زندگی و من 3

همین طور داشتم بال های کتارین رو تصور می کردم که با صدای مامان رشته افکارم پاره شد ، اومد توی اتاقم کنارم روی تخت دراز کشید « چرا اینجایی ؟ » « اومدم دخترم رو ببینم ! » «+ـ+» « خب ... اوا چرا لباست رو انداختی زمین کثیف می شه !» « با همون یه زره احترامی که برات قاعلم ، من الان باید درس بخونم فردا امتحان دارم !» « باشه حالا چرا جوش میاری ، خب ... همکارم می خواد امشب بیاد خونه با ما شام بخوره ازت می خوام که باهام راه بیای و امشب مودب باشی » خواستم جوابش رو بدم که بغل کرد ، برای چند ثانیه از شکی ک بهم وارد شده بود تکون نخوردم ، اخه مگه میشه ، مامان و بغل اخرین باری که بغلم کرد سر تشیع بابا بود .

نمی دونم چرا ولی یه حس عجیب درونم شروع به غل غل کرد ، احساس خوبی بود ولی هنوز نمی دونم چه حسی بود، انگار درونم رو گرم می کرد خیلی وقت بود گرما رو یادم رفته بود برای اولین بار لبخندی زدم و گفتم « می تونی روم حساب کنی » وقتی این رو شنید با لبخند ارامش بخشی نگاهم کرد و رفت . روی تخت بی حرکت مونده بودم متعجب بودم ، شکه ، حس کردم سرمایی به بدنم حجوم اورد ، ولی این سرمای قبلی نبود ، انگار موجودی به درونم پا گذاشته و داره روحم رو می بلعه ، بدنم سست شد با بی جونی رو تخت افتادم ، چون دو زانو نشسته و افتاده بودم پاهایم زیر بدنم بود درد می کرد ولی درد بیجونی بیشتر از این درد زانو بود

( نمی دونم کجا کات کردم پس ...) بعد از اینکه مامان رفت همون جا نشستم نمی تونستم حرکت کنم ، بعد از چند دقیقه بدنم از شک در اومد و رو تختم ولو شدم به پهلوی چپ دراز کشیدم ، به در خیره شدم . بدون اینکه بفهمم اشک های درشتم از روی گونه هام می ریختن انقدر اشک ها ریختن که خوابم برد . خواب عجیب قریبی دیدم :« من و کاترین قدم زنان به سمت خونهی خوشگلی میریم ، خونه ه خیلی خوشگل بود دوبلکس بود با اجر های سیاه و سفید ... ، محو خونه شده بودم کاترین یه کلید در اورد و در خونه رو باز کرد ! رفت توی خونه صدا ها برام محو بود ولی شنیدم گفت بویا داحل ( بیا داخل ) با تردید رفتم تو وقتی داشتم وارد می شدم انگار از یه حاله ای گذشتم و وقتی وارد شدم پشتم احساس سنگینی کردم ، بهش محل ندادم و به کاترین نگاه کردم .... با صحنه ای که دیدم به عقب رفتم کاترین دو تا بال مشکی غلیظ داشت و لباس پاره پوره تنش بود ، خندید و یه چیز هایی گفت تا اونجایی ها واسه خودم ترجمه کردم این بود : نترس بابا بیا جلو اینه خودتو ... ! تا همین جا فهمیدم ولی بقیه شو میشه حدس زد . رفتم جلوی اینه این بار رفتم زیر میز نهار وری ای که اونجا بود قایم شدم می لباس سفید پوشیدم و دو تا بال سفید طلایی در اوردم @0@ تو همون حال بودم که میز کنار کشیده شد و کاترین روم نشست و یه خنجر ددستش بود با یه لبخند وحشیانه بهم نگاه کرد با ذوق خنجر رو بالا اورد ... » دیگه بیدار شده بودم .

خیلی ترسیده بودم به سرعت رفتم تو اشپزخونه و اب خوردم بعد از یه عالمه نفس نفس زدن اروم شدم .

رفتم نشستم رو مبل ، تو فکر بودم که با صدای تلفن به خودم اومدم « بله » ( او سلام عزیزم ما داریم میایم لباس پوشیدی ؟) « نه » ( برو بپوشش دیگه !) « باشه مامان » ////////////////////////////لباسه خیلی تنگه ولی برای مامان . تق تق تق رفتم در رو باز کردم و با تمام سعیم لبخند بچگانه ای زدم و گفتم خوش اومدین .

خب برای پارت 4 شرط دارم 1 : 5 تا کامنت ..... 2 : 5 تا لایک