درونگرایی یا افسردگی!؟

مطلبی کوتاه درمورد درونگرایی....

بسیاری از ما می‌دانیم که درونگرایی به ویژگی شخصیتی گفته می‌شود که در آن فرد درونگرا معمولاً به تنهایی و در خود بودن عادت دارد و از بودن در اجتماع لذت نمی‌برد. این افراد بیشتر سکوت می‌کند و بیشتر مواقع از احساسات خود حرفی به میان نمی‌آورد. اما این‌ها تعریف‌های درستی هستند؟ آیا این‌ها همان ویژگی‌هایی هستند که درباره‌ی یک فرد درون‌گرا حقیقت دارند؟ درونگرایی نوعی ویژگی شخصیتی است که بیشتر بر احساسات درونی تمرکز دارد.

بسیاری از افراد مشهور و هنرمندان درونگرا را می‌شناسیم. درونگرایی و برونگرایی دو سر طیف یک نوع شخصیت هستند. معمولاً بیشتر انسان‌ها در جایی بین این دو قرار دارند. حدود ۲۵ تا ۴۰ درصد افراد درونگرا هستند و با وجود اینکه درون‌گراها درصد بالایی از انسان‌ها را تشکیل می‌دهند، اما تصورات غلط بسیاری درباره‌ی آن‌ها وجود دارد.

درون گرایی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی است که در بسیاری از تئوری‌های شخصیت‌شناسی از آن اسم به میان می‌آید. افرادی که درون‌گرا هستند، بیشتر تمایل دارند به افکار و احساسات درونی خود بپردازند و بر آن‌ها تکیه کنند تا این‌که به دنبال محرک‌ها و فاکتورهای بیرونی باشند. همان‌طور که گفته شد، درونگرایی بخشی از یک طیف است و نقطه‌ی مقابل برونگرایی است.

این دو خصیصه، دو انتهای یک نمودار هستند و درونگرایی مطلق در یک انتهای این طیف قرار می‌گیرد. برونگرایی و درونگرایی در ابتدا شالوده‌ی کاری کارل جونگ را تشکیل دادند و به آن‌ها پرداخته شد. اما بعدتر جزء ۵ تئوری اصلی شخصیت شدند. همچنین این دو ویژگی از اصلی‌ترین ویژگی‌های تست شخصیت شناسی MBTI هستند. برای تشخیص درون گرایی و برون گرایی تست‌های شخصیت شناسی وجود دارد که تحت نظر روانشناس می‌توانید آن‌ها را انجام دهید.

طبق گفته‌های روانشناسان و شخصیت شناسان، هر انسانی تا حدودی درونگرا و تا حدودی برونگراست. اما همه‌ی ما در نهایت به سمت یکی از این دو ویژگی بیشتر تمایل داریم. افراد درونگرا به نسبت ساکت‌تر، محتاط‌تر و درون‌نگر‌تر هستند. این افراد برای بودن در جمع‌های شلوغ انرژی زیادی مصرف می‌کنند. اگر با آن‌ها صحبت کنید، متوجه می‌شود که بعد از گذراندن زمانی مشخص در کنار دوستان و آشنایان، نیاز به دوباره شارژ کردن خود دارند. در واقع نیاز دارند که از جمع فاصله گرفته و به تنهایی خود رجوع کنند.

برای این که بدانید چرا بعضی افراد درونگرا و برخی دیگر برونگرا هستند، باید فیزیولوژی بدن خود را به خوبی بشناسیم. نحوه‌ی پاسخ دادن بدن شما به محرک‌های بیرونی یک عامل تعیین کننده‌ی مهم در تعیین ویژگی‌های شخصیتی شما هستند. اگر بخواهیم در فیزیولوژی بدن دقیق شویم، باید به سیستم فعال کننده‌ی شبکیه (رتیکولار) بپردازیم. نورون‌هایی در سیستم فعال کننده‌ی رتیکولار (RAS) وجود دارند که بیداری و خواب شما را تنظیم و کنترل می‌کنند. این سیستم همچنین در کنترل میزان اطلاعات دریافتی در هنگام بیداری و هوشیاری هم نقش دارد.

ممکن است بسیاری از شما تصور کنید که یک شخص درونگرا، انسانی خجالتی و گوشه‌گیر است و تمایل دارد در خانه تنها بماند و در جمع‌های شلوغ شرکت نکند. بهتر است بدانید که طیف درونگرایی بسیار گسترده است و نمی‌توان به سادگی آن را در یک دسته خلاصه کرد. بسیاری از افراد درونگرا تمایل دارند در خانه بمانند و به جای معاشرت با دیگران کتاب بخوانند یا فیلم ببیند. اما تعداد زیادی از درونگرایان هستند که تمایل دارند در جمع حضور داشته باشند و معاشرت کنند. حتی گاهی شاید تعجب کنید از اینکه بدانید کسانی که شمع مجلس می خوانیدشان، افرادی درونگرا و آرام هستند.

به عنوان یک فرد درون‌گرا، عصری دلپذیر برای شما یک عصر خلوت و بدون مزاحمت کس دیگری است. چند ساعت تنهایی و خلوت و خواندن کتاب مورد علاقه‌تان، پیاده روی در طبیعت به تنهایی و یا با یک تا دو نفر همراه آرام، دیدن برنامه‌ی تلوزیونی مورد علاقه‌تان در خلوت احتمالاً از تفریحات مورد علاقه‌ی شما به عنوان یک فرد درون گرا است. این فعالیت‌ها می‌توانند شما را پرانرژی و شاد کنند.

یک برداشت اشتباه درباره‌ی درونگرایان این است که از انسان‌های دیگر خوششان نمی‌آید، اما اینطور نیست. حقیقتاً هیچ انسان درونگرایی از انسان‌های دیگر بیزار نیست. مسئله است که درونگرایی باعث شده است که او محتاط‌‌تر از برون‌گرایان دوستانش را انتخاب کنند؛ بنابراین دوستان کمتری دارد. اگرچه بسیاری از درون‌گرایان از جمع‌های بزرگ و مهمانی‌های و پارتی‌های شلوغ خوششان نمی‌آید، از بودن در جمع کوچک دوستان‌شان لذت می‌برند و آن را غنیمت می‌شمرند.

درونگرایی یکی از ویژگی‌های شخصیتی است که در آن فرد تمایل بیشتری به بودن در فضای شخصی خود دارد. این افراد تعامل با دیگران را دوست دارند اما با هر کسی تعامل نمی‌کنند. دایره دوستان کوچکی دارند و با دوستان نزدیکشان معاشرت می‌کنند و از این معاشرت لذت می‌برند. در واقع تصورات اشتباه زیادی در مورد درونگرایی وجود دارد. برای مثال بقیه فکر می‌کنند درونگراها خجالتی هستند، یا بی‌ادب! هستند، یا اینکه آن‌ها افسرده هستند. در صورتی‌که این‌طور نیست. مسئله‌ای که در رابطه با درنگراها باید درک کنید این است که آن‌ها سریع با دیگران ارتباط نمی‌گیرند و محتاط‌تر عمل می‌کنند، زیا بودن در جمع و آشنایی با انسان‌های جدید از آنها انرژی می‌گیرد و آن‌ها را خسته می‌کند.