زندگی رو بساز

شب مثل بدبخت ها افتادم رو تخت خیلی خسته بودم وکلی درس فردا صبح نای از خواب بیدارشدن رو نداشتم تا صبح درس خوندم زیرچشمام سیاه شده بود وقتی رفتم دانشگاه دیدم پره آدمه دم در خیلی کنجکاو وارد شدم پرسیدم چیزی شده گفتن:آره گابریل اجراست به همراه پسرش اومده آخ اینقدر من از این یارو و اون پسر مغرور دماغو از خود راضیش بدم میاد که نگو فقط

بعد از تقریبا نیم ساعت فهمیدم اینا اومدن یک مسابقه برگزار کنن که برنده میتونه تو شرکت مد اونا کار کنه به اصرار مدیر تو مسابقه شرکت کردم همه یوی یکی میرفتن روی استیج هیچ کدوم هم قبول نمیشدن ماشالا اینقدر سخت گیر بودن که نگو از همه چی سوال میکردن سن و مادر پدرو درسا و اهداف و..... نوبت من شد خیلی با اعتماد به نفس رفتم سلام کردم

وای یادم رفت بهتون بگم من قبلا با این پسره ادرن آدری چی بود اسمش آها ادرین گیر کردم تو آسانسور وای خدا اون روزو نیاره با این پسره گیر کرده بودیم چقدر هم بد اخلاق بود خیلی غر میزد این چه وعظشه چرا این خراب شده دیر میرسم این غیر قابل قبوله باید مسئول اینجا اخراج بشه بی شخصیت رو اعصاب والا فکر کرده کیه تازه چقدر هم سرد و جدی حرف میزنه البته من از آدمای سردوجدی خوشم میاد ولی بی شخصیت نه

خلاصه اون روز یک دعوایی من با اون گرفتم از یک طرف هم با اینکه برای مدیر کلاس گذاشتم ولی واقعا به این شغل نیاز دارم تا رفتم رو استیج این یارو جز داوران بود آخه آدم قحطه یک نیش خند به این معنا که کارت تمومه زد منم داشتم حرص می خوردم وای خدا از زبان ادرین:ما برای داوری به یکی از دانشگاه های پاریس رفتیم چون به یک طراح مد نیاز داشتیم خیلی آدمای بی استعدادی بودن یک طرح خوب نکشیدن یا اگه طرفشون خوب بود عملی کار کردنشون خوب نبودتا یک دختر اشنا اومد آها یادم اومد این همونی بود که یکی د ماه پیش باهاش تو آسانسور دقیقا موقعی که کنفرانس داشتیم گید کردم دختر هم خوشگلی بود هم خیلی برای آدما احترام قائل بود فقط با پسرا چپه چون ماشالا باید اعتراف کنم ما دخترا رو دست کم میگیریم اونم قاطی میکنه اون روز تو آسانسور تا گفتم منو یک دختر خنگ گیرکرده آخه خدا الان وقتشه نزدیک بود تیکه پارم کنه یعنی اگه فیزیکی نمی شد قطعا لفظی نابودی میکرد برام جالب چقدر هم با ادبانه حساب آدم رو کف دستش میزاره راستش تا یک مدت دنبال این بودم ببینم کیه چیز زیادی دستگیرم نشد چون یا کار می‌کرد یا خونه بود یا تو دانشگاه

تا رسید جلو یک نیش خند براش رفتم تا یکم فکر کنه تو دردسر افتاده چون اون روز اعصابش رو که خورد کردم خیلی در ادامه بد رفتار کرد وای خدا حرصش گرفته بود منم می خواستم بخندم ولی نمیشد تا مصاحبه شروع شد دیدم نه یه چی بارش هست در آخر وقتی موقع نظر سنجی شد همه مثبت دادن منم اگه نمی‌دادم واقعا بقیه به مغزم شک می کردن برای همین مثبت دادم و بله قبول شد منم خوشحال بودن هر روز قراره ببینمش اعتراف کنم ازش خوشم اومده

و تمام🙂