زندانی های یه عشق‌

سلام این داستان خیلی غم انگیز است اما این داستان مبنا بر حقیقت است و این در زندگی یه حقیقی یه من وجود دارد . قرار من این داستان رو هر ماه یک بار بزارم

داستان از ساعت ۵ یکی از روز های ماه تیر شروع میشه من از خونه در اومدم بیرون ورفتم دنبال امیرعلی بهم گفت جلوی پارک ..

منتظرش باشم رفتم جلوی ‌پارک یه دختر خوشگلی رو دیدم از امیر مهدی نوروزی(یکی از بهترین رفیق عمرم)پرسیدم این دختره کیه به من گفت این دختره اسمش عطیه است فامیل علی اصغر (کسی که خیلی جلمو گرفت و نزاشت باهاش حرف بزنم)

امیرعلی اومد و من بهش گفتم امیر علی گفت بیا بریم یه جای خلوت بهت سه اصول عشق بازی رو یاد بدم بهم یاد داد (امیرمهدی از بچگی با عطیه رضوانه(خواهر علی اصغر)علی اصغر بزرگ شده بود)امیرمهدی بهم گفت

عطیه ت.ت.ل.و گوش میده. رفتیم پارک فامیلم چنتا عکس از عطیه گرفت من گفتم

بعد یکی دستش رو برید اون علی (کسی که همه جا کمکم کرده بود) من اونو سوار

دست علی رحیمی داشت خون می اومد رسوندمش دستش رو بست و اومد بیرون باهم رفتیم پارک

وقتی رسیدم پارک یک دفعه .....

ادامش در قسمت بعدی اگر تعداد باز دید ر‌و برسونین به۳۰ نفر قسمت بعدی رو یکشنبه میزام

به دوستان تون معرفی کنید