خاطرات دی آر من

خب این اولین خاطره دی آر منه. برید اسلاید بعد

خب من اول از همه تو یک اتاق قرمز که جلوش دوتا پرده مخمل قرمز که بالای پرده مخمل با رنگ طلایی و زرد تزئین شده بودن بود و ... (اگه خیلی زیاد توضیح بدم ممکنه اسلاید کم بیاد) پاشدم و دیدم که یه دختر که موهاش مشکی بود رنگ چشمش قهوه ای بود و رنگ پوستشم گندمی بود و قدش معمولی بود و یک تیشرت هاگوارتز تنش بود و یک شلوار جین تیره و موهاشو دم اسبی بسته بود(چقدر طولانی) بعد پاشدمو رفتم بیرون از اتاق

وارد یک راهروی خیلی جالب شدم که پر از دانش آموز و همهمه و پر از تابلوهای نقاشی بود و که از تابلو بیرون آورده بودند و ... رفتیم پایین و یک سالن خیلی خیلی بزرگ و شلوغ بود که جلوی سالن یک حیاطه خیلی خیلی بزرگ بود که داشت تزئین میشد نمیدونم چرا ولی داشت تزئین میشد. یه خانم که اسمش ماری پیور بود بهمون گفت بریم داخل حیاط و روی صندلی های چیده شده داخل حیاط بشینیم که یهو همه دانش آموز ها شروع به دویدن کردن واقعا نمیدونم چرا و یهو از پشت سرم صدای یکی از استاد های هاگوارتز اومد و گفت ندوید ندوید آروم باشید و برگشتم و دیدم هریه و ... کم‌کم دانش آموزان رفتند و نشستند و منم روی یک صندلی نشستم ولی به من گفتن که باید برای تزئین کمک کنم و جبور شدم برم کمک و خب ظاهرن من در دی آر یکم عادت دارم که

موقع انجام دادن کاری موهامو ببندم پس با کشی که توی جیب تیشرتم بود موهامو بستم و رفتم که ببینم چه کار کنم که گفتن باید دوتا مجسمه ی دامبلدور رو بیاریم پایین و اون مجسمه ها روی یک استیجی که بالاتر از سطح زمین بود قرار میگرفت و استیج شبیه یک مستطیل بود و قرار بود ضلع بالایی استیج رو با روبان بپوشونیم و تزئین کنیم.داشتیم تزيین میکردیم که یهو صدای دعوای چندتا دانش آموز اومد و دقیق تر که نگاه کردم دیدم سه تا گریفیندوری دارن و چهار تا اسلایترینی دعوا میکنن و دیدم چندتا آدم با نقاب و لباس های بلند مشکی سوار بر جارو دارن میرن به محله دعوا و کنجکاو شدم که اون ها کی هستند و از یه دختره که اونم داشت کمک میکرد پرسیدم و اون گفت که

اونا مأمورانه محافظت از اینجا هستند و این چند روز به دلیل حمله به هاگوارتز به اینجا اومدن و دارن کمک میکنن و منم گفتم ممنون و گفت یعنی واقعا نمیشناسیشون ملودی؟عجیبه آخه قبلا میشناختی (اینجا من ضایع کردم😐 فک کنم شخصیتم قبلا حضور داشته ولی نمد چجوری😐 ولش بریم ادامه) منم واسه ضایع تر نشدن گفتم چرا میشناختم خواستم ببینم اگه تو نمیشناسی معرفی کنم (داشت چرت و پرت میگفتم 😐) اونم با خنده گفت نه من که میشناسم منم خندیدم .

داشتیم میخندیدیم که یهو دیدم چندتا مرد نقاب پوش نمد از کجا ظاهر شدن(شکل جا یادمه اسمشو نمیدونم چون تو هری پاتر اون جا وجود نداشت😐💔) و اون دختره گفت که باید قایم بشیم چون اون ها به هاگوارتز حمله کردن و منم سریع رفتم و پشت استیج قایم شدم و با وردی که مامانم تو بچگیم یادم داده بود خودمو غیب کردم (اون وردو کسی جز مامانم نمیدونه چون مامانم کشفش کرده بود و اول به من گفته بود و قبل از اینکه بخواد به بقیه بگه مرده بود💔😭) و خیلی آروم جلو رفتم که دیدم یه خانم (همون مأمور خوبا) دستشو به شونم زد . تو ذهنم: چطور فهمید اینجام ولش کن انگار ندیدیش. شروع کردم به راه رفتن که خانمه آروم جوری که اون آدم بدا نفهمن گفت برگرد منم که فهمیدم منو دیده برگشتم و ورد رو غیر فعال کردم که خانمه با جدیت گفت: خب چطور خودتو غیب کردی؟ منم هیچی نگفتم و خانمه ادامه داد: مهم نیست ولش کن خب راستش اینجا هیچ دانش آموزی اینقدر خودشو به خطر ننداخته که بیاد اینقدر نزدیک این آدما و خب همین الان برگرد پیش باقی دانش آموزا و از اینجا دور شو. منم گفتم نه نمیشه برم من از اینجا نمیرم‌. خانمه هم گفت باشه پس ساکت باش و هر اتفاقی افتاد من جواب گوی مادر و پدرت نیستم. منم گفتم عیبی نداره چون نمیتونید جواب گوی دو آدم مرده باشید. و خانمه گفت اوم ولش کن حرفشو نزن ولش کن لطفا آروم باش شاید بتونم دستگیر کنمشون. و دیدم که اون آدم بدا یهو غیب شدن. و خانمه برگشت و منو برد به همون جایی که بودم

برید اسلاید بعد لطفا