کتاب هایی درباره آزادی

لطفا منتشرش کن اونقدر جنبه سیاسی ندارد :)

موضوع کتاب به طور کلی درباره ی اعتصاب کارگران است. . ژرمینال بیان خشم ناشی از استثمار عموم توسط عده ای محدود است اما همچنین ظرفیت انسانی برای شفقت و امید را نشان می دهد. اتین لانتیه کارگر بیکار راه آهن ، جوانی باهوش اما بی سواد با خلق و خوی خطرناک است. هنگامی که او نمی تواند شغل دیگری پیدا کندمجبور به بازگشت به کار در معدن لو ووروکس می شود. او متوجه می شود که همکارانش گرسنه بیمار و بدهکارند و توانایی تهیه غذا و لباس برای خانواده شان را ندارند.زمانی که شرایط در معدن رو به وخامت می رود لانتیه خود را رهبر جنبشی می بیند که می تواند گرسنگی یا سعادت را برای همه به ارمغان بیاورد.

نویسنده در این اثر به دلایل، پیروزی ها و شکست های رقم خورده در تلاش اسپانیا و شیلی برای محاکمه «آگوستو پینوشته» می پردازد—محاکمه به خاطر جرا.ی.می که او به عنوان رئیس جمهور شیلی در دهه های 1970 و 1980 مرتکب شد. روایت از زمانی آغاز می شود که «دورفمن»، هنگام سوار شدن در هواپیمایی به مقصد «سان فرانسیسکو»، اولین بار خبر دستگیری «پینوشه» توسط «اسکاتلند یارد» را می شنود و سپس، از خواسته اسپانیا برای استرداد او به منظور محاکمه شدن به جرم «ج.نای.ت علیه بشریت» آگاه می شود. «دورفمن» همزمان با این که پرونده را پیگیری می کند و مخاطبین را به دل ماجرا می برد، به کاوشی ژرف در چگونگی به قدرت رسیدن «پینوشه» در سال 1973 می پردازد و شرح هایی شوکه کننده و غم انگیز از شک.نج.ه ها و ق.تل هایی را ارائه می کند که مأمورین «پینوشه» به دستور او مرتکب شدند

ویرجینیا وولف در این مقاله ی جریان ساز، به محدودیت های زن بودن در اوایل قرن بیستم می پردازد. وولف با نثری حیرت آور و شاعرانگی تأثیرگذار، درباره ی آزادی های سلب شده ی زنان، عدم وجود درآمد و مکانی مستقل برای آن ها صحبت می کند که به عقیده ی او باعث شده اغلب زنان نتوانند استعدادهای ادبی خود را به شکلی شایسته شکوفا سازند. اتاقی از آن خود که همچنان ارتباط و تأثیرگذاری همان روزهای اول انتشارش را حفظ کرده، در زمره ی برترین و باارزش ترین آثار ادبی سراسر جهان قرار دارد و تحلیلی جامع و کامل از زنان و جایگاه آن ها در دنیای امروز ارائه می دهد.

داستان این رمان در تابستان سوزان سال 1938 و در پرتغالِ تحت سیطره ی حکومت فا.شی.ست اسپانیا می گذرد. دکتر پریرا، یکی از سردبیران روزنامه ای درجه دو در لیسبون، می خواهد تا جایی که ممکن است از اخبار و حواشی س.یاس.ت در اروپا دور بماند و ترجمه ی داستان های فرانسویِ قرن نوزدهمی، او را کاملاً راضی نگه می دارد. اما شرایط، زمانی تغییر می کند که پریرا با جوانی عجیب و کاریزماتیک به نام فرانچسکو مونتیرو روسی آشنا می شود. پریرا برای این مرد شغلی فراهم می کند و به پرداخت حقوق به او ادامه می دهد حتی وقتی می فهمد که فرانچسکو روسی این پول ها را به منظور جذب نیرو برای تشکیلات بین المللی ضد فرانکو (دی.ک.تاتور اسپانیا) خرج می کند.

رمان سکوت دریا که به شکلی مخفیانه در پاریس تحت اشغال آلمانی ها انتشار یافت، خیلی زود به نمادی از مقاومت فکری و فرهنگی در برابر اشغال گران آلمانی تبدیل شد. در داستان رمان سکوت دریا، پیرمردی به همراه برادرزاده اش از طریق صحبت نکردن با افسری آلمانی که خانه شان را اشغال کرده، در برابر نیروهای م.تج.اوز، از خود مقاومت نشان می دهند. افسر آلمانی، در گذشته آهنگساز بوده و رویای شکل گیری رابطه ای برادرانه میان ملت های فرانسه و آلمان را در سر می پرورانده، اما اکنون تحت تأثیر تبلیغات و پروپاگ.ان.دای نازی ها قرار گرفته است. این تأثیر ذهنی، زمانی از بین می رود که او متوجه می شود، هدف ارتش نازی نه تنها ساخت و ساز و آبادانی نیست، بلکه تخریب و ویران گری است. از این رو، تصمیم می گیرد تا به منظور جنگیدن در جبهه ی شرقی، فرانسه را ترک گوید و رهسپار راهی شود که خودش آن را «سفری به ج.هن.م» می نامد

کشور کوچک دومنیکن در آمریکای مرکزی، نقطه ی شروع دوران جدید در کل قاره ی آمریکاست. کریستف کلمب و کشتی هایش در زمان ورود به قاره ی آمریکا، ابتدا در ساحل این کشور لنگر انداختند و شاید همین موضوع نیز باعث شده دومنیکن جمعیتی با اکثریت بالا سفیدپوست و از تبار اسپانیایی داشته باشد، به عکس کشور همسایه ی شمالی اش، هائیتی، که عموما سیاهپوستند. همین تقابل این دو کشور کوچک با مردمانی متفاوت، همواره در تاریخشان ماجراهای بسیاری را موجب شده است. البته در کنار منازعه های مختلف دومنیکن و هائیتی، بیش از سی سال حکومت دیکتاتوری ژنرال تروخیو بر این کشور که با شکنجه و کشتار وحشتناک مردم دومنیکن و حتا مردم هائیتی همراه بود، به دلیل حجم عجیب خشونت، فساد و تجاوز یکی از نقاط تاریک و البته پرماجرای این کشور و حتا قرن بیستم است و به همین دلیل دستمایه ی رمان ها و فیلم های بسیاری قرار گرفته است: از «سور بز» شاهکار «ماریو بارگاس یوسا»ی پرویی تا «در زمانه ی پروانه ها» نوشته ی «خولیا آوارز» که خودش اهل دومنیکن است. کتاب «در زمانه ی پروانه ها» به مانند «سور بز» ریشه در واقعیت دارد ولی بیشتر از آن به واقعیت متعهد است. این کتاب داستان سه خواهر مبارز است با نام خواهران میرابال که زندگی شان از اواخر دهه ی سی قرن بیستم تا روزهای پایانی حکومت تروخیو روایت می شود. خواهرانی که خودخوانده به «پروانه ها» شهره شدند و سال های متمادی با یکی از خونریزترین رژیم های تاریخ دست به مبارزه زدند. «خولیا آلوارز»، کتاب «در زمانه ی پروانه ها» را با روایتی جذاب و در فرمی میان یادداشت، نامه و خاطره نگاری نوشته و قریب به 22 سال زندگی و مبارزه ی زنانی را به داستان درآورده که سردمدار ایستادگی برابر حکمرانی دهشتناکی بودند که هیچکس در آن، حتی لحظه ای امنیت و آرامش نداشت. این کتاب و کتاب سور بز رو حتما بخونید