چرا من؟ (پارت 18)

بریم برای پارت 18

اول بالا رو بخون که ببینی جواب سوالم رو میدونی یا نه. بعد شروع به خوندن این پارت کن.🖤 و بعد نزدیکم شد. اروم اروم اومد جلو. کم‌ کم و بدون عجله. و من همینطوری با جلو اومدن اون عقب میرفتم. میخواد چیکار کنه؟ نکنه که... حرفم توی ذهنم موند و ادامه ندادم. وای. انقدر رفته بودم پایین که سرم اومد روی تخت. پس بگو چرا هی ادامه میداد. چهار تا راه داشتم که فرار کنم. اولین راه: برم کنار و در برم. دومین راه: پرستار و یا دکتر رو صدا بزنم. سومین راه: باهاش حرف بزنم که ادامه نده. چهارمین راه: سرجام وایسم. خب درواقع الان دستاش اینور و اونورمه. پس باید از وسط دستاش رد بشم که نشدنیه. پرستار و دکتر هم الان طبقه ی پایین هستن. من که الان سرجام خشکم زده و هیچ کاری نمیتونم بکنم حتی حرف بزنم. پس بهتره وایسم. اه. به خشکی شانس. بین این چهارتا حتما باید این میبود؟ (نه که خیلی بدش میاد) سوهو داشت بهم نزدیک تر میشد و قلب منم انقدر تند میزد که نمیتونستم نفس بکشم. ترسیده بودم ولی وقتی دیدم خطر رفع شد اروم شدم. اروم به سمت گوشم اومد و خیلی ملایم توی گوشم گفت: سوهو: دوست دارم!🤍 باشه؟ الان قبوله؟ بلند شد و بهم لبخند زد و راهشو کشید رفت منم یک نفس راحت کشیدم.

سوهو که رفت بیرون جیسو اومد تو و ازم پرسید: جیسو: چرا صورتت سرخ شده؟ نگو که... ا.ت: نه چیزی نشده اروم باش. جیسو: اه به خشکی شانس. برای چی همه ی برنامه های من بهم میریزه. ایش. ا.ت: همش نقشه بود؟ جیسو: شت. امممممم خب همش نه فقط... ا.ت: برو بیرون جیسو. همین الان. جیسو: خب حالا اروم باش. قابلتو نداشت عیزم😈 ا.ت: گم شو بیرون دیگه اه. ل*ع*ن*ت*ی. چقدر این دوتا رو مخ منن. برای چی احساس میکنم دیگه هیچ حسی به سوهو ندارم؟ عادیه؟ باید با مشاور حرف بزنم اما نه این مشاوری که سوهو گرفته. یکدفعه پرستار اومد داخل و برام سرم‌ وصل کرد و بعد یکی اومد گفت ملاقاتی دارید. ا.ت: بگو بیاد تو. واقعا خودش بود؟ اینجا چیکار میکنه؟

اههههههههههه. پایان این ‌پارت. حتما بالارو بخونننننننن.

حمایت لازم نیست دو پارت بیشتر نمونده از داستان. دوست داری دارک اند باشه یا هپی اند؟ (پایان شاد دوست داری یا غمگین؟)