حرمت نام

سلام این پست در مورد یه رسم باستانی در ایرانه

اول از همه به این موضوع می پردازیم که حرمت یعنی چی؟؟ حرمت در واقع یعنی حرام بودن و حالا حرمت نام چیه؟؟

تو ایران باستان میگفتن هر کسی نباید اسم بزرگان رو بدونه چون اسم نشان دهنده شخصیت بود. به عنوان مثال کسی که موهای کم پشتی داره اسمشو نمیذارن زلفعلی

و اسم رو توی نوزادی نمیذاشتن چون شخصیت فرد هنوز شکل نگرفته حدود پونزده سالگی اسمو انتخاب میکردن مثلا توی شاهنامه پسرای فریدون بعد از نامزدی صاحب اسم شدن حالا تو این مدت همو چطور صدا میکردن؟؟ میگفتن هوووووی؟؟

نه در واقع یه اسم همین جوری الکی انتخاب میکردن که تا به سنش برسن با اون اسم شناخته بشن. و خب اسم رو به هرکسی نمیگن رستم تو شاهنامه سر رجز خونی با گفتن مرگ تو میپیچوند در ضمن تو ایران باستان پانزده سالگی سن آرمانی محسوب میشد