ویلیام اوترموهلن کیست؟

از دیرباز انسان از خودنگاره برای شناخت خود بهره برده است. وقتی هنرمند در آینه می‌نگرد، خود دومی را می‌بیند که ممکن است از آن غافل شده باشد. اما وقتی شخصی مبتلا به آلزایمر می‌شود چگونه خود را در آینه می‌بیند؟ چه ادراکی از خود دارد؟ مطالعه موارد بیماری همیشه راهگشای نوع بشر در شناخت حالت طبیعی بدن بوده است. برای فهم چگونگی عملکرد زیبایی‌شناسی در مغز انسان و به خصوص مغز انسان هنرمند، بهترین روش مطالعه مغز هنرمندی است که دچار بیماری سیستم اعصاب مرکزی شده است. در این پژوهش ضمن مروری بر ساختار و انواع خودنگاره؛

به مطالعه آثار نقاشی اوترموهلن نقاش آمریکایی پرداختیم که قبل و بعد از ابتلا به آلزایمر خودنگاره‌های متعددی خلق کرده است. همچنین برای درک بهتر موضوع، نقاشی‌های چند سال آخر قبل از تشخیص بیماری را نیز مورد بررسی قرار دادیم. نتایج حاصل از تحلیل نقاشی‌ها و خودنگاره های اوترموهلن نشان می‌دهد که از چند سال قبل تشخیص بیماری دچار مشکلاتی در حافظه شده است و در نقاشی‌های سری قطعات مکالمه سعی در حفظ هویت و شخصیت و دنیای خود داشته است. همچنین بررسی خودنگاره‌های وی نشان می‌دهد با پیشرفت بیماری آلزایمر وی دچار اختلال در درک حس توالی زمان و حس مکان (فاصله‌ای) شده است که خود را به صورت جابجایی در اجزای صورت نسبت به موقعیت اصلی آن‌ها و بهم خوردن نسبت اندازه‌ای آن‌ها نشان داده است.

با توجه به این که کارکرد حس بینایی در اوترموهلن تغییر چندانی نداشته است به نظر می‌رسد ادراک بینایی در وی مختل شده و منجر به اختلال در حس بدن‌آگاهی شده است. همچنین نتایج این پژوهش، هنردرمانی به خصوص هنرهای تجسمی را به عنوان درمانی مکمل برای بهبود وضعیت شناختی بیماران آلزایمر پیشنهاد می‌کند.

ویلیام اوترموهلن" یک نقاش هنرمند مبتلا به بیماری آلزایمر بود. وی از سال ۱۹۹۶ مبتلا به این بیماری شد. به گزارش گالری آنلاین، هنرمند نقاش به دلیل از دست دادن حافظه و مبتلا شدن به آلزایمر، برای کشیدن پرتره خود ۵ سال وقت گذاشت، او چندین پرتره کشید، اما هیچکدام از نقاشی ها شبیه او نیست. در برخی از نقاشی‌های وی، می‌توان متوجه این نابسامانی حافظه شد، چراکه هیچکدام از پرتره‌ها شبیه به وی نیستند زیرا او قادر به درک و شناسایی نبوده است.

در طول این نقاشی ها کاملا مشخص است که او از بیماری فراموشی رنج می برد و هرسال بخش اعظمی از چهره اش را فراموش می کند. همچنین او به مرور تکنیک نقاشی کردن را نیز از یاد برده است. نگاه کردن به این نقاشی ها زیبایی و تلخی های خود را دارد و بسیاری از دوست داران این نقاش با دیدن تصاویر پایانی بسیار ناراحت شده اند. آخرین نقاشی او برای سال ۲۰۰۰ است. این نقاش در سال ۲۰۰۷ فوت کرده است و آثار وی در گالری به نمایش گذاشته شده است.

در طول این نقاشی ها کاملا مشخص است که او از بیماری فراموشی رنج می برد و هرسال بخش اعظمی از چهره اش را فراموش می کند. همچنین او به مرور تکنیک نقاشی کردن را نیز از یاد برده است. نگاه کردن به این نقاشی ها زیبایی و تلخی های خود را دارد و بسیاری از دوست داران این نقاش با دیدن تصاویر پایانی بسیار ناراحت شده اند. آخرین نقاشی او برای سال ۲۰۰۰ است. این نقاش در سال ۲۰۰۷ فوت کرده است و آثار وی در گالری به نمایش گذاشته شده است.