با من میمونی؟

(شخصیت ها ۱۶ ساله هستن) ---------------------------------------------- کت نوار: (فریاد میکشه) پشت سرت!!!! (مرینت چشماش رو به هم فشار میده) لیدی باگ: (در حال زجه زدن )تمومش کن. (صدای در زدن میاد) (صدای خنده بلند یه نفر میاد)....... مرینت؟ مرینت؟ مرینتتتتتتتتت ( مرینت سریع چشماش رو باز میکنه) تیکی: مرینت اون فقط یه خواب بود. چیزی نیست. مرینت همچنان خیس عرق و با نگاهی که هنوز داشت به خواب فکر میکرد):ح...ق با توعه تیکی. تیکی: عجله کن. باید سریع بری مدرسه وگرنه دیرت میشه. امروز دیرتر از بقیه روز ها بیدار شدی. مرینت: حق با توعه تیکی😔 تیکی:چیزی شده مرینت؟ مرینت: آ....نه. همه چی خوبه.

از زبون مرینت: کیفم رو برداشتم و تیکی رفت توی کیف دوشی صورتیم. من خیلی اون کیفو دوست داستم. صورتی بود ، اول اسم خودم روش بود و.... از همه مهم تر.... آدرین اونو بهم داده بود. یادمه چقدر براش سخت بود تا از پدرش بخواد فقط یه محصول اونم با رنگ صورتی و حرفM بزنه. ولی خب اونو به عنوان کادو تولد 15 سالگیم بهم داد بالاخره. وااااییی من هنوزم خیلی از این خوش حالم که یه محصول اختصاصی از برند آگراست دارم😍.{|به مدرسه رسید . بعد از یکم صحبت با بچه ها رفت سر کلاس ) (چشماش گرد شد و از تعجب خشکش زد) مرینت:چ...چی؟

کاگامی کنار آدرین نشسته بود و دستش رو گرفت بود. هردوشون داشتن یه کتاب رو میخوندن. کاگامی تا مرینت رو دید گفت: سلام مرینت. مرینت چیزی نگفت و فقط لبخند غمگینی زد. خواست بره سر جاش بشینه که دید نینو کنار آلیا نشسته. مرینت رفت رو صندلی آخر نشست. هیچ کس کنارش نبود. همه ی اینا فقط به خاطر این بود که کاگامی اومده بود تو کلاس اونا. اگرهم تو کلاسشون نبود، مهم نبود. چون آدرین و کاگامی همیشه با هم بودن. مگه بدتر از این هم میشه؟ بچه ها فریاد زدند: لالاااا!!😁😁 مرینت با بدترین قیافه ای که میتونست سرش رو بالا آورد. آره. بدتر هم شده بود. لایلا راسی. اون ایتالیایی حال به هم زن برگشته بود و بچه ها،از این موضوع خوشحال بودن! ******** خانم بوستیه داخل اومد: خب بچه ها امروز یه دانش آموز جدید داریم. اسمش کاگامی تسوروگی هست😊 و خبری که احتمالا همتون متوجهش شدید، لایلا برگشته😆. لایلا: خیلی از همتون ممنونم بابت اهمیت زیادی که برام قاعلید😍 مرینت با هر کلمه ای که لایلا میگفت،احساس میکرد حالت صورتش بد تر میشه. تحمل کاگامی براش راحت تر بود. لایلا: متاسفانه به خاطر اختلالی که چشمم داره، نمیتونم میز آخر پیش مرینت بشینم😔 (به مرینت نگاه میکنه) متاسفم😢 . ( بعد دستاش رو میزاره رو صورتش). چند تا از بچه ها دور لایلا جمع میشن: خودت رو ناراحت نکن. مشکلی نیست. یه جای دیگه..... لایلا: میتونم کنار آ.....(به صندلی آدرین نگاه میکنه و میبینه کاگامی اونجا نشسته) با لحن عجیبی میگه: آلیا بشینم. آلیا: مشکلی نیست. میتونی جای من پیش نینو بشینی .من میرم پیش مرینت.( و دست نینو رو میگیره و لبخند میزنه و میره کنار مرینت میشینه)

لایلا با اخم به آدرین و کاگامی نگاه میکنه. بالاخره زنگ میخوره و مدرسه تعطیل میشه. مرینت سعی کرد ذهنش رو با افکار خوب پر کنه. آخر این ماه تولدش بود. البته تولد آدرین نزدیک تر بود. از اونجایی که آدرین ازش حدود 1سال بزگتر بود، چند وقت دیگه تولد 1۸ سالگی آدرین بود. و بعدش 17 سالگی مرینت. اما بازم نتونست. مرینت نتونست با وجود دونستن اینکه توی کلاس، هم کاگامی، هم آلیا، هم کلویی هستن، فکر های خوب بکنه. همه ی اونا آدرین رو دوست داشتن. آلیا داشت میومد سمتش. مرینت واقعا حوصله نداشت. صحنه ای که کاگامی دست آدرین رو بغل کرده بود اومد جلوی چشماش. طاقت نیورد. سریع دوید. اجازه نداد آلیا بهش برسه. به یه حامی نیاز داشت. داشت با همه ی سرعتش میدوید و سرش رو تکون میداد. بلکه اون خاطره پاک شه.

خب بچه ها این پارت اول بود و اولین فن فیکم بود😊 امیدوااارم خوشتون بیاد. اگه پارت عای بعدی هم خواستید بگید حتما😄 و اینکه هرچی این داستان میره جلو تر، خیلی اتفاق های غیر منتظره ای میوفته😊 ببخشید کوتاه بود فقط میخواستم داستان یه استارت بخوره😅

خداحافظظظظ😙😙😙🖐