جزیره ی کیش

جزیره‌ کیش یکی از مهم‌ترین جزایر خلیج فارس و از مراکز اصلی گردشگری در جنوب کشور می‌شود. هرسال بسیاری از علاقه‌مندان به جاذبه‌های تاریخی، تفریحی و طبیعی این شهر را به‌عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند. کیش از زیرساخت‌های گردشگری بسیار خوبی همچون هتل‌ها، رستوران‌ها، مراکز خرید و تفریحات فراوان برخوردار است و همه این موارد باعث شده تا به‌عنوان سومین مقصد گردشگری پرطرفدار در منطقه شناخته شود. برای سفر به این جزیره همه فصل‌ها جذابیت خودشان را دارند. مثلا تابستان و بهار برای آفتاب گرفتن و انجام تفریحات آبی مناسب است و پاییز و زمستان هم فصل خوبی برای گشت و گذار در سطح شهر و پاساژگردی محسوب می‌شود. بنابراین بسته به هدفتان برای سفر، می‌توانید با شرایط موردنظر خود به این جزیره سفر کنید. اگر می‌خواهید بیشتر درباره کیش بدانید تا انتهای این مطلب با لحظه آخر همراه باشید. 

جزیره‌ کیش در جنوب کشور ایران، استان هرمزگان، شهرستان بندر لنگه، در امتداد خلیج فارس قرار دارد. این جزیره بیض شکل است و این مساله را می‌توانید در تصاویر هوایی به خوبی مشاهده کنید. در اطراف کیش جزایر دیگری همچون هندورابی، فرور و جزیره‌ سیری نیز وجود دارند که مجموع آنها این منطقه را به یک مقصد جذاب از نظر جاذبه‌های طبیعی بدل کرده است. 

بسیاری از مورخان بر این باور دارند که جزیره کیش در پی یک پدیده زمین‌شناسی ایجاد شده است که در آن شبه جزیره عربستان از آفریقا جدا شده و به آسیا پیوسته و رشته کوه زاگرس نیز در بخشی از فلات ایران و جزیره کیش به وجود آمده است. این جزیره به دلیل داشتن شرایطی همچون عمق کم و نور زیاد جای مناسبی برای رشد مرجان‌ها و سایر آبزیان بوده است. نام کیش برای اولین بار در خاطرات یک ملوان یونانی به نام نئارخوس که از جانب اسکندر ماموریت یافته بود اطلاعاتی درباره سواحل دریای عمان و خلیج فارس کشف کند؛ به ثبت رسیده است.

جزیره‌ کیش در زمان اشکانیان، ساسانیان و هخامنشیان بخشی از ایران بوده است اما در زمان حکومت خلفای اموی این جزیره از تسلط ایران خارج شد. خاندان آل‌بویه مجددا توانست کیش را تحت تسلط ایران درآورد. در قرن شانزدهم و همزمان با رونق اقتصادی در اروپا، پرتغالی‌ها که کشور ما را به عنوان وسیله ارتباطی شرق و غرب می‌شناختند، کشتی‌های خود را برای مدیریت تجارت مشترک به اقیانوس هند فرستادند. آنها پس از به آتش کشیدن مسقط و چند جزیره دیگر در شهر هرمز توقف کردند و از ‌امیر هرمز و کیش خواستند تا تسلیم شوند. ‌امیر درخواست آن‌ها را رد کرد و پرتغالی‌ها نیز سعی کردند هرمز و کیش را تصرف کنند.

در این مرحله سرنوشت کیش تغییر کرد و وارد بن بست شد؛ چرا که پرتغالی‌ها تا دوره صفویه در جزیره ماندند و ویرانه‌های زیادی از خود به جای گذاشتند. تا اینکه شاه عباس صفوی توانست کیش را از اشغال پرتغالی‌ها آزاد کند. از آنجایی که پادشاهان صفوی از بندرعباس بیشتر برای مراودات تجاری خود استفاده می‌کردند، در زمان حکومت آنها کیش به جزیره‌ای متروک تبدیل شده بود که گاهی راهزنان به آن حمله می‌کردند.

کیش در دوره پهلوی به عنوان مکانی نیمه خصوصی برای شاه و مهمانان او توسعه پیدا کرد. هتل‌های لوکس، فرودگاهی بین‌المللی و یک کازینوی بزرگ در این جزیره ساخته شد. این جزیرهتا آن زمان چندین بار خرید و فروش شده بود تا اینکه دکتر منوچهر اقبال آن را از ورثه محمدرضا خان سطوت الممالک خریداری کرد.

این جزیره در سال 1970 توسط هیأت‌های متخصصان ایرانی و آمریکایی مورد بازدید قرار گرفت و با توجه به موقعیت جغرافیایی استراتژیکش به عنوان یک مرکز بین‌المللی تجاری و گردشگری معرفی شد. در سال 1992 میلادی و با راه‌اندازی سازمان منطقه آزاد کیش، این شهر توسعه سریع خود را آغاز کرد

با توجه به پتانسیل این جزیره برای جذب گردشگر در مقایسه با نمونه‌هایی چون جزایر هاوایی و سواحل جنوبی دریای مدیترانه، توسط سازمان عمران کیش به ثبت رسید و با هزینه هنگفتی فعالیت خود را آغاز کرد. این طرح تا مرحله دوم اجرا شد اما با پیروزی انقلاب اسلامی سلسله فعالیت‌ها متوقف شد.

در تیرماه سال ۱۳۶۸ جزیره کیش به طور کامل به‌عنوان منطقه آزاد تجاری به ثبت رسید و فعالیت اقتصادی در این جزیره رونق گرفت. با تغییر کاربری مجدد این منطقه به عنوان جزیره‌ای گردشگری، دوران رشد نقدینگی دوباره آغاز شد و جزیره جان تازه‌ای گرفت. این منطقه طی سال‌ها فراز و نشیب‌های زیادی را به خود دیده است، اما از دهه ۱۹۷۰ نسبتاً پایدار بوده و امروزه به لطف سرمایه‌گذاری‌های هنگفت، یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری کشور است.

کیش به معنای تیردان است و این نام به دلیل بلندی‌های اطراف شهر که مانند تیر هستند انتخاب شده است. البته در زبان پهلوی باستان، کیش به کانال عمیقی گفته می‌شود که محل خروج آب از قنات است. از آنجایی که این شهر تنها جزیره دارای قنات آب شیرین در خلیج فارس به حساب می‌آید؛ ممکن است به این دلیل هم نام کیش را برایش انتخاب کرده باشند. پس از تسلط اعراب به این منطقه تا دوران قاجار کم و بیش به این جزیره «قیس» هم می گفتند.اما در دوران پهلوی دوباره این نام به «کیش» تغییر یافت. 

جزیره زیبای کیش مساحتی حدوداً 92 کیلومتر مربع برابر با 9150 هکتار دارد طول این جزیره 15 کیلومتر و عرض آن 7 کیلومتر است. بنابراین می‌توان این شهر را یکی از بزرگ‌ترین جزایر خلیج فارس در اقیانوس هند دانست. کیش در مختصات جغرافیایی 53 درجه و 53 دقیقه تا 54 درجه و 4 دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ و 26 درجه و 29 دقیقه تا 26 درجه و 35 دقیقه عرض شمالی قرار گرفته است

جزیره کیش دارای پوشش گیاهی بسیار متفاوتی است و در آن گیاهانی همخوان با مناطق کم باران، گرم و مرطوب می‌روید. از آنجا که خاک این منطقه شور بوده و از نوعی سنگ صخره‌ای با نام کونیکا تشکیل شده است، امکان کاشت و پرورش گیاهان خاص و منحصربه‌فرد در آن وجود دارد.  گیاهان موجود در کیش را می‌توان به سه دسته پوشش جنگلی، مراتع و گیاهان خودرو تقسیم کرد. از میان برخی از درختان موجود در جزیره باید به کهور ایرانی و باغ‌های نخل خرما و همچنین درختان غیربومی نظیر ابریشم، کنوکارپوس، آکاسیا، اکالیپتوس و کهور پاکستانی اشاره کرد.

جزیره کیش در جنوب ایران قرار گرفته و یکی از جزایر مهم استان هرمزگان به حساب می‌آید. شرایط آب‌وهوایی این جزیره مدیترانه‌ای است که یعنی تابستان‌های گرم و زمستان‌های ملایمی دارد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در این شهر رودخانه آب شیرین دائمی وجود ندارد و آب شیرین مورد نیاز مردم از منابع زیرزمینی تامین می‌شود.