داستان عید نوروز

طبق شاهنامه فردوسی در تاریخ اساطیری ایران، پادشاهی وجود داشته از خاندان پیشدادیان که این پادشاه به مدت ۷۰۰ سال به ایران حکومت میکنه. اسم این پادشاه، جمشید بوده. در دوران حکومت جمشید جهان پر از صلح و آرامش میشه و ایران توی خیلی از زمینه ها پیشرفت میکنه. برای مثال: جمشید، آلات جنگی رو به وجود میاره، پزشکی رو معرفی میکنه به انسان ها، کشتیرانی رو به اونها یاد میده.

از معدن و از سنگ گوهر استخراج میکنه و همچین دیو و پریان رو به خدمت خودش در میاره تا برای انسان ها گرمابه و کاخ های بلند از خاک و گل بسازند. حالا میاد یه کاری هم برای خودش انجام میده و یه تخت خیلی عظیم و بزرگ و باشکوه مناسب خودش می‌سازه.

و وقتی جمشید روی این تخت میشینه، به دیو و پریان دستور میده این تخت رو بلند کنند و با خودشون به آسمون ها ببرند. روزی که جمشید برای اولین بار سوار این تخت میشه و به آسمون ها بُرده میشه، همه ی مردم جهان به اون نگاه می‌کنند و خیره میشن به این تخت جمشید که از یه عالمه زَر و گوهر ساخته شده.

وقتی نور خورشید بهش میخوره، مثل یک تیکه الماس در آسمان میدرخشه. از چشم مردم انقدر این پدیده زیباست که به نظرشون میاد انگار دو تا خورشید توی آسمون وجود داره. بخاطر همین توی اون روز مردم جمشید رو ستایش میکنن و بهش آفرین میگن و اون رو یک روز نو یا نوروز میخونن.