بسییی اثرگذار بود. پیکاسو تحصیلاتشو تو فرانسه به پایان رسوند بعدش پیش پدرش که استاد نقاشی بود به آموختن پرتره‌ نگاری پرداخت و در سال 1903 مقیم پاریس شد. در سال‌های 1906 و 1910 به اتفاق ژرژ براک مکتب کوبیسم رو پایه‌گذاری کرد. ژرژ براک از اولین کسایی بود که سنجاق و میخ را با هم توأم نمود و پیکاسو تخته و چیزهای دیگری را هم به اون اضافه کرد. پیکاسو در سبک خود شهرت فراوانی به دست آورد و پیروان فراوانی کسب نمود. عکسیم که میبینین پیکاشو و خواهرشه:)

در سال 1900 میلادی اولین نمایشگاه پیکاسو در بارسلونا تشکیل شد. در پاییز همان سال به پاریس رفت تا در آنجا مطالعاتی در ابتدای قرن جدید داشته باشد و در آوریل ۱۹۰۴ در پاریس اقامت کرد و در آنجا به وسیلهٔ آثار امپرسیونیست خود به شهرت رسید. اما پس از مدت کوتاهی اقامت در فرانسه با تغییر ارتباطات، جعبهٔ رنگ او به رنگهای قرمز و صورتی تغییر پیدا کرد. به همین دلیل به این دوره دوران صورتی پیکاسو می‌گویند. در این دوران پس از دوستی با برخی از دلالان هنر، شاعر آن زمان ماکس ژاکوب و نویسندهٔ تبعیدی آمریکایی، گرترود استاین و برادرش لئو که اولین حامیان او بودند، سبک او به‌طور محسوسی عوض شد به‌طوری‌که تغییرات درونی او در آثارش نمایان است؛ و تغییر سبک او از دورهٔ آبی به دورهٔ رز در اثر مهم او به نام دوشیزگان آوینیون نمونه‌ای از آن دوره است. اینم مجسمه پیکاسو شیکاگوعه:)

در سال 1936 جنگ داخلی اسپانیا شروع شد که تأثیر زیادی به روی پیکاسو گذاشت به‌طوری‌که تأثیر آن را می‌توان در تابلوی گرنیکا (1937) دید. در این پردهٔ نقاشی بزرگ، بی‌عاطفگی، وحشی‌گری و نومیدی حاصل از جنگ به تصویر کشیده شده‌است. پابلو اصرار داشت که این تابلو تا زمانی که دموکراسیـ کشور اسپانیا به حالت اول برنگردد به آنجا برده نشود. این تابلوی نقاشی به عنوان یکی از پرجاذبه‌ترین آثار در موزهٔ مادرید سال 1992 در معرض نمایش قرار گرفت. این عکس و عکس اسلاید بعد نقاشیش راجع به همین موضوعه:)

بالاترین قیمت پرداخت شده برای نقاشی پابلو پیکاسو 126/4 میلیون دلار به تابلویی به نام پسری با پیپ بود که در تاریخ مه 4 ، 2004 به فروش رفت. در نوامبر 2010 بیش از 270 اثر ناشناخته از پیکاسو در فرانسه و در منزل پیرمردی کشف شد. تک تک تابلوها و طرح‌های پیکاسو، یادداشت‌های روزانهٔ اوست و مجموعهٔ آن‌ها کتاب زندگی او یا به بیان دیگر اتوبیوگرافی اش محسوب می‌شوند. تابلوی گرنیکا (نقاشی)ی او مهم‌ترین اثر هنری متعهد که بیش از میلیون‌ها تراکت و اعلامیهٔ تبلیغاتی در معرفی وحشت جنگ، ویرانی و قتل‌عام مردمان بی گناه یک شهر بی دفاع زیر اولین بمباران هوایی قرن بیستم در جامعهٔ جهانی تکثیر کرد، شناخته شد و تابلوی دوشیزگان آوینیون اش بزرگ‌ترین اثر هنری قرن بود. تابلوی نقاش و مدلش از کارهای پیکاسو در ابعاد بزرگ است که در موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می‌شود.

وی در 8 آوریل 1973 در حالی که به اتفاق همسرش ژاکلین روک دوستانشان را برای صرف شام پذیرایی می‌کردند بر اثر حمله قلبی درگذشت. ژاکلین روک که پس از پیکاسو شدیداً از نظر روحی دگرگون شده بود، در سال 1986 با شلیک گلوله خودکشی کرد. اینم عکس جوونیش:)