Mrs. Riddle pt.3

متیو رو دیدم که نامه رو باز کرد و لبخند زد ، نفسمو که حبس کرد بودم دادم بیرون و از سرسرا رفتم بیرون ، یکم بعد بقیه بچه ها ام اومدن و حدودا ۲٠ نفر بودیم ، شروع کردیم از اطراف کلبه هاگرید تا جنگل ممنوعه رو گشتیم ، وقتی حسابی خسته شدیم برگشتیم ... رفتم تو اتاقم و شروع کردم به انجام دادن تکالیفم ، آنا با مارکوس ( bf اش ) رفته بودن بیرون و من تنها وسط اتاق بین یه عالمه کتاب نشسته بودم ، سرم درد میکرد پس همونطوری دراز کشیدم ، چند ثانیه گذشت و صدای در اومد ... از جام بلند شدم و در رو باز کردم ، آنا به اون زودی برنمیگشت ... در رو باز کردم + بله ؟ × ممنون بابت نامه ، خیلی حس خوبی بهم داد ... شاید فردا بتونیم با هم بیشتر حرف بزنیم ، کلاس نداری که ؟ + متیو ، به نظرم بهتره فعلا بچه ها مارو با هم نبینن ... × چرا ؟ + چون اگه برادرم بفهمه قیامت میکنه × ایرادش چیه ؟ + فک کنم خودت بهتر حرفای پشت سرت و پشت سر برادرت رو میدونی ... × من چیزی که اونا میگن نیستم ، من هیولا نیستم + میدونم ، برای همینم اون نامه رو فرستادم ، فردا ساعت ۳ جنگل ممنوعه ، کنار رودخونه ، حواست باشه هیچکس نبینتت ، شب بخیر ...

در رو بستم ، کتابامو جمع کردمو خوابم برد ... * خانم نمیخوان بیدار شن ؟ ظهر شد ! مثل برق گرفته ها از خواب پریدم ، نشستم رو تخت و گفتم + ساعت چنده ? * ۱۲ شد ، نمیخواستی بلند شی ؟ + چرا زودتر بیدارم نکردی ؟ * صد بار صدات کردم ، مث زیبای خفته بیهوش شده بودی ... با سرعت نور دوش گرفتم ، صبحونه خوردم و آماده شدم ، ساعت ۲ و نیم بود ، یه لباس سفید و یه دامن لی پوشیدم ( عکس در اسلاید ) و دویدم سمت جنگل ممنوعه ... وقتی رودخونه رو از دور دیدم سرعتمو کم کردم و موهامو مرتب کردم ، یه نفس عمیق کشیدم و آروم آروم شروع به راه رفتن کردم ، هنوز نیومده بود ، فک کنم زود رسیدم ، نشستم روی سنگی که اون گوشه بود و آینه ام رو از توی کیف دستی کوچیکم در آوردم ، تا آینه رو باز کردم توی آینه عکس متیو رو دیدم که پشتم وایساده ... از جام پاشدم و گفتم + از ترس داشتم سکته میکردم × وای خیلی باحال بود باید قیافه خودتو میدیدی 😂 + خیلی دیوونه ای ... خب میشنوم ؟ × چیو ؟ + خودت گفتی فردا بیشتر حرف بزنیم با هم × خب ، قبل اینکه اون نامه رو بخونی نظرت راجبم چی بود ؟ + ازت بدم میومد ... × هوم اوکی ... + ولی الان نظرم عوض شده ، توام مث منی ، بچه ها بی دلیل ازت متنفرن و هیچ وقت نمیتونی ازشون بپرسی چرا × همه فک میکنن من یه آدم بی احساس و نفرت انگیزم ( نمیدونم چرا نوشتم نفرت انگیز 🗿 ) ولی واقعا اینطوری نیس

+ میدونم ، مهم اینه که همو درک میکنیم ... هوا داره کم کم تاریک میشه ، باید برگردیم ... × سارا ، این برای توئه ( عکس در اسلاید ) + ممنون ازت ، خیلی خوشگله ♡ دست همو گرفتیم و برگشتیم سمت هاگوارتز ... تقریبا جلوی در خوابگاه بودیم که یهو یه صدایی شنیدم • تا الان کجا بودی ؟ + دریکو ، آم ، رفته بودم بیرون ... • با ریدل ؟ + آره ، مشکلش چیه ؟ • دیگه حق نداری بدون اجازه من بری بیرون + دریکو ! تو حق نداری برای من تصمیم بگیری • من نه ، ولی پدر از این موضوع با خبر میشه ... + بزار با خبر بشه 😐💔 شبت بخیر ... بدون هیچ حرفی رفت و منم رفتم تو اتاقم ... درو باز کردم و گفتم + آنا ، دارم میمیرمممممم 😂 * چی شدددددد ؟ + همچین حرف خاصی نزدیم ولی یه گل سر خیلی خوشگل بهم داد 😍 * واااااو ، دیگه چی ؟ + دریکو منو با متیو دید و حالمو گرفت * کجا ؟ + جلوی خوابگاه * عیب نداره ، خب اون خیلی دوستت داره طبیعیه غیرتی بشه + اوهوم ، راس میگی ... * راستی ، چیزایی که پشت سرت میگن شنیدی ؟ + چی میگن ؟ * میگن تو یه نیروی خیلی تاریکی تو وجودت داری و مامان بابای واقعیت رو وقتی بچه بودی خودت کشتی + وات د هل ؟ البته خبر جدیدی نیس ، عادت کردم به شنیدنشون 🙃💔 کاش میشد هیچ وقت به دنیا نمیومدم ، اونوقت شاید دنیا جای بهتری میشد ...

* نه نمیشد ، اونوقت من از افسردگی شدید و تنهایی میمردم ... + هوم ... این حرفا رو ول کن ، تکلیفای دیروزو حل کردی ؟ * آره ، برای تورو هم نوشتم ، از اونجایی که درگیر عشق و عاشقی شدی ... 😂 + نه اینکه خودت نیستی آخه 😂 همونطوری که داشتیم میخندیدیم صدای جیغ یکی از بچه هارو شنیدیم ، من و آنا به صورت هم نگاه کردیم و سریع پاشدیم و رفتیم بیرون ، تا خواستیم از در سالن اجتماعات بیایم بیرون پرفسور اسنیپ اومد و گفت همه برگردن به اتاقاشون ، از زمزمه های بچه ها فهمیده بودم که یکی طلسم شده و خیلیا فکر میکنن کار متیو و تامه ... !

لایک نکردیا حواسم هست 😂💕

چالش : آهنگ مورد علاقتو کامنت کن 🎼