چرا " طبیعت " باعث آرامش انسان میشود ؟

این روزها زندگی آن‌قدر سریع و شلوغ شده که ذهن آدم حتی وقتی کاری هم ندارد، باز هم آرام نمی‌گیرد. با این حال، یک چیز همیشه برای خیلی از ما جواب می‌دهد: بودن در طبیعت.  قدم زدن بین درخت‌ها، نگاه کردن به آسمان، شنیدن صدای باران یا حتی لمس کردن خاک، حس عجیبی از آرامش می‌دهد.  این موضوع فقط یک «حس شخصی» نیست؛ پشتش دلایل علمی، روانی و معنوی زیادی وجود دارد.  در ادامه، هرکدام از این دلایل را با توضیح‌های کامل‌تر بررسی می‌کنیم.

↓ بخش اول: دلایل علمی 🌱 ۱. تأثیر رنگ‌ها، مخصوصاً رنگ سبز رنگ سبز طول موجی دارد که برای چشم انسان راحت‌تر از بقیه رنگ‌هاست.  وقتی چشم کمتر خسته شود، مغز هم آرام‌تر می‌شود.  به همین دلیل است که حتی نگاه کردن به یک منظره سبز یا یک گیاه کوچک می‌تواند حال آدم را بهتر کند.  جالب‌تر اینکه تحقیقات نشان داده رنگ سبز باعث کاهش ضربان قلب و کاهش تنش عضلانی می‌شود.  یعنی بدن واقعاً به این رنگ واکنش مثبت نشان می‌دهد.

🌊 ۲. صداهای طبیعی صداهای طبیعت مثل باران، باد، موج دریا یا آواز پرنده‌ها یک ریتم طبیعی و تکرارشونده دارند.  این ریتم‌ها باعث می‌شوند مغز از حالت «هشدار» خارج شود و وارد حالت «آرامش» شود.  برخلاف صداهای شهری که ناگهانی و تیز هستند، صداهای طبیعت نرم و قابل پیش‌بینی‌اند.  به همین دلیل سیستم عصبی ما با آن‌ها احساس امنیت می‌کند.  برای همین خیلی‌ها با صدای باران راحت‌تر می‌خوابند.

🌞 ۳. نور خورشید نور خورشید باعث ترشح هورمون سروتونین می‌شود؛ هورمونی که حال خوب و انرژی مثبت ایجاد می‌کند.  وقتی نور طبیعی به چشم می‌رسد، بدن فکر می‌کند زمان فعالیت و شادی است.  به همین دلیل حتی ۱۰ دقیقه قدم زدن زیر نور خورشید می‌تواند حال آدم را عوض کند.  از طرفی نور خورشید باعث تنظیم ساعت بیولوژیکی بدن هم می‌شود و خواب شب را بهتر می‌کند.

🌬️ ۴. هوای تازه و اکسیژن بیشتر درخت‌ها و گیاهان هوا را تصفیه می‌کنند و اکسیژن بیشتری تولید می‌کنند.  وقتی اکسیژن بیشتری وارد بدن می‌شود، مغز بهتر کار می‌کند و احساس خستگی کمتر می‌شود.  هوای تازه باعث کاهش سردرد، کاهش اضطراب و افزایش تمرکز می‌شود.  برای همین نفس کشیدن در طبیعت حس «سبکی» می‌دهد.

↓ بخش دوم: دلایل روان‌شناختی ✨ ۵. حضور در لحظه طبیعت کمک می‌کند ذهن از فکرهای تکراری و استرس‌زا فاصله بگیرد.  وقتی در طبیعت هستیم، توجه ما ناخودآگاه به چیزهای ساده و واقعی جلب می‌شود:  حرکت برگ‌ها، صدای باد، نور خورشید…  این‌ها ذهن را از گذشته و آینده جدا می‌کنند و وارد «لحظه حال» می‌سازند.  و آرامش واقعی دقیقاً همین‌جاست.

🌌 ۶. کوچک شدن مشکلات وقتی به آسمان، کوه یا دریا نگاه می‌کنیم، یک حس عجیبی به آدم دست می‌دهد:  اینکه دنیا خیلی بزرگ‌تر از مشکلات ماست.  این حس باعث می‌شود فشار ذهنی کمتر شود و آدم بتواند راحت‌تر فکر کند.  طبیعت به ما یادآوری می‌کند که مشکلات ما فقط یک بخش کوچک از زندگی هستند.

🧘🏿‍♀️ ۷. کاهش شلوغی ذهن زندگی شهری پر از صدا، سرعت، اطلاعات و فشار است.  ذهن ما مدام درگیر است و فرصت استراحت ندارد.  اما طبیعت ریتم آرامی دارد.  این ریتم آرام باعث می‌شود ذهن هم آرام شود و از حالت «درگیری» خارج شود.  به همین دلیل بعد از بودن در طبیعت، ذهن آدم شفاف‌تر و سبک‌تر می‌شود

↓ بخش سوم: دلایل معنوی و احساسی 🌱 ۸. حس اتصال به جهان طبیعت به آدم یادآوری می‌کند که بخشی از یک کل بزرگ‌تر است.  وقتی در سکوت طبیعت هستیم، حس می‌کنیم چیزی فراتر از ما وجود دارد.  این حس اتصال، آرامش عمیقی ایجاد می‌کند؛  انگار دوباره به ریشه‌های خودمان برمی‌گردیم.

🌙 ۹. سادگی طبیعت در طبیعت همه چیز ساده است.  نه خبری از عجله هست، نه از رقابت، نه از مقایسه.  این سادگی باعث می‌شود ذهن از پیچیدگی‌های زندگی مدرن فاصله بگیرد.  گاهی همین سادگی بهترین درمان است.

🔮 ۱۰. یادآوری اصل زندگی طبیعت به ما یادآوری می‌کند که زندگی همیشه جریان دارد.  درخت‌ها رشد می‌کنند، رودخانه‌ها حرکت می‌کنند، خورشید طلوع می‌کند…  این جریان طبیعی زندگی باعث می‌شود آدم احساس امید و آرامش کند.  انگار طبیعت می‌گوید: «همه چیز می‌گذرد.»