فروزن.در انتهای سرما۲

السا:اون هیچوقت...نمیبازه من میدونم هنوزم بهش امید دارم آنا:رفتم تا اون آنای دیگه رو ببینم?‍♀️به محض اینکه نزدیکش شدم...

السا:دیدم آنا آروم داشت چشماشو باز میکرد.من هم خیلی با احتیاط و آروم ازش دور شدم و فرار کردم.گفت:ا..السا?زیر لب گفتم:مواظب خودت باش.تو با نعجزه برگشتی و با پایان معجزه دوباره منو تنها میزاری

آنا:من بدون السا نمیتونم باشم.من میخوام کمکش کنم میدونم که اگه اون نباشه نمیتونم و اگه نباشم نمیتونه.خلاصش اینه که ما فقط با هم میتونیم بر بدی غلبه کنیم.پشت سرم اولاف داشت با پاهای کوچیکس آروم به سمتم میومد....

اولاف گفت:السا...السا رفت جواب دادم:آره..رفت بدون روح های جنگل اگه اونا بودن شاید شانس بیشتری بود تا...برنده بشه.بیا بریم اون دیگه رفته و تا وقتی دشمناشو شکست نده بر نمیگرده

گفت:تو باید لباس الهه جنگل رو بپوشی تا بتونی بهتر به السا کمک کنی،خودمو جمع و جور کردم و گفتم:شوخیت گرفته؟من نمیتونم الساس که باید این لباس رو بپوشه فقط و فقط السا..

السا:فکر میکردم،بهتر نبود با روح های جنگل باشم؟وقتی رهبر نورسلدرا منو دید گفت:ملکه!چه اتفاقی افتاده؟چی شده؟گفتم:فقط منو ببخشید جلوم رو نگیرید من باید از اینجا برم.آنا جونشو یک بار داد تا من بتونم به سلامت برگردم خواهش میکنم روح ها رو اینجا بیارید گفت:فقط یک روح به اینجا میاد تو کدوم رو انتخاب میکنی؟????گفتم:آب و فورا اسب اومد پیشم گفتم:آماده یه سفر هیجان انگیز هستی؟

یه لباس یخی شبیه لباس الهه پنجم برای خودم درست کردم.گرچه جعلی بود ولی حداقل به درد میخورد یعنی آنا..نه؛اینجوری جای اون امن تره من باعث شدم دشمنان جنگل بیدار بشن و اول از همه میخوان منو آنا رو از بین ببرند.اما من تا آخر ازش دفاع میکنم

کریستوف:آنا اصلا حرف نمیزد.انگار خودشم درگیر بود و من و حرفام فقط اینجا کلم بروکلی بودیم?اولاف هم همش جوک میگفت که بخندیم ولی آنا که همینجوری مونده بود ولی من نتونستم جلوی خندم رو بگیرم این کلم بروکلی رو هم از همین جوک ها که اولاف گفت یاد گرفتم

السا:موهام رو باز کردم.همینطور که اسب نیرفت دیدم که...خودشه?شهر گمشده آتلانتیس?بدو که بریم.اونجا حتما میتونیم بااااا??جادوگر ملاقات کنیم اون میتونه بگه دشمنا دقیقا کجان اینجا یکم شاد و شادابه ولی خوب??‍♀️

ژانر رو انتخاب کن توی کامنت ها