نبض احمقانه پارت ⁵

*نویسنده* (فلش بک) اون زن هیچ ترسی نداشت. با م.ر.گ تنها عروسش پسرش رو پس میگرفت .  روبه روی عروسش جا گرفت.  عروسش لحظه ای به آشپزخانه رفت . سریعا به سمت پسرش  رفت و به بهانه صحبت کردن آستینش را بالای غذا نگه داشت تا سم آروم آروم تو غذا عروس احمقش بچکه (پایان فلش بک )*چویا* زمان بستن ساک ها بود. دازای داشت کتاب میخوند. من میترسم که آتسوشی خوشبخت نباشه. با زنگ خوردن گوشی به دازای  اشاره کردم و گفتم (هوی !گوشیم رو جواب بده) (چشم کوتوله من ) (بهم نگو کوتوله) (باشه کوتوله) میدونست اگه حرف دیگه ای بزنم بحث  تا آخر شب ادامه داره. دازای گوشی رو برداشت و بعد از چند دقیقه گوشی از دستش افتاد . (آت...آتسوشی تو ...‌تو‌‌‌...تو کماست) (چی؟) *آکوتاگاوا*دکتر  یوسانو گفت حساسیت به ادویه،تزریق سم، ضعیف بودن سیستم ایمنی ۳ تا عامل اصلی و مهم به کما رفتن آتسو بود. اینکه چطور دووم آورده بود رو نمی دونم . اولین کارم تماس با چویا و دازای بود. به زودی برمی

گشتند. یک تماس کوتاه با مادرم و اطلاع دادن موضوع :(کجایی پسرم؟ ) (آتسوشی تو کماست!) (خب چه بهتر اینجوری زود از شرش خلاص میشی) حوصله اش رو نداشتم فقط پس گفتم :(حالا حالا ها نمیام دیدنت .خداحافظ ) *کیوکا* سریع دویدم  تا برسم به بیمارستان. (ببخشید ) (بله بفرمائید؟ ) (کیوکا؟!) (ببخشید مشکل حل شد) با قدم های محکم رفتم سمت آکوتاگاوا و یقه اش رو گرفتم و به سمت خودم کشیدم .(چیکارش کردی؟) (من هیچکارش نکردم ) ( چرا کردی ! اگه نکردی چرا اینجاست) (مقصر همیشه من نیستم ) (تو باعث عذاب آتسو هستی) *آکوتاگاوا* آتسوشی دوتا دوست خل و چل از دوره راهنمایی داشت : لوسی و کیوکا ‌ کیوکا رو کم می دیدم چون از من متنفر بود ولی لوسی همیشه خونه ی ما بود . اینکه من از کیوکا فقط ۶ ۷ تا قطعه عکس دیدم باعث میشد بفهمم که چرا آتسوشی با خنده درموردش حرف میزد. کیوکا یک دختر ریز اندام که آدم فقط با صدای بلندش میشد متوجه اش بشه. ( من باعث عذابشم ؟ آتسوشی خودش منو انتخاب کرد.) (انتخابت کرد چون مجبور بود!) (کسی اجبارش نکرد ) (اجبار از سوی احساساتش بود) (نکنه عاشقم شده بود؟)

(نه! بخاطر آرزو پدرش بود ) (به هرحال میگی چیکار کنم؟) ناگهان  صدایی توجه ام رو جلب کرد. (جناب آکوتاگاوا؟) (بله؟) (شما همسر این خانم هستید؟) ( بله همسرشم) ( پس اون آقا کی هستند؟) با کیوکا به مردی قدبلند و سیاه پوش زل زدیم. گل های رز تو دستش بود ، به همراه یک حلقه!!!!! با عصبانیت رفتم سمتش و کیوکا هم دنبالم راه  افتاد.(شما کی هستید؟ ) (شب خوش  اینجانب کیویکو هستم  ، شوهر خانمی که اونجا خوابیده ) و با انگشت به اتاق آتسوشی اشاره کرد . (کیوکا این  مردتیکه چی میگه؟) (کیویکو _کون  از آخرین باری که دیدمت ۵ سال پیش بود) ( اوه کیوکا_چان حالا که برگشتم ) ( با آتسو چیکار داری؟) (مگه  اشتباهه بیام دیدن همسرم؟) (آتسو و تو هیچ نسبتی ندارید.) با صدای بلندی فریاد زدم :(اینجا چه خبرههههههههههههه؟) ( بیا بریم بعدا برات توضیح  میدم) *کیوکا* کیویکو رفته بود که دیگه برنگرده ولی چطور باید تاریکترین قسمت زندگی یک فرد رو مخصوصا یه شوهرش  توضیح بدی؟ ( همه  چیز رو آتسو وقتی به هوش بیاد بهت توضیح میده) (من الان توضیح  میخوام) (  چطور توضیحی؟ ؟) (این کیه؟ چرا چرت و پرت میگه؟)

(آتسوشی  همه چیز رو میدونه,اون بابد بهت بگه) (پس منتظر میمونم ) (خوبه که می مونی) *چویا*با دیدن شمارش تعجب کردم. شاید شماره اون نباشه! شماره رو جواب دادم :(بله بفرمائید ) (دلتنگت بودم چویا ) ( کیویکو؟) (خوبه که منو یادته ) (چیکار داری؟) (پس بالاخره کار خودت رو کردی ؟ آتسوشی رو به اون پسره دادی؟) (اون بهتر از تو از آتسوشی مراقبت میکنه) ( آتسوشی مال منه ،خودشم میخواد برای من باشه!) (میخواستش... الان که ازدواج کرده ) (آتسوشی با دیدن من برمیگرده) (برنمیگرده!) *فلش بک* *نویسنده* دختر با عجله به سمت پل می رفت و منتظر ماند. ساعت ها گذشت ولی کسی نیامد.  دختر هنوز ایستاده بود. ۷ سال بیشتر نداشت و منتظر مادرش ماند.فکر می کرد کسی اونجا نیست و بسیار ترسیده بود ولی از پشت درخت ها کسی به پل زل زده بود و نمی توانست  از دختر چشم برداره . رفت سمت دختر و با لبخند پرسید:( اسمت چیه؟ )دختر نتوانست جواب دهد چون صدای پدرش را شنیده بود. فقط زیرلب زمزمه کرد : (دوستت دارم بخاطر مراقبم بودنت) . و برای آخرین بار لبخند زد  ....