فکر کن که...

درسته که داری روزهای بدی رو میگذرونی ولی به این فکر کن؛واقعا تابحال تو زندگیت،دوران خوشی نداشتی؟! سختی و درد تو زندگی همه هست.ولی شادی وقتی معنا پیدا میکنه که اون مشکلات رو تحمل کرده باشی تو الان وسط یه فصل غم انگیز از کتاب زندگیت هستی.ولی این ناراحتی،ابدی نیست.بچسب به چیزایی که خوشحالت میکنه تو بارون قدم بزن،آهنگهایی که دوست داری گوش بده،با نزدیکانت وقت بگذرون تو به این دنیا نیومدی که به سادگی و بدون هیچ دستاوردی،از دنیا بری بجنگ و تسلیم نشو؛زندگی متعلق به آدماییه که هیچوقت بیخیال نمیشن

معلومه که برام مهمه هر روز باهاش صحبت میکنم و حرف میزنم بهش روحیه میدم و یه سوال ازش می پرسم: حق داری ۲ تا نه بگی و ۱ بله تو بهترین آدم دنیایی؟ میگه نه تو بهترین زندگی رو داری ؟میگه نه همه ی اینارو دروغ گفتی ؟ مجبوره بگه بله چون ۲ تا نه تموم شد

تو لایق این همه درد نیستی زندگی سخته و بی رحمه و تورو زمین می زنه اما این که رو زمین بمونی یا بلند شی تصمیم توعه ! بلند شو منم دستتو می گیرم من کنارتم از چی فرار می کنی ؟ اگه خسته شدی اشکال نداره مس تونی بشینی و استراحت کنی اما حق نداری روی زمین بمونی ! اینو بدون که مرگ راه نجات نیست راه فرار نیست آرامش نیست مرگ هیچی نیست فقط مرگه ! این قدر زود تسلیم نشو ! در مقابل زندگی ! نذار شکستت بده ! من پیشتم و پیشت می مونم ! ادامه بده ! (هم کلاسیم چنین قصدی داشت تونستم جلوشو بگیرم واسه دوبار 🙂)

تو این دنیا همه قرار نیست مثل خودت مهربون وخوش قلب باشن ❤️ همه وفادار نیستن❤

نمیدونم زندگیه ی آدم برام اهمیت داره یا نه،(بستگی داره که ازش خوشم بیاد یا نه ، سودی برام داشته باشه یا نه)ولی بهش میگم:"اگر همه آدمایی که از زندگی بریدن میخواستن کار خودشونو تموم کنن الان کره زمین خالی از انسان بود."

خب ببین نمیشه با یه جمله این شخص رو وادار به دوست داشتن خودش کنیم اگه منطقی بخوایم نگاه کنیم اینا همش حرف انگیزشی عه که به تنهایی نمیتونه یه فرد رو وادار به عوض شدن کنه مثلا روانشناسی که فقط کارش نصیحت و گفتن جملات انگیزشی باشه رو با عنوان روانشناس زرد می‌شناسن یا حتی کتاب زرد هم شاید شنیده باشید من ترجیح میدم اول زندگی اون شخص مشکل ای که باعث تنفر از خودش شده رو تشخیص بدم و بعد اون جمله ای که قراره بهش بگم یه راه حل برای حل اون مشکل باشه کاری که یه تراپیست و روانشناس های واقعی انجام میدن

خیلی سخت شد!! آخه من از خودم متنفرم..... از زندگی خسته شدمـ زندگی کردن یجورایی سخت شده واسم✨ همین 💫

معلومه که اهمیت میدم هر ادمی چه بد چه خوب حق زندگی داره همه ادما مثل گلای یک باغچه ان که هر کدوم زیبایی خودشونو دارن بهش چیزی نمیگفتم و بهش یاد میدادم که حتی اگه دلیلی نباشه زندگی کنه چون ما همه دلیل زندگی یه نفر دیگه ایم

میگم به زنگی امیدوار شو 😂

معلومه که مهمه! بهش میگم خیلیا هستن که زنده موندن تو واسشون مهمه...از جمله خود من من درکت میکنم و توهم مهمی و میدونم خسته شدی...اما،زندگی در جریانه...پس بیا باهم زندگی کنیم میدونم برنده نمیشم ولی خب...

بستگی داره کی باشه مثلا اگه نوه ی نوه ی نوه ی شوهر عمه ی زن دایی بابام باشه اصلا برام مهم نیست، چون تا حالا ندیدمش😔🤌

اره ؛ سیلی میکوبم تو گوشش میگم انسان باش

این زندگی نا عادلانه هستش تلاش خودت رو بکن

راهکار فقط دست خودته باید خودت رو دوست داشته باشی تا همه چیز درست بشه

خیلی برام مهمه و بهش میگم این زندگی چیزای خوبوبد داره شاید تو چیزایی بدشو تجربه کردی و الان نوبت چیزای خوبشه(:

بش میگم زندگی صفحه نمایشی بیش نیست برای شخصیت اول شدن باید بازی کرد

همیشه کور سوی امیدی هست!

اول از همه دلیل این افکار یا اتفاق رو ازش میپرسم بعد میتونم باهاش درد و دل کنم تا بفهمه راز هاش پیش من میمونه بعد میزارم خودشو خالی کنه بعد شاید یخورده ببرمش بیرون البته جنگل یا طبیعت شاید باهاش برم یه مسافرت خارج از شهر توی یه طبیعت عالی بعد ببرمش رو چمن ها بدون کفش راه بره مثلا کارهای آرامش بخش و اینا یا کلا بجای صحبت باهاش میزارم خودش با کارهایی که داره انجام میده متوجه اشتباهش بشه و امید به زندگی بده تا زندگی راحتی داشته باشه

چیزی بهش نمیگم کنارش میشینم حرف بزنه حرف زدن همیشه باعث میشه آدم سبک شه بعدش دیگه هرجور خودش صلاح میبینه اگه دید ارزششو نداره خب حتما نداره دیگه

بستگی داره اون طرف کی باشه به هر حال کاری میکنم برگرده

می گم همه توی زندگی سختی های زیادی دارند من خودم توی ۷ سالگی بچگی نکردم همه سختی دارند ناراحت نباش خدا اون بالا هست اون همیشه پیش ماست بعضی اوقات بهمون سختی می ده ولی بعداً بهمون ده برابر بهترشو میده

برام مهمه ولی چون اون نفر خودمم نمیتونم کاری کنم🥲